در قسمتی تازه از پادکست «جو روگان»، ایلان ماسک، بنیان‌گذار اسپیس‌ایکس، با لحنی تأمل‌برانگیز درباره شیء میان‌ستاره‌ای 3I/ATLAS صحبت کرد؛ جرمی عظیم به اندازه منهتن و عمدتاً ساخته‌شده از نیکل که رفتارهای غیرعادی‌اش در نزدیکی سیاراتی مانند مشتری، زهره و مریخ، گمانه‌زنی‌هایی درباره منشأ غیرطبیعی آن ایجاد کرده است. این اظهارات در حالی مطرح شد که ناسا همچنان تأکید دارد این جرم آسمانی تهدیدی برای زمین محسوب نمی‌شود.

ایلان ماسک در گفت‌وگوی اخیر خود اذعان کرد که مطمئن نیست، اما احتمال بیگانه بودن این جرم را رد نکرد. او گفت: «چیزی فراتر از گرانش مسیر این دنباله‌دار را تحت تأثیر قرار می‌دهد.» این جمله کافی بود تا موجی از نگرانی در میان شنوندگان و کاربران شبکه‌های اجتماعی به راه بیفتد.

ماسک با اشاره به اندازه عظیم و ترکیب نیکلی این جرم، هشدار داد که برخورد آن می‌تواند «یک قاره را نابود کند و حتی شاید بدتر». وقتی جو روگان مطرح کرد که چنین برخوردی «احتمالاً بیشتر انسان‌ها را از بین می‌برد»، ماسک مخالفتی نکرد و گفت: «بستگی دارد به اینکه جرم کل چقدر باشد.» او سپس یادآور شد که تاریخ زمین پر از برخوردهای فاجعه‌باری بوده که بسیاری از آن‌ها حتی در سوابق فسیلی ثبت نشده‌اند.

در بخش جدی‌تر و تأمل‌برانگیز گفت‌وگو، ماسک با لحنی نیمه‌طنز اما قاطع اعلام کرد: «برای اینکه هیچ‌گونه سوءتفاهمی پیش نیاید، من هرگز دست به خودکشی نمی‌زنم. این را جلوی دوربین می‌گویم، من هیچ‌وقت خودکشی نمی‌کنم. تحت هیچ شرایطی.» اگرچه این جمله با خنده بیان شد، اما فضای پادکست را به‌طور محسوسی سنگین و نگران‌کننده کرد.

ماسک در ادامه گفت‌وگو، با لحنی انتقادی به نام این دنباله‌دار واکنش نشان داد و اظهار کرد: «نام این جرم بسیار عجیب است؛ گویی به مفهومی مانند چشم سوم اشاره دارد.» در ادامه، جو روگان به نظریه اخیر آوی لوب (Avi Loeb)، اخترفیزیک‌دان دانشگاه هاروارد، اشاره کرد؛ دیدگاهی که بیان می‌کند شتاب غیرگرانشی این جرم ممکن است نشانه‌ای از وجود نوعی موتور داخلی باشد. ماسک با شنیدن این نظریه، واکنشی تأمل‌برانگیز نشان داد و درباره احتمال وجود اجرام فضایی با ترکیب نیکل اظهار نظر کرد. وی در این باره توضیح داد: «این موضوع لزوماً به آن معنا نیست که چنین شیئی یک سفینه بسیار سنگین است که به‌طور کامل از نیکل ساخته شده باشد.»

نظریه لوب، که رنگ آبی درخشان و حرکت نامنظم این جرم را به‌عنوان نشانه‌هایی از فناوری مصنوعی و نه پدیده‌ای طبیعی مطرح می‌کند، پیش‌تر واکنش‌های گسترده‌ای را در شبکه‌های اجتماعی برانگیخته بود. اکنون نیز با ورود ایلان ماسک به این بحث، فردی که در پس پروژه‌های فضایی، مأموریت‌های مریخ و جریان‌های اینترنتی قرار دارد، پرسشی نگران‌کننده در ذهن مخاطبان را شکل داده است:

اگر این جرم آسمانی صرفاً یک دنباله‌دار معمولی محسوب نشود و موجودی ناشناخته‌ باشد که از فاصله‌ای دور، رفتار انسان‌ها را زیر نظر گرفته و ما را رصد می‌کند، پس واقعاً با چه چیزی روبه‌رو هستیم؟

دمای میانگین زمین به آستانه‌های بحرانی نزدیک شده است، در حالی که جامعه بین‌المللی از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای باز مانده است. به همین دلیل، در سال‌های اخیر راهبردهای فناوری جسورانه برای سرد کردن سیاره زمین مورد توجه قرار گرفته‌اند و اکنون ایلان ماسک نیز وارد میدان شده است.

صبح روز دوشنبه ماسک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که استفاده از ماهواره‌ها برای مدیریت تابش خورشیدی (SRM) می‌تواند یک راه‌حل مؤثر باشد. SRM یک تکنیک نظری ژئو‌مهندسی است که به انسان‌ها اجازه می‌دهد میزان تابش رسیده به زمین را کنترل کنند.

ایلان ماسک نوشت: «یک مجموعه‌ی ماهواره‌ای هوش مصنوعی خورشیدی می‌تواند با انجام تنظیمات بسیار کوچک در میزان انرژی خورشیدی که به زمین می‌رسد، از گرمایش جهانی جلوگیری کند.»

وقتی از او پرسیده شد که این تنظیمات دقیق چگونه در سراسر سیاره انجام خواهد شد و تغییرات فصلی و همچنین درگیری‌های ژئوپولیتیکی احتمالی بر سر کنترل آن چگونه مدیریت می‌شود، ماسک پاسخ داد: «بله. تنها تنظیمات بسیار کوچک برای جلوگیری از گرمایش یا حتی سرمایش جهانی کافی است. زمین در گذشته بارها به شکل یک توپ برفی درآمده است.»

به نظر می‌رسد او هنوز پاسخ‌های همه پرسش‌ها را ندارد. با این حال، قابل توجه است که ثروتمندترین فرد جهان و مدیرعامل بزرگ‌ترین شرکت ماهواره‌ای دنیا، از SRM فضایی حمایت می‌کند. کارشناسان هشدار می‌دهند که این استراتژی هم بسیار غیرواقعی و هم خطرناک است.

ماسک تنها کارآفرین علاقه‌مند به مسدود کردن نور خورشید نیست. تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌ها در حال بررسی رویکردهای مختلف SRM هستند؛ از استفاده از آئروسل‌های جوی برای شبیه‌سازی اثرات مسدودکننده نور خورشید در اثر فوران‌های آتشفشانی گرفته تا پرتاب هزاران آینه به مدار زمین.

در حالی که برخی از این شرکت‌ها سرمایه قابل توجهی جمع‌آوری کرده‌اند و اهداف کوتاه مدت برای توسعه و آزمایش تعیین کرده‌اند، هیچ‌یک به مقیاس عملیاتی نزدیک نشده‌اند. اگر SpaceX وارد این صنعت نوظهور شود، این استارتاپ‌ها ناگهان با یک ماهی بزرگ در یک حوضچه کوچک روبه‌رو خواهند شد.

با این حال، ماسک هیچ برنامه‌ای برای توسعه ماهواره‌های SRM توسط SpaceX اعلام نکرده است. حتی با وجود ارزش میلیارد دلاری این شرکت و مجموعه عظیم ماهواره‌ای استارلینک که تاکنون پرتاب شده، انجام این کار بسیار دشوار خواهد بود.

اولین مانع، تغییر تمرکز SpaceX از تولید ماهواره‌های ارتباطی استارلینک به توسعه ماهواره‌های هوش مصنوعی خورشیدی مجهز به SRM است. از طرفی، حدود ۹,۰۰۰ ماهواره عملیاتی استارلینک در مدار زمین نمی‌توانند برای این منظور سازگار شوند. جایگزین دیگر، راه‌اندازی یک بخش کاملاً جدید در SpaceX است که مختص این پروژه ژئو‌مهندسی باشد و در عین حال استارلینک را مدیریت کند.

ماسک جزئیات عملیاتی ماهواره‌ها را منتشر نکرده است، اما احتمالاً این ماهواره‌ها به آینه‌ها یا سایه‌بان‌هایی مجهز خواهند شد که بتوانند با کنار هم قرار گرفتن، یک مانع عظیم و قابل کنترل بین زمین و خورشید ایجاد کنند. و وقتی می‌گوییم عظیم، واقعاً عظیم است.

دانشمندان دقیقاً نمی‌دانند چه تعداد ماهواره SRM برای ایجاد تغییر معنی‌دار در دمای متوسط زمین لازم است، اما برآوردها به حدی بالاست که بسیاری از کارشناسان این راهکار را غیرقابل اجرا می‌دانند. تنها هزینه پرتاب این تعداد ماهواره احتمالاً حتی برای ماسک نیز غیرقابل تحمل خواهد بود و برآوردها در محدوده چند تریلیون دلار است.

حتی اگر ماسک بتواند این کار را انجام دهد، به این معنا نیست که باید انجامش بدهد. کارشناسان مدت‌هاست نسبت به پیامدهای احتمالی SRM فضایی هشدار داده‌اند که می‌تواند باعث تغییرات عمده و ناخواسته در اقلیم زمین، چرخه شب و روز، تنوع زیستی، تنش‌های ژئوپولیتیکی و غیره شود.

اجتناب از این پیامدها و در عین‌حال کاهش گرمایش جهانی، نیازمند کنترل تکنولوژیکی بی‌سابقه و مدیریت بین‌المللی بر بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین مجموعه ماهواره‌ای است که تاکنون پرتاب شده‌اند.

این کار احتمالا در آینده نزدیک رخ نخواهد داد. با این حال، علاقه فزاینده ماسک به این فناوری قطعاً توجه‌ها را به این صنعت نوظهور جلب کرده و احتمالاً باعث تحریک نوآوری و بحث درباره میزان مجاز و قابل قبول ژئو‌مهندسی خواهد شد.

ایلان ماسک در اقدامی جالب، بار دیگر قول داده است که ماشین‌ها را به پرواز درآورد. این میلیاردر معروف با حضور در آخرین قسمت برنامه “The Joe Rogan Experience” ادعای جسورانه دیگری را مطرح کرد و گفت امیدوار است پیش از پایان سال، نمونه اولیه یک ماشین پرنده را به نمایش بگذارد. اگر این حرف برایتان آشنا به نظر می‌رسد، باید بدانید که ماسک حداقل از سال ۲۰۱۴ درباره ماشین‌های پرنده صحبت کرده و مانند بسیاری از ایده‌های بزرگش، از کلونی‌های مریخی گرفته تا کپسول‌های هایپرلوپ، جدول زمانی تحقق آن‌ها همیشه جایی بین “به‌زودی” و “سرانجام” در نوسان است.

این موضوع زمانی مطرح شد که روگان از ایلان ماسک درباره تسلا رودستر که مدت‌ها عرضه آن به تعویق افتاده بود، پرسید. رودستر نسل دوم خودروی اسپرتی است که اولین‌بار بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ تولید شد. قرار بود این ماشین در ابتدا در سال ۲۰۲۰ وارد بازار شود، اما در چرخه سال آینده که ماسک به آن اشاره می‌کرد، هنوز گیر کرده است. وقتی روگان از او پرسید که مردم جهان بالاخره چه زمانی ممکن است رودستر جدید را ببیند، ماسک به شروع به اشاره به چیزی بسیار بزرگ‌تر کرد. او پیش از اتما صحبت‌های خود لحظه‌ای مکث کرد و گفت: “در حال نزدیک شدن به نمایش نمونه اولیه هستیم. چیزی که می‌توانم تضمین کنم این است که این دموی محصول فراموش‌نشدنی خواهد بود، فراموش‌نشدنی.”

با این حال، به نظر می‌رسید که روگان گیج شده بود و پرسید دقیقا چه چیزی آن را فراموش‌نشدنی می‌کند؟ ماسک پوزخندی زد و پاسخ داد: “چه خوب باشد و چه بد، فراموش‌نشدنی خواهد بود.” کمی در طول گفتگو بود که ماسک سرانجام اشاره‌ای را که همه منتظرش بودند، مطرح کرد: “خب می‌دانید، دوستم پیتر تیل زمانی گفته بود که ماشین‌های پرنده در آینده وجود خواهند داشت، اما ما ماشین‌های پرنده نداریم.”

احتمال تولید یک رودستر پرنده

وقتی روگان پرسید که آیا این وسیله نقلیه دارای بال‌های جمع‌شونده خواهد بود، ماسک از پاسخ طفره رفت و به شوخی گفت نمی‌تواند پیش از پرده‌برداری، ماشین را رونمایی کند اما قول داد که شانس این را دارد که به یادماندنی‌ترین رونمایی از محصول تاریخ باشد. او افزود که امیدوار است این ماشین پرنده را پیش از پایان سال رونمایی کند، هرچند خودش هم نتوانست در برابر تاکید بر واژه “امیدوارم” مقاومت کند. اگر بخواهیم به تاریخ استناد کنیم، این ادعا بار سنگینی را به دوش می‌کشد. ماسک عادت دارد که به نمونه‌های اولیه سال‌ها پیش از اینکه حتی به مرحله تولید نزدیک شده باشند، اشاره کند.

میلیارد معروف حوزه فناوری زمانی وعده داده بود که با هایپرلوپ پرسرعت خود حمل و نقل عمومی را از نو بسازد، قطاری که درون لوله خلأ می‌توانست مسافران را با سرعت ۱۱۰۰ کیلومتر در ساعت بین شهرها جابجا کند. اما نتیجه چه شد؟ یک تونل کوتاه در لاس وگاس که در آن خودروهای تسلا که توسط انسان کنترل می‌شوند، با سرعت متوسطی از میان ترافیک عبور می‌کند. بنابراین، ممکن است یک نمونه اولیه از رودستر پرنده ساخته شود اما این به معنای آن نیست که یک ماشین پرنده تجاری در راه است. حتی طرح مفهومی Cybercab ماسک، یک وسیله نقلیه خودران دو نفره که سال گذشته رونمایی شد، هنوز به بازار عرضه نشده است. در همین حال، روبوتاکسی‌های او در تگزارش همچنان به رانندگی توسط انسان‌ها برای حفظ ایمنی متکی هستند.

خودرویی که ماسک فناوری آن را دیوانه‌وار می‌نامد

در طول مصاحبه، ماسک اشاره کرد که هرچه این رودستر جدید باشد، ممکن است تعریف ماشین را گسترش دهد. او گفت: “می‌دانید، ما باید مطمئن شویم که کار می‌کند. انگار این یک فناوری دیوانه‌وار است که در این ماشین داریم. فناوری دیوانه‌وار!” هنگامی که روگان پرسید آیا این محصول با آنچه قبلا اعلام شد بود متفاوت است، ماسک آن را تائید کرد و گفت: “این خودرو فناوری دیوانه‌واری دارد. برای مثال، آیا اصلا یک ماشین است؟ مطمئن نیستم اما شبیه آن خواهد بود. بهتر است بگویم که از چیزی جیمز باند ساخته دیوانه‌وارتر است. اگر همه ماشین‌های جیمز باند را بردارید و آن‌ها را با هم ترکیب کنید، از آن هم دیوانه‌وارتر می‌شود.”

در طول مصاحبه، ماسک اشاره کرد که هرچه این رودستر جدید باشد، ممکن است تعریف ماشین را گسترش دهد. او گفت: “می‌دانید، ما باید مطمئن شویم که کار می‌کند. انگار این یک فناوری دیوانه‌وار است که در این ماشین داریم. فناوری دیوانه‌وار!” هنگامی که روگان پرسید آیا این محصول با آنچه قبلا اعلام شد بود متفاوت است، ماسک آن را تائید کرد و گفت: “این خودرو فناوری دیوانه‌واری دارد. برای مثال، آیا اصلا یک ماشین است؟ مطمئن نیستم اما شبیه آن خواهد بود. بهتر است بگویم که از چیزی جیمز باند ساخته دیوانه‌وارتر است. اگر همه ماشین‌های جیمز باند را بردارید و آن‌ها را با هم ترکیب کنید، از آن هم دیوانه‌وارتر می‌شود.”

این اظهارات موجب شده برخی گمان کنند که پروژه جدید و مرموز تسلا ممکن است یک وسیله نقلیه VTOL (عمود پرواز) باشد، نه یک ماشین معمولی. این هواپیماها که اغلب به عنوان ماشین‌های پرنده توصیف می‌شوند، درواقع روی جاده‌ها حرکت نمی‌کنند، بلکه به‌صورت عمودی از زمین بلند می‌شود و فرود می‌آیند؛ بیشتر شبیه به هلیکوپترها. البته روگان گفت که این اطلاعات محدود است، در حالی که ماسک پیشنهاد داد نمونه اولیه را حضوری به او نمایش دهد. اینکه آیا واقعا چنین اتفاقی می‌افتد یا خیر، در حدس و گمان است.

ماشین‌های پرنده از دهه ۱۹۵۰ به نوعی وجود داشته‌اند اما هیچ‌کدام هرگز به واقعیت تبدیل نشده‌اند، عمدتا به این دلیل که پرواز بسیار پیچیده‌تر و کنترل‌شده‌تر از رانندگی است. مگر اینکه رودستر ماسک خودش پرواز کند، در غیر این صورت به یک خلبان دارای مجوز برای کنترل نیاز خواهد داشت. بنابراین، ماسک ممکن است پیش از پایان سال ۲۰۲۵ محصول با بال یا موتور را به نمایش بگذارد. با این حال، چه یک جهش انقلابی باشد و چه موضوعی برای پرت کردن حواس مردم از فروش رو به کاهش تسلا و جنجال‌های سیاسی، مثل سایر ادعاهای ماسک در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

منبع: IndiaToday

ایده ساخت تونلی میان روسیه و آلاسکا از طریق تنگه برینگ از دهه ۱۹۵۰ مطرح بوده است. اگر اظهارات کیریل دیمیتریف مدیرعامل صندوق سرمایه‌گذاری مستقیم روسیه را باور کنیم ظاهراً کرملین قصد دارد دوباره آن را احیا کند.

دیمیتریف، مدیرعامل صندوق سرمایه‌گذاری مستقیم روسیه، روز پنج‌شنبه در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) این ایده را همراه با نقشه‌ای از مسیر احتمالی تونل مطرح کرد و گفت که ایلان ماسک میلیاردر آمریکایی، فرد مناسبی برای اجرای آن است.

او نوشت: «ایلان ماسک، تصور کن که ایالات متحده و روسیه، قاره آمریکا و آفرو-اوراسیا را با تونل پوتین-ترامپ به هم وصل کنیم؛ پلی به طول ۷۰ مایل (حدود ۱۱۳ کیلومتر) که نماد اتحاد است. هزینه سنتی ساخت بیش از ۶۵ میلیارد دلار است، اما فناوری شرکت Boring Company می‌تواند آن را به کمتر از ۸ میلیارد دلار کاهش دهد. بیایید با هم آینده را بسازیم!»

دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، روز جمعه در نشست خبری مشترک با ولادیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین در کاخ سفید، درباره این پیشنهاد مورد سؤال قرار گرفت. او این ایده را «جالب» توصیف کرد، اما گفت: «باید درباره‌اش فکر کنیم. تا حالا چیزی در این باره نشنیده بودم.»

از نظر تئوری، ساخت چنین تونلی کاملاً ممکن است، اما شاید ایلان ماسک فرد مناسبی برای اجرای آن نباشد. ماسک در پروژه‌های حفاری خود، معمولاً وعده‌های بزرگ می‌دهد ولی در عمل دستاوردهایش بسیار محدودتر از گفته‌های اولیه‌اش است. او ایده‌های بلندپروازانه زیادی مطرح کرده، اما هنگام اجرا، نتایجش معمولاً بسیار ساده‌تر از آن چیزی است که وعده داده بود.

دیمیتریف همچنین به طرحی قدیمی‌تر با عنوان «پل صلح جهانی کندی-خروشچف» اشاره کرد که در اوایل دهه ۱۹۶۰ مطرح شده بود. اما این ایده حتی قدمتی بیشتر دارد. در نسخه ۳ مارس ۱۹۵۹ از کمیک یکشنبه Closer Than We Think اثر آرتور رادبا نیز به چنین طرحی اشاره شده بود. در آن کمیک آمده است:

سناتور مگنوسون از ایالت واشینگتن طرحی جسورانه ارائه داده بود تا ایالت تازه‌تأسیس آلاسکا را از طریق پلی یا تونلی برای خودروها از عرض آب‌های کم‌عمق تنگه برینگ به سیبری متصل کند. این مسیر از شهر ولز در شبه‌جزیره سووارد آغاز می‌شد، از جزایر لیتل دیومید و بیگ دیومید عبور می‌کرد و سپس به شهر پیاک در سیبری می‌رسید.

سناتور پیش‌بینی کرده بود که این پروژه در طول عمر نسل حاضر به بهره‌برداری برسد و راه‌آهن و جاده‌ای میان نقاطی به دوری نیویورک و پاریس ایجاد کند. او گفته بود: «مطمئنم گردشگرانی که روزی در این مسیر رانندگی خواهند کرد، بهترین سفیران ما خواهند بود!»

آیا ایده ساخت تونلی میان روسیه و آمریکا صرفاً تلاشی از سوی دولت روسیه برای طعنه‌زدن به ترامپ در بحبوحه جنگ این کشور با اوکراین است؟ تقریباً قطعاً همین‌طور است. اما این به آن معنا نیست که چنین تونلی هرگز ساخته نخواهد شد، به‌ویژه اگر ترامپ بار دیگر تصمیمی غیرمنتظره بگیرد و حمایت از اوکراین را کنار بگذارد.

در واقع، نشانه‌هایی وجود دارد که ترامپ شاید آماده عقب‌نشینی باشد. او روز جمعه در پست خود در شبکه Truth Social درباره دیدارش با زلنسکی نوشت که این دیدار «بسیار جالب و دوستانه» بوده و افزود که می‌خواهد خونریزی متوقف شود و رئیس‌جمهور اوکراین به توافقی برسد:

به اندازه کافی خون ریخته شده است. بگذارید خطوط مرزی همان‌جا که هست باقی بماند. هر دو طرف ادعای پیروزی کنند و بگذارید تاریخ قضاوت کند! دیگر بس است؛ نه تیراندازی، نه مرگ، نه هزینه‌های گزاف و غیرقابل‌تحمل. این جنگ هرگز آغاز نمی‌شد اگر من رئیس‌جمهور بودم. هزاران نفر هر هفته کشته می‌شوند. دیگر کافی است، به خانه‌هایتان بازگردید و در صلح با خانواده‌هایتان زندگی کنید!

شاید به این زودی تونلی میان ایالات متحده و روسیه ساخته نشود، اما به نظر می‌رسد صلح میان روسیه و اوکراین هنوز دورتر از همیشه است.