یک شرکت چینی از ربات انسان‌نمای جدیدی رونمایی کرده که برای مبارزات رزمی طراحی شده است.

این ربات که T800 نام دارد، توسط شرکت EngineAI در جریان کنفرانس جهانی ربات‌ها در پکن معرفی شد و از نظر اندازه و وزن با یک انسان بالغ برابری می‌کند. T800 به عنوان بستری برای اجرای نمایش‌های کنترل‌شده رزمی، عملکردی خیره‌کننده از خود بر جای گذاشته است.

قدرت، ضربه‌ها و دقت

تقریباً هر هفته ربات‌های انسان‌نمای پیشرفته جدیدی معرفی می‌شوند. برای ایجاد تمایز و خلق رباتی منحصربه‌فرد، باید فراتر از کارهای ساده‌ای مثل راه‌ رفتن یا حرکات ابتدایی دست‌ها رفت.

EngineAI به این موضوع واقف بوده و ربات انسان‌نمای جدید خود با نام T800 را با رویکردی جسورانه و تکیه بر یک کارزار تبلیغاتی قدرتمند معرفی کرده است. این شرکت ربات را نه صرفاً به‌عنوان ابزاری کاربردی بلکه به‌عنوان مدلی با عملکرد بالا و توانایی اجرای حرکات پویا تبلیغ می‌کند.

ویدیویی که در ادامه مشاهده می‌کنید، به خوبی ظرفیت‌ها و توانایی‌های T800 در مبارزات رزمی را نشان می‌دهد:

ربات T800 یک مدل انسان‌نمای تمام‌قد بوده که با هدف دستیابی به تحرک‌پذیری بالا، استقامت زیاد و توانایی ایفای نقش‌های متنوع ساخته شده است. این ربات با ارتفاع ۱۷۳ سانتی‌متری و وزن ۷۵ کیلوگرم (با باتری نصب‌شده)، دارای ۲۹ درجه آزادی در بخش‌های مختلف بدن و ۷ درجه آزادی برای هر دست با مهارت حرکتی بالا است.

به گفته سازنده، ساختار ربات با استفاده از پنل‌های آلومینیومی در سطح استانداردهای هوانوردی شکل گرفته تا دوام بالا و وزن مناسب را فراهم آورد و در کنار آن، طراحی بیرونی نیز ظاهری آیرودینامیک ایجاد کرده است. یکی از نکات مهم، وجود سیستم خنک‌کننده فعال در مفاصل پاها است که امکان کارکرد مستمر و پرفشار تا چهار ساعت را به‌وجود می‌آورد. این سیستم توسط معماری باتری ماژولار جامد پشتیبانی می‌شود.

T800 مجموعه‌ای از حسگرهای چندوجهی مانند لیدار ۳۶۰ درجه، حسگرهای بینایی استریو و پردازش محیطی در حد چند میلی‌ثانیه برای جلوگیری از برخورد با موانع و افزایش آگاهی محیطی به همراه دارد. موتورهای قدرتمند مفاصل آن قادر به تولید گشتاور تا ۴۵۰ نیوتن‌متر هستند و امکان اجرای حرکات پیشرفته‌ای مانند ضربات پرشی، چرخش‌های مشابه حرکات کاپوئرا و تغییر جهت‌های سریع را فراهم می‌کنند.

به گزارش رسانه‌های معتبر بین‌المللی از جمله CBS News و Fox Business، شرکت امنیتی آنتروپیک اعلام کرده است که برای نخستین بار یک حمله سایبری گسترده با استفاده کامل از هوش مصنوعی انجام شده و رد پای هکرهای وابسته به چین در این عملیات دیده می‌شود. این رویداد نقطه عطفی در تاریخ امنیت سایبری محسوب می‌شود، زیرا نشان می‌دهد هوش مصنوعی می‌تواند بدون دخالت مستقیم انسان، مراحل مختلف یک حمله پیچیده را مدیریت کند.

در این حمله، هکرها از چت‌بات هوش مصنوعی Claude برای اجرای عملیات جاسوسی سایبری استفاده کردند. طبق گزارش شرکت آنتروپیک، این اقدام نخستین نمونه‌ای بود که در آن هوش مصنوعی نه‌تنها به‌عنوان ابزار کمکی، بلکه به‌عنوان موتور اصلی حمله عمل کرد. روند عملیات به‌طور کاملاً خودکار پیش رفت و شامل چند مرحله کلیدی بود:

ابتدا شبکه‌های هدف به‌صورت گسترده اسکن شدند تا آسیب‌پذیری‌های احتمالی شناسایی شود. سپس هوش مصنوعی با تولید کدهای مخرب و ابزارهای نفوذ، امکان ورود به سامانه‌ها را فراهم کرد. در ادامه، داده‌های هویتی کاربران شامل نام‌های کاربری و رمزهای عبور جمع‌آوری و در نهایت اطلاعات حساس از شرکت‌ها و نهادهای دولتی استخراج شد.

این فرایند نشان می‌دهد که هوش مصنوعی قادر است چرخه کامل یک حمله سایبری را بدون دخالت مستقیم انسان مدیریت کند؛ از مرحله شناسایی و نفوذ گرفته تا سرقت داده‌ها و حتی پنهان‌سازی ردپا. کارشناسان امنیتی تأکید کرده‌اند که چنین سطحی از خودکارسازی می‌تواند امنیت دیجیتال جهانی را وارد مرحله‌ای تازه کند و تهدیدهای سایبری را به‌مراتب پیچیده‌تر و خطرناک‌تر سازد.

در این حمله حدود ۳۰ سازمان جهانی از جمله شرکت‌های فناوری، مؤسسات مالی، صنایع شیمیایی و برخی نهادهای دولتی هدف قرار گرفتند. هرچند تنها تعداد محدودی از این حملات موفق بودند، اما اهمیت ماجرا در این است که برای نخستین بار هوش مصنوعی به‌عنوان عامل اصلی اجرای حمله سایبری به کار گرفته شد. این نکته نشان می‌دهد که فناوری‌های نوین دیگر صرفاً ابزار کمکی برای هکرها نیستند، بلکه می‌توانند به‌طور مستقل کل چرخه یک عملیات پیچیده را از مرحله شناسایی و نفوذ گرفته تا استخراج داده‌ها و حتی پنهان‌سازی ردپا هدایت کنند.

کارشناسان امنیتی هشدار داده‌اند که این رویداد می‌تواند آغازگر موجی جدید از حملات سایبری باشد؛ حملاتی که به‌دلیل سرعت، پیچیدگی و خودکار بودن، مقابله با آن‌ها دشوارتر خواهد بود. به گفته تحلیلگران، استفاده از هوش مصنوعی در این سطح می‌تواند قواعد بازی در حوزه امنیت دیجیتال را تغییر دهد و دولت‌ها و شرکت‌ها را مجبور به بازنگری جدی در سیاست‌های دفاعی و حفاظتی کند.

آن‌ها تأکید می‌کنند که این تحول نه‌تنها تهدیدی برای زیرساخت‌های حیاتی و اقتصادی است، بلکه می‌تواند اعتماد عمومی به امنیت فضای آنلاین را نیز متزلزل کند. در چنین شرایطی، کشورها و شرکت‌ها باید به‌سرعت راهبردهای تازه‌ای برای مقابله با تهدیدهای مبتنی بر هوش مصنوعی تدوین کنند؛ راهبردهایی که هم جنبه فنی و هم جنبه حقوقی و سیاست‌گذاری را در بر گیرد تا بتوانند در برابر موج جدید حملات سایبری ایستادگی کنند.

همه ما درباره رباتی شنیده‌ایم که مجبور شدند آن را برش دهند تا مطمئن شوند که انسانی درون آن نیست. وقتی XPENG ربات انسان‌نمای فوق واقع‌گرایانه خود به نام IRON را در روز هوش مصنوعی در گوانگژو رونمایی کرد، واکنش‌های متنوعی برانگیخت. با توجه به روانی حرکات آن در راه رفتن، اشاره کردن و گام برداشتن، بسیاری از بینندگان اصرار داشتند که حتماً یک انسان درون لباس ربات است و برای رفع این شک، یک مهندس بخشی از پوست نرم مصنوعی ربات را برش داد تا اسکلت فلزی آن آشکار شود.

این طراحی انسان‌نما داری یک ستون فقرات بیونیک، عضلات و پوست مصنوعی است که با هم حرکت می‌کنند تا آناتومی انسانی را بازتولید کنند، و این دقیقاً همان چیزی است که IRON را شگفت‌انگیز می‌کند.

بسیاری از شرکت‌ها با پشتوانه دهه‌ها تحقیق و بودجه‌های بسیار زیاد، در رقابت ربات‌های انسان‌نما پیشتاز هستند. با این حال، IRON به عنوان یک ربات کلاس Atlas معرفی نمی‌شود. رویکرد XPENG به‌طور قابل توجهی متفاوت بوده و به جای مهندسی رباتی که صرفاً ظاهر انسانی داشته باشد، هدفش ساخت رباتی است که در نحوه حرکت، ظاهر و تعامل با انسان‌ها واقعی و انسانی احساس می‌شود.

لیست طولانی مشخصات فنی IRON چیزی نیست که XPENG را متمایز می‌کند. این شرکت بیشتر درباره شکل، ظاهر، حرکات و نهایتاً احساسی که IRON در انسان‌ها ایجاد می‌کند حرف می‌زند. فلسفه طراحی XPENG بر ساخت قوی‌ترین یا سریع‌ترین انسان‌نما متمرکز نیست، بلکه بر ساخت رباتی است که به‌طور عمدی شبیه بدن انسان بوده تا فاصله احساسی بین انسان و ماشین را کاهش دهد.

XPENG ربات IRON را به عنوان یک پلتفرم در نظر گرفته که قابل شکل‌دهی، استایل‌دهی و شخصی‌سازی است. این شرکت درباره ارائه انواع بدن، از فرم‌های باریک‌تر تا ساختارهای قوی‌تر، و همچنین پوست مصنوعی تمام بدن و فرم‌های جنسیتی صحبت کرده است. هی ژیائوپنگ، مدیرعامل شرکت، توضیح داد که می‌توان IRON را کمی چاق‌تر یا لاغرتر انتخاب کرد و بر اساس سلیقه خود شخصی‌سازی نمود. او همچنین پیشنهاد کرد که مشابه خرید خودرو، روزی مشتریان ممکن است جنسیت، طول مو یا لباس ربات خود را انتخاب کنند.

تمرکز بر شخصی‌سازی و طراحی ظاهری نرم در این ربات، عمدی است. هدف، تنها کارکردی بودن IRON نیست، بلکه ایجاد احساس نزدیکی و راحتی با انسان‌هاست. هی ژیائوپنگ اشاره کرد که یک ربات انسان‌نما باید گرم‌تر و صمیمی‌تر از یک ماشین سرد و مکانیکی به نظر برسد. این ادراک می‌تواند تعیین کند که مردم چگونه ربات‌ها را در محیط‌های روزمره می‌پذیرند.

افراد معمولا هنگام مواجهه با رباتی که تقریباً، اما نه کاملاً، شبیه انسان است احساس ناراحتی می‌کنند. شرکت XPENG با ربات IRON تلاش کرده تا این احساس ناراحتی را از طریق نسبت‌های آشنا، سطوح نرم و حرکات روان و هماهنگ از بین ببرد.

با بازتولید اسکلت انسانی با ستون فقرات بیونیک، تعبیه عضلات مفصلی و پوشاندن ساختار با پوست انعطاف‌پذیر، XPENG قصد دارد که IRON حضوری طبیعی و غیر بیگانه داشته باشد. نمایش عمومی، به‌ویژه لحظه‌ای که بخشی از پوشش مصنوعی ربات برش داده شد، نشان داد که حرکت زنده IRON از معماری داخلی آن ناشی می‌شود، نه یک اجراکننده پنهانی در درون.

به جای پیشبرد زیبایی‌شناسی آینده‌نگرانه و ماشین‌محور، XPENG بر نشانه‌های بصری قابل تشخیص مانند شکل بدن، لباس و سیلوئت‌های انسان‌مانند تکیه کرده است. این رویکرد فاصله ادراکی بین انسان و ربات را کاهش داده و حس عجیب و غریب که معمولاً با ربات‌های انسان‌نما همراه است را کم می‌کند.

بنابراین، IRON تنها یک نمایش مهندسی نیست، بلکه تلاش برای ساخت انسان‌نمایی است که مردم بتوانند به راحتی آن را بپذیرند. با کاهش فاصله بصری و احساسی، XPENG امیدوار است که IRON بتواند به طور طبیعی در فضاهای انسانی پذیرفته شود.

XPENG قصد دارد تولید انبوه IRON را تا اواخر ۲۰۲۶ آغاز کند و ابتدا به کاربردهای تجاری، به جای استفاده خانگی، هدف‌گذاری کرده است. با وجود تأثیرگذاری نمایش، برخی همچنان شکاک هستند. حرکت انسان‌مانند ربات تحت شرایط کنترل‌شده یک چیز است؛ اما رفتار انسان‌نمای ایمن، قابل اعتماد و چندمنظوره در محیط‌های واقعی و نامنظم، به‌ویژه در اطراف انسان‌ها، مسئله‌ای کاملاً متفاوت است. اگر IRON می‌خواهد از یک نمایش دیداری به واقعیت روزمره تبدیل شود، ایمنی، دوام، نگهداری و پذیرش اجتماعی همگی آزمون‌های حیاتی خواهند بود.

اما با برش دادن IRON روی صحنه، XPENG بیانیه‌ای عمدی ارائه کرد. شاید ربات‌های انسان‌نمایی که بر فاصله مکانیکی یا توهم تئاتری متکی هستند، تنها تا حد مشخصی موفق باشند. آن‌ها ممکن است تأثیرگذار به نظر برسند و در برخی محیط‌ها ادغام شوند، اما پذیرش واقعی احتمالاً نه از طریق حفظ حالت رباتیک، بلکه از تبدیل شدن به یک شکل انسانی متقاعدکننده حاصل خواهد شد.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی زمین‌شناسان چینی، آنان اعلام کرده‌اند که در رشته‌کوه‌های کونلون واقع در منطقه خودمختار سین‌کیانگ اویغور، به یک ذخیره بالقوه بزرگ طلا دست یافته‌اند. مطابق این گزارش‌ها، این ذخیره جدید، در صورتی که صحت آن در مراحل بعدی اثبات شود، می‌تواند بازدهی بیش از ۱۰۰۰ تن طلا داشته باشد.

این ذخیره، نه به‌صورت یک توده واحد، بلکه به شکل یک کمربند شامل رگه‌های پراکنده توصیف شده است. این کشف هنوز در مرحله‌ای بسیار ابتدایی قرار دارد و در حال حاضر بیشتر به‌عنوان یک پتانسیل تلقی می‌شود تا یک ذخیره قطعی. این امر نشان می‌دهد که تنها بخشی از آن در نهایت ممکن است به سنگ معدن قابل استخراج تبدیل شود. بر این اساس، تخمین‌ها همچنان نظری باقی می‌مانند تا زمانی که دهه‌ها عملیات حفاری، پیوستگی، عیار و امکان استخراج در عمق را اثبات کنند.

در مقاله‌ای که در نشریه Acta Geoscientica Sinica منتشر شد، هه فوباو، مهندس ارشد تیم زمین‌شناسی، به همراه همکاران خود توضیح داد که «طرح کلی یک کمربند طلای با مقیاس هزار تن در غرب کونلون سین‌کیانگ اکنون در حال شکل‌گیری است.»

طبق گزارش South China Morning Post، این کشف سومین ذخیره طلای بالای ۱۰۰۰ تن بوده که طی یک سال گذشته در چین اعلام شده است. دو مورد دیگر در استان لیائونینگ در شمال‌شرق و استان هونان در مرکز چین گزارش شده‌اند.

ذخیره لیائونینگ دارای پتانسیل ۱۴۴۴ تن طلا گزارش شده است. مطابق گزارش‌ها، این ذخیره ممکن است میانگین عیار حدود ۰.56g/t داشته باشد که آن را به یک ذخیره کم‌عیار تبدیل می‌کند. این بدان معنی است که برای تولید هر ۱ گرم طلا باید نزدیک به ۲ تن سنگ استخراج شود. بنابراین، استخراج ۱۴۰۰ تن طلا نیازمند جابه‌جایی حدود ۲.۵ میلیون تن سنگ معدن است.

اگرچه حجم این ذخیره زیاد بوده، اما سودآوری آن به انرژی، نیروی کار و عملیات لجستیکی وابسته است. سومین ذخیره کشف‌شده، میدان وانگو، ظاهراً از نظر زمین‌شناسی اهمیت چشمگیری دارد. طبق گزارش‌ها، این ذخیره شامل چندین رگه عمیق است که در عمق ۲۰۰۰ متر تا ۳۰۰۰ متر قرار گرفته‌اند. برخی از نمونه‌ها دارای عیارهای بسیار بالا، برای نمونه 138g/t، هستند،پ؛ اما این موارد نقاط محدود و اصطلاحاً «نقاط شیرین» محسوب می‌شوند. مدل‌سازی‌های اولیه بیان می‌کند که ممکن است بیش از ۱۰۰۰ تن طلا در ساختار گسترده‌تر این سامانه وجود داشته باشد. با این حال، استخراج در چنین عمق‌هایی هزینه‌ای بسیار سنگین دارد. بنابراین، این ذخیره از نظر زمین‌شناسی امیدبخش‌ترین، اما از نظر اقتصادی پرهزینه‌ترین است.

پیش از این کشفیات، بزرگ‌ترین ذخایر شناخته‌شده طلا در جهان معمولاً تنها چند صد تن طلا داشتند. علاوه بر این، برآوردها نشان می‌داد که در سراسر چین تنها حدود ۳۰۰۰ تن طلا باقی‌ مانده که هنوز استخراج نشده است؛ رقمی که تقریباً معادل یک‌چهارم ذخایر باقی‌ مانده در روسیه و استرالیا محسوب می‌شود.

این موج سریع از کشفیات بالقوه طلا در چین بسیار مهم ارزیابی می‌شود، زیرا چین در چند سال اخیر به‌شدت دامنه اکتشافات زمین‌شناسی خود را گسترش داده است. پکن متعهد شده است که برای کاهش وابستگی خارجی و تأمین آنچه «ذخایر راهبردی ملی» توصیف می‌کند، به خودکفایی در حوزه فلزات برسد. بر این اساس، چین اکنون مناطق کمتر اکتشاف‌ شده را به‌شکلی تهاجمی مورد بررسی قرار می‌دهد.

گزارش‌ها نشان می‌دهد که پتانسیل زمین‌شناسی چین در حوزه طلا بیش از آن چیزی است که مدل‌های قدیمی غربی فرض کرده بودند. بسیاری از کمربندهای معدنی در مرکز و غرب چین تاکنون هیچ‌گاه حفاری‌های عمیق تجربه نکرده بودند.

ویدیوی شگفت‌انگیزی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، لحظه وقوع رانش عظیم زمین را نشان می‌دهد که موجب فروپاشی پل جدید هونگ‌چی در منطقه‌ای کوهستانی از چین در بعدازظهر سه‌شنبه گردید.

این پل که در استان سیچوآن واقع شده و بخشی از بزرگراه ملی متصل‌کننده مناطق مرکزی چین به تبت است، تنها چند ماه پس از افتتاح دچار آسیب گردید.

مقامات شهر مارکانگ در بیانیه‌ای اعلام کردند که هیچ تلفات یا جراحتی گزارش نشده است. به گزارش روزنامه China Daily، پل که به طول ۷۵۸ متر بر فراز رودخانه‌ای قرار گرفته، از روز دوشنبه به‌صورت پیشگیرانه بسته شده بود؛ چراکه مسئولان تغییر شکل در شیب زمین و جابه‌جایی خاک در کرانه راست رودخانه را تشخیص داده بودند.

بررسی‌های بیشتر وجود ترک‌هایی در سطح جاده را آشکار کرد و مقامات محلی بلافاصله وضعیت اضطراری اعلام نمودند و علائم هشداردهنده و اطلاعیه‌های کنترل ترافیک را برای آگاهی عمومی نصب کردند.

مقامات گزارش داده بودند که وضعیت شیب زمین رو به وخامت گذاشته که سرانجام رانش زمین را رقم زد. در ویدیوی منتشر شده در اینترنت، صحنه‌ای دیده می‌شود که طی آن سنگ‌ها و آوار از دامنه کوه فرو می‌ریزند و بخش‌هایی از جاده و پل را در میان ابری غلیظ از گرد و خاک نابود می‌کنند. پس از فروکش کردن غبار، بخش‌هایی از بزرگراه و پایه‌های آن بر روی زمین دیده می‌شوند، در حالی‌که سایر قسمت‌های پل سالم باقی مانده‌اند.

مقامات چینی هنوز جدول زمانی مشخصی برای تعمیر پل ارائه نکرده‌اند. رانندگان از سوی مقامات محلی به مسیرهای جایگزین هدایت شدند.

این دومین حادثه مهم فروپاشی زیرساختی در چین طی ماه‌های گذشته است. یک پل راه‌آهن در حال ساخت در استان شمال‌غربی چینگهای در تابستان امسال فرو ریخت و منجر به مرگ ۱۲ کارگر شد.

به گزارش Business & Human Rights Centre، بخشی از پل راه‌آهن هنگام انجام عملیات کشش کابل فولادی بر فراز رودخانه زرد دچار شکست شد. بخش میانی پل در حالی که قسمت بالایی آن جرقه می‌زد، به داخل رودخانه سقوط کرد.

این پل به‌عنوان «بزرگ‌ترین پل قوسی فولادی دوخطه راه‌آهن جهان» توصیف شده و قرار بود خط ریلی پرسرعت سیچوآن چینگهای را به تبت متصل کند.

در کشور هند‌ نیز اخیرا پلی در ایالت گجرات بر روی رودخانه‌ای فرو ریخت و ۱۱ نفر جان باختند. قربانی دوازدهم نیز چند هفته بعد بر اثر شدت جراحات درگذشت.

دانشمندان چینی موفق به توسعه یک نمونه اولیه از موشک هایپرسونیک با قابلیت تغییر شکل یا به‌اصطلاح «مورفینگ» شده‌اند که می‌تواند با سرعتی بیش از ۵ ماخ (حدود ۶,۱۷۴ کیلومتر بر ساعت) پرواز کند. بر اساس گزارش‌ها، این فناوری جدید قادر است در حین پرواز، شکل خود را تغییر دهد.

قابلیت‌ تغییرشکل شامل بال‌هایی جمع‌شونده است که می‌توانند تا شوند و بدنه‌ی موشک را باریک‌تر و آیرودینامیک‌تر کنند. این ویژگی باعث کاهش نیروی مقاومت هوا می‌شود و به موشک هایپرسونیک امکان می‌دهد با سرعت بسیار بالا پرواز کند.

زمانی که بال‌ها باز می‌شوند، نیروی لیفت و قابلیت مانور افزایش می‌یابد و موشک می‌تواند چرخش یا گلاید بهتری انجام دهد. به گفته‌ی متخصصان، این انعطاف‌پذیری در حوزه‌ی پروازهای هایپرسونیک به‌منزله‌ی «جام مقدس» فناوری به شمار می‌رود، زیرا بیشتر موشک‌های هایپرسونیک ناچارند بین دو حالت سرعت بالا یا کنترل بهتر یکی را انتخاب کنند.

این موشک جدید توسط تیمی به سرپرستی پروفسور وانگ پنگ در دانشگاه ملی فناوری دفاعی چین ساخته شده است که از مراکز مهم تحقیقاتی تحت نظارت ارتش چین محسوب می‌شود. مقاله‌ی مربوط به این پژوهش در نشریه‌ی علمی Acta Aeronautica et Astronautica Sinica، معتبرترین مجله‌ی هوافضای چین، منتشر شده است. پژوهشگران تنها به نظریه بسنده نکرده‌اند، بلکه آزمایش‌هایی در پلتفرم شبیه‌سازی سخت‌افزار در حلقه (HIL) نیز انجام داده‌اند.

در این آزمایش‌ها، سیستم کنترل پرواز یا همان «مغز» موشک به سخت‌افزار واقعی و حسگرهایی متصل است که در شبیه‌سازی شرایط پروازی به کار می‌روند. این امر نشان می‌دهد که سیستم کنترل، به‌صورت هم‌زمان و واقعی با اجزای فیزیکی کار می‌کند و صرفاً محدود به مدل‌های رایانه‌ای نیست.

این فناوری جدید می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی در زمینه‌ی نظامی داشته باشد. چین پیش‌تر موشک کروز هایپرسونیک CJ-1000 را معرفی کرده بود که ادعا می‌شود قادر است اهداف متحرک، حتی هواپیماها یا کشتی‌ها، را از فاصله‌ی چند هزار کیلومتری هدف قرار دهد. این در حالی است که کارشناسان پیش‌تر چنین قابلیتی را غیرممکن می‌دانستند، زیرا پرواز هایپرسونیک معمولاً چابکی را فدای سرعت می‌کند. اما در تئوری، مفهوم جدید بال‌های تغییرشکل‌دهنده می‌تواند امکانات تازه‌ای را برای چین در حوزه‌ی فناوری هایپرسونیک فراهم آورد.

در حالت بال‌های جمع‌شده، موشک می‌تواند با سرعت بسیار بالا به منطقه‌ی هدف برسد. سپس، با باز کردن جزئی بال‌ها، توانایی تغییر مسیر، شیرجه یا مانور را پیدا می‌کند و رهگیری یا پیش‌بینی مسیر آن را برای سامانه‌های دفاعی دشمن بسیار دشوار می‌سازد.

اگر ادعاهای مربوط به این موشک هایپرسونیک صحت داشته باشد، این فناوری می‌تواند برتری چشمگیری برای چین در نفوذ به سامانه‌های دفاعی یا هدف‌گیری اهداف متحرک و باارزش مانند ناوهای هواپیمابر یا جنگنده‌های رادارگریز فراهم کند.

با این حال، این فناوری بدون چالش نیست. پرواز با سرعتی بیش از ۵ ماخ به معنی تجربه‌ی دمای بالاتر از ۲,۰۰۰ درجه سانتی‌گراد است؛ دمایی که می‌تواند فلزات را نرم کرده و حتی هوای اطراف موشک را یونیزه کند. علاوه بر این، نیروهای آیرودینامیکی عظیمی بر سازه وارد می‌شود، به طوری که هر جزء متحرک می‌تواند به نقطه‌ای بحرانی برای شکست تبدیل گردد. بال‌های متحرک نیز پیچیدگی بیشتری به این معادله اضافه می‌کنند.

هر تغییر در شکل بال‌ها، الگوی جریان هوا و نیروهای آیرودینامیکی را دگرگون می‌سازد و در نتیجه کنترل پرواز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر چالش‌های مکانیکی، رایانه‌ی پرواز باید در هر لحظه، نیروی لیفت، درگ و پایداری را محاسبه کند. تیم پژوهشی توضیح می‌دهد که این امر مستلزم عملکرد دقیق و بدون تأخیر عملگرها (موتورهای محرک بال) است، زیرا هرگونه لرزش یا تأخیر می‌تواند موجب ناپایداری شود.

در عین حال، رایانه‌های موجود در موشک‌ها معمولا کوچک، مقاوم و با توان پردازشی محدود هستند و نمی‌توانند نقش ابررایانه‌ها را ایفا کنند. بنابراین، الگوریتم کنترلی باید به‌حدی کارآمد باشد که بدون نیاز به توان محاسباتی زیاد، تصمیمات سریع و پایدار بگیرد. تیم وانگ ادعا می‌کند که با استفاده از الگوریتمی جدید متشکل از چند نوآوری این مشکل را حل کرده است.

اولین نوآوری، مدل‌سازی سیستم مرتبه‌‌ی بالا است؛ یعنی نمایش ریاضی بسیار دقیق از رفتار تمام بخش‌های موشک. دوم، استفاده از روش Prescribed Performance Control است که مقادیر هدف مشخصی مانند خطای مجاز و زمان پاسخ را از پیش تعیین می‌کند. سوم، بهره‌گیری از فناوری Super-Twisting Sliding-Mode Control است که می‌تواند در برابر عدم‌قطعیت‌ها و نویز مقاوم باشد و از لرزش‌های مخرب عملگرها جلوگیری کند.

کاربرد این فناوری محدود به حوزه‌ی نظامی نیست. این روش می‌تواند در صنایع غیرنظامی مانند پروازهای تجاری یا حمل‌ونقل سریع بار نیز تحول ایجاد کند. برای مثال، زمان پروازهای بین‌قاره‌ای تجاری که امروزه ۱۰ تا ۱۲ ساعت طول می‌کشد، می‌تواند به ۱ تا ۲ ساعت کاهش یابد. همچنین، این فناوری می‌تواند مسیر تازه‌ای برای حمل‌ونقل سریع کالا میان قاره‌ها بگشاید.

در صورت صحت این گزارش‌، دستاورد دانشمندان چینی یکی از بزرگ‌ترین جهش‌ها در فناوری هایپرسونیک محسوب می‌شود و نشانه‌ای از پیشروی چین به قلمرویی است که حتی کشورهای پیشرفته نیز هنوز به‌طور کامل بر آن مسلط نشده‌اند.

چین آزمایش‌های قطار CR450 را آغاز کرده است که از آن با عنوان سریع‌ترین قطار جهان یاد می‌شود.

این قطار در جریان آزمایش‌ها در مسیر ریلی پرسرعت شانگهای – چونگ‌کینگ – چنگدو به سرعت ۴۵۰ کیلومتر بر ساعت دست یافت. این رکورد امروز اعلام شد.

نمونه اولیه CR450 در نوامبر سال گذشته رونمایی شد؛ قطاری که برای رسیدن به سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت طراحی شده بود و از آن زمان تاکنون تحت آزمایش‌های مداوم در تمامی شاخص‌ها قرار داشت.

اکنون این قطار وارد مرحله نهایی آزمایش‌های خود شده و باید پیش از آغاز خدمات تجاری، مسافتی برابر ۶۰۰,۰۰۰ کیلومتر را طی کند.

با این دستاورد جدید، CR450 توانسته رکورد سریع‌ترین قطار فعلی چین، یعنی CR400 Fuxing با سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت را بشکند.

این پروژه در سال ۲۰۲۱ توسط گروه راه‌آهن دولتی چین آغاز شد و قرار است پس از پایان مرحله ارزیابی، در سال ۲۰۲۶ وارد بهره‌برداری شود. تولید این قطار توسط زیرمجموعه‌های شرکت دولتی China Railway Rolling Stock Corporation (CRRC) انجام شده است.

قطار CR450 با بهبودهای ساختاری قابل توجهی همراه بوده است. دماغه قطار از ۱۲.۵ متر در قطارهای فعلی با سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت، به ۱۵ متر افزایش یافته که باعث کاهش نیروی درگ می‌شود.

این قطار دارای بوژی‌های کاملاً پوشیده و پوشش‌های آیرودینامیک زیر واگن‌ها بوده و طراحی آن از خودروهای فوق‌سریع الهام گرفته شده است. این نوآوری‌ها باعث شده‌اند مقاومت کلی قطار تا ۲۲ درصد کاهش یابد.

ارتفاع CR450 نیز ۲۰ سانتی‌متر کمتر شده و وزن آن ۵۵ تن کاهش یافته است. مهندسان پروژه کاهش درگ را به عنوان اولویت اصلی در نظر گرفته‌اند و این موضوع موجب شتاب‌گیری چشمگیر قطار شده است. در طول پنج سال تحقیق و آزمایش، بهبودها با دقتی در حد ۰.۱ درصد اندازه‌گیری و اعمال شده‌اند.

این قطار می‌تواند ظرف ۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت برسد؛ در حالی که قطارهای Fuxing EMU برای رسیدن به همین سرعت به ۶ دقیقه و ۲۰ ثانیه زمان نیاز دارند.

در قطارهای EMU (Electric Multiple Unit)، هر واگن نیروی محرکه مستقل دارد و نیازی به لوکوموتیو جداگانه نیست. تلویزیون ملی چین (CCTV) این آزمایش را نشانه‌ای از جهش فناورانه بزرگ این کشور دانست و اعلام کرد:

آزمایش اخیر آخرین گام پیش از ورود CR450 به مرحله بهره‌برداری تجاری بوده و نقطه‌عطفی به شمار می‌رود که نشان می‌دهد توان فناوری راه‌آهن پرسرعت چین از “ساخت چین” به “آفرینش چین” ارتقا یافته است.