در جریان کمپین بلک فرایدی دیجی‌کالا، اشتباهی فنی در سیستم فروش آنلاین این فروشگاه منجر به فروش پنج دستگاه خودروی پژو ۲۰۷، هر کدام با قیمت یک میلیون تومان شد؛ در حالی که طبق برنامه‌ریزی اولیه، تنها یک خودرو قرار بود با این قیمت فروخته شود. این اتفاق باعث ضرر میلیاردی برای دیجی‌کالا شد و واکنش‌های گسترده‌ای را در فضای رسانه‌ای به دنبال داشت.

در نشست خبری، جزئیات ماجرای فروش اشتباهی خودروها در کمپین بلک فرایدی شرح داده شد. طبق گفته‌های علیرضا طباطبایی، هدف اصلی این کمپین ارائه تخفیف‌های چشمگیر و تجربه‌ای متفاوت برای کاربران از جمله فروش یک دستگاه پژو ۲۰۷ با قیمت نمادین یک میلیون تومان بود.

اما در لحظه اجرای این پیشنهاد، سیستم فروش دچار اختلال شد و به‌جای یک نفر، پنج کاربر موفق به ثبت سفارش و خرید خودرو با همان قیمت شدند. این اشتباه فنی موجب شد دیجی‌کالا بیش از ۵ میلیارد تومان ضرر مالی متحمل شود. طباطبایی در ادامه توضیح داد که تیم فنی پس از بررسی‌های دقیق، دو ربات خرید خودکار را نیز در میان خریداران شناسایی کرده‌اند؛ ربات‌هایی که با استفاده از اسکریپت‌های برنامه‌نویسی، توانسته بودند در لحظه‌ای خاص وارد فرآیند خرید شوند.

او تأکید کرد که هدف دیجی‌کالا از اجرای این کمپین، ایجاد فرصت واقعی برای کاربران انسانی بوده و نه اعطای جایزه به ربات‌ها یا سوءاستفاده‌گران. با این حال، شرکت تصمیم گرفت به تعهد خود پایبند بماند و خودروها را به خریداران تحویل دهد.

اسناد اولیه تأسیس شرکت اپل قرار است توسط حراجی کریستیز (Christie’s) در ژانویه ۲۰۲۶ (دی ۱۴۰۴) به مزایده گذاشته شوند. این اسناد شامل نخستین قرارداد مشارکت میان استیو جابز (Steve Jobs)، استیو وزنیاک (Steve Wozniak) و ران وین (Ron Wayne) است. همچنین قرارداد دوم که به خروج وین از سهام شرکت منجر شد، در این مجموعه قرار دارد. ارزش این اسناد تاریخی بین ۲ تا ۴ میلیون دلار برآورد شده است.

پیش از آنکه اپل به یک غول فناوری چندین تریلیون دلاری تبدیل شود، آغاز به کار این شرکت در یک گاراژ کوچک در کالیفرنیا رخ داد. در سال ۱۹۷۶، استیو جابز (Steve Jobs) و استیو وزنیاک (Steve Wozniak) اپل کامپیوتر را پایه‌گذاری کردند و ران وین (Ron Wayne) نیز به تیم اضافه شد. هرچند وین تنها ۱۲ روز پس از امضای قرارداد از شرکت خارج شد، اما این سه نفر نخستین قرارداد رسمی مشارکت را امضا کردند که اپل کامپیوتر را به‌طور قانونی بنیان گذاشت. اکنون این سند تاریخی به فروش می‌رسد.

این قرارداد سه‌صفحه‌ای که ساختار اولیه شرکت اپل را مشخص کرده و به امضای جابز، وزنیاک و وین رسیده است، در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۲۶ (۳ بهمن ۱۴۰۴) در نیویورک به مزایده گذاشته خواهد شد. این رویداد بخشی از برنامه «We the People: America at 250» خواهد بود که به مناسبت ۲۵۰ سال نوآوری و فرهنگ آمریکا برگزار می‌شود.

این قرارداد سهم اولیه بنیان‌گذاران را مشخص کرده بود: ۴۵ درصد برای جابز، ۴۵ درصد برای وزنیاک و ۱۰ درصد برای وین. خروج سریع وین تنها ۱۲ روز پس از امضا این قرارداد، یکی از تصمیم‌های مهم و بحث‌برانگیز تاریخ فناوری محسوب می‌شود؛ زیرا ارزش اپل امروز به هزاران میلیارد دلار رسیده است. این قرارداد توسط وین با ماشین‌تحریر IBM تایپ شد و امضای هر سه بنیان‌گذار با جوهر کم‌رنگ روی آن دیده می‌شود. علاوه بر قرارداد اصلی، سند رسمی خروج وین نیز به حراج گذاشته خواهد شد.

این دو سند تاریخی به‌عنوان یک مجموعه واحد عرضه خواهند شد و برنده مزایده مالک دو اثر مهم از تاریخ سیلیکون ولی (Silicon Valley) خواهد شد. رویداد «We the People: America at 250» بر نوآوری‌ها و میراث فرهنگی ۲۵۰ سال آمریکا تمرکز دارد و اسناد تأسیس اپل یکی از شاخص‌ترین بخش‌های آن خواهند بود.

آنچه در نگاه نخست تنها یک گفت‌وگوی کوتاه در شبکه اجتماعی ایکس به نظر می‌رسید، به سرعت به بحثی جدی درباره آینده تلگرام بدل شد. کاربر ایرانی با طرح پیشنهادی تازه، پای شفافیت و تغییرات احتمالی را به میان کشید و پاول دوروف، بنیان‌گذار تلگرام، با پاسخی کوتاه اما معنادار نشان داد که این ایده می‌تواند مسیر تازه‌ای برای این پیام‌رسان رقم بزند.

شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) مدتی است قابلیتی را فعال کرده که موقعیت جغرافیایی کاربران هنگام انتشار پست‌ها نمایش داده می‌شود. این ویژگی با هدف افزایش شفافیت و جلوگیری از سوءاستفاده در فضای مجازی طراحی شده و توانسته توجه بسیاری از کاربران و تحلیلگران را به خود جلب کند.

در همین فضا، یک کاربر ایرانی با انتشار پیامی خطاب به پاول دوروف، پیشنهاد داد که تلگرام نیز همانند ایکس چنین قابلیتی را در خود پیاده‌سازی کند. او تأکید کرد که اگر تلگرام هم به سمت نمایش مشابه حرکت کند، می‌تواند اعتماد عمومی بیشتری را جلب کرده و از دست‌کاری افکار عمومی جلوگیری کند.

پاول دوروف در پاسخ به این پیشنهاد کوتاه اما معنادار نوشت: «ارزش فکر کردن دارد». همین جمله کافی بود تا موجی از بحث و گمانه‌زنی در میان کاربران شکل بگیرد. بسیاری این واکنش را نشانه‌ای از جدی گرفتن دغدغه‌ها دانستند و برخی دیگر آن را مقدمه‌ای برای تغییرات احتمالی در تلگرام تعبیر کردند.

این گفت‌وگو نشان داد که حتی یک پیام ساده از سوی کاربر می‌تواند توجه مدیر یکی از بزرگ‌ترین پلتفرم‌های ارتباطی جهان را جلب کند. اگر تلگرام در آینده به سمت قابلیت‌های مشابه ایکس حرکت کند، تجربه کاربران به‌طور چشمگیری تغییر خواهد کرد و این پیام‌رسان می‌تواند جایگاه تازه‌ای در رقابت جهانی به دست آورد.

در دل کوه‌های اطراف مشهد، ماجرای ساده‌ی چرای دام به کشفی بزرگ بدل شد؛ چوپانی محلی به مجموعه‌ای از گنج های تاریخی برخورد کرد که ارزش آن‌ها به صدها میلیارد تومان می‌رسد. این چوپان پس از گیرکردن شاخ یکی از بزهای گله‌اش به یک کوزه متوجه این واقعه شد. این گنجینه پس از تحویل به میراث فرهنگی، نگاه‌ها را دوباره به اهمیت حفاظت از آثار ملی جلب کرد.

کارشناسان میراث فرهنگی پس از بررسی اولیه اعلام کردند که این اشیاء متعلق به دوره‌های تاریخی کهن هستند و ارزش مادی آن‌ها حدود ۸۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود. به گفته مسئولان، این اقدام چوپان مشهدی نمونه‌ای ارزشمند از همکاری مردم در حفاظت از میراث ملی بوده و نشان می‌دهد که آگاهی عمومی در زمینه اهمیت آثار تاریخی رو به افزایش است.

مدیرکل میراث فرهنگی خراسان رضوی نیز با تقدیر از این اقدام، تأکید کرد که حفظ و صیانت از آثار تاریخی تنها با مشارکت مردم امکان‌پذیر است و این همکاری می‌تواند الگویی برای دیگران باشد.

شرکت مرسدس-AMG (بنز) همکاری تازه‌ای با ستاره هالیوود، برد پیت، آغاز کرده است. این بازیگر سرشناس که اخیراً در فیلم سینمایی «F1» (فرمول یک) نقش‌آفرینی کرده بود، حالا به‌عنوان سفیر برند مرسدس معرفی و در نخستین تبلیغ رسمی خود برای این شرکت، در کنار راننده فرمول یک تیم مرسدس، جورج راسل، ظاهر شده است.

ویدئوی تبلیغاتی جدید مرسدس-AMG در شهر لاس‌وگاس ضبط شد و به‌طور رسمی معرفی مدل Mercedes-AMG GT 4-Door Coupe را کلید زد؛ خودرویی الکتریکی که قرار است در سال ۲۰۲۶ وارد بازار شود. در این کلیپ، برد پیت در نقش مشتری لوکس هتل Caesars Palace دیده می‌شود که منتظر تحویل خودروی خود است. در ادامه، جورج راسل به‌عنوان «پارک‌بان» وارد صحنه می‌شود و با مهارت‌های رانندگی حرفه‌ای، خودرو را به نمایش می‌گذارد.

در ادامه می‌توانید ویدئوی تبلیغاتی این شرکت را با حضور بردپیت مشاهده نمایید:

این تبلیغ بخشی از کمپین جهانی مرسدس برای معرفی نسل جدید خودروهای الکتریکی AMG است. انتخاب برد پیت به‌عنوان چهره تبلیغاتی، پس از حضور او در فیلم «F1» (فرمول یک) که به دنیای مسابقات اتومبیل‌رانی می‌پرداخت، اقدامی هوشمندانه تلقی می‌شود؛ زیرا هم ارتباط او با دنیای سرعت و هیجان را تقویت می‌کند و هم جذابیت برند مرسدس را در سطح جهانی افزایش می‌دهد.

رسانه‌های معتبر اروپایی و آمریکایی گزارش داده‌اند که برد پیت رسماً به‌عنوان برند امباسادور مرسدس-AMG معرفی شده است. این همکاری نه‌تنها به تبلیغ خودروهای جدید الکتریکی کمک می‌کند، بلکه نشان‌دهنده‌ی تلاش مرسدس برای ترکیب فناوری پیشرفته با چهره‌های شناخته‌شده سینماست. حضور برد پیت در این کمپین، توجه گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های خبری به همراه داشته و بسیاری آن را یکی از بزرگ‌ترین همکاری‌های تبلیغاتی سال دانسته‌اند.

باستان‌شناسان در یک دریاچه در قرقیزستان یک شهر گمشده را یافته‌اند. آب‌های دریاچه Issyk-Kul از زمانی که یک زمین‌لرزه چهره جغرافیایی منطقه را دگرگون کرد، شهری مهم از مسیر جاده ابریشم را در خود پنهان کرده است.‌ کارشناسان بر این باورند که یک زمین‌لرزه بزرگ موجب جابه‌جایی آب‌های دریاچه و غرق‌شدن این شهر شده است.

غواصان باستان‌شناس که در یکی از عمیق‌ترین دریاچه‌های جهان مشغول پژوهش بودند، به یافته‌ای شگفت‌انگیز دست یافتند. آنان بر این باورند که دریاچه Issyk-Kul از سده ۱۵ میلادی تاکنون رازهای یکی از شهرهای مهم بازرگانی جاده ابریشم را در دل خود پنهان کرده است.

این دریاچه که در قلمرو امروزی قرقیزستان قرار دارد، احتمالاً پس از آن‌که یک زمین‌لرزه چهره منطقه را تغییر داد، شهر باستانی Toru-Aygyr را در خود فرو برد. یک گروه بین‌المللی از غواصان اخیراً نشانه‌های متعددی از این شهر باستانی یافته‌اند که بیانگر پیوندهای آن با یک دودمان تُرکی و همچنین حکومت اسلامی است.

غواصان در ژرفای حدود ۴ متری از بستر دریاچه، ساختمان‌هایی آجری، بقایای یک سنگ آسیاب که احتمالاً برای آرد کردن غلات به کار می‌رفته، یک گورستان اسلامی، بقایای سازه‌های چوبی و شمار زیادی از آثار سفالی را کشف کردند.

والری کولچنکو، پژوهشگر مؤسسه تاریخ و باستان‌شناسی آکادمی ملی علوم قرقیزستان و رئیس هیئت کاوش زیرآبی، در بیانیه‌ای اظهار کرد که معماری کشف شده، احتمالا یک شهر یا مجتمع بزرگ تجاری در مسیر جاده ابریشم بوده است.

به‌گفته ماکسیم منشیخوف، رئیس هیئت اعزامی مؤسسه باستان‌شناسی آکادمی علوم روسیه، این یافته‌ها جایگاه Toru-Aygyr را به‌عنوان یک توقف‌گاه مهم در مسیر جاده ابریشم تحکیم می‌کنند. جاده ابریشم، به عنوان یک راه بازرگانی‌ که چین را به غرب پیوند می‌داد، نخستین بار در سده ۱ پیش از میلاد پدید آمد و تا حدود سده ۱۵ میلادی رونق داشت.

یافته‌های کلیدی که اهمیت Toru-Aygyr را بیشتر آشکار می‌کنند، شامل بقایای یک ساختمان شاخص و یک گورستان اسلامی هستند. معماری کشف‌ شده نشان می‌دهد که جامعه‌ای در آن‌جا استقرار داشته و بنایی بزرگ با تزیینات بیرونی وجود داشته که می‌توانست مسجد، گرمابه یا حتی یک دانشگاه کوچک اسلامی باشد. سازه‌هایی از سنگ و تیرهای چوبی همچنان در زیر آب باقی مانده‌اند. در نزدیکی این محل، گروه تحقیقاتی یک نکروپولیس اسلامی متعلق به سده‌های ۱۳ یا ۱۴ میلادی را که بر اثر تماس دائمی با آب در حال فرسایش است، یافته‌اند. پیکرهای دو فرد که در آن محل کشف شده‌اند، مطابق آیین‌های اسلامی رو به سوی مکه دفن شده‌اند.

پژوهشگران اعلام کردند که در آغاز سده ۱۵ میلادی، زمین‌لرزه‌ای این شهر را به زیر آب فرو برد. کولچنکو می‌گوید ساکنان احتمالاً پیش از وقوع زمین‌لرزه منطقه را ترک کرده بودند، اما این رخداد جمعیت منطقه را به‌طور چشمگیری پراکنده ساخت. به باور آنان، تمدن غنی شهریِ دوران میانه از میان رفت و جای آن را کوچ‌نشینان گرفتند.

یافته‌ها که شامل یک محوطه تدفینی قدیمی‌تر در کنار سازه‌های مدور و چهارگوش، و همچنین طیف فراوانی از آثار قرون میانه، از جمله سفالینه‌ها و یک ظرف سالم و دست‌نخورده، بود، نشان‌دهنده گذار حکومت از دودمان تُرکی قراخانیان به اسلام تحت سلطه مغولان است.

منشیخوف بر این باور است که در حدود سده ۱۰ میلادی، دولت قراخانی در این منطقه شکل گرفت که یک دودمان تُرکی با تنوع مذهبی بود. با این حال، طبقه حاکم به اسلام گروید و این دین در سده ۱۳ میلادی در آسیای مرکزی گسترده‌تر شد.

منشیخوف توضیح می‌دهد که بخش جاده ابریشم در ناحیه دریاچه Issyk-Kul در کنترل قراخانیان بوده است. منابع چینی این منطقه را در حوزه نفوذ خود می‌دانستند، اما قادر به کنترل آن نبودند. با وجود این، آن‌گونه که منشیخوف بیان می‌کند، این موقعیت جغرافیایی در منابع چینی ذکر شده و همین امر امید تازه‌ای برای تطبیق داده‌های تاریخی با نتایج کاوش‌های باستان‌شناختی ایجاد می‌کند.

کشتی موش رقصان (Dancing Mouse) که با کاروان نظامی درگیر شد و در سال ۱۹۴۲ (۱۰ اسفند ۱۳۲۰) به اعماق دریا رفت، پس از بیش از هشت دهه دوباره کشف شد. این ناوشکن که با نام رسمی USS Edsall شناخته می‌شود، همراه با بیش از ۲۰۰ نفر از نیروهای آمریکایی در جریان جنگ جهانی دوم غرق شد و اکنون به‌طور اتفاقی توسط نیروی دریایی سلطنتی استرالیا شناسایی شده است.

ناوشکن USS Edsall از کلاس Clemson در سال ۱۹۲۰ وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شد و تا ۱ مارس ۱۹۴۲ (۱۰ اسفند ۱۳۲۰) در آب‌های آسیا فعالیت داشت. این کشتی در تمرین‌های نظامی زیادی شرکت کرد و حتی در یک عملیات موفق توانست یک زیردریایی ژاپنی را غرق کند. اما در یکی از مأموریت‌ها، یک بمب عمقی که زودتر از موعد رها شده بود، منفجر شد و به بدنه آسیب رساند. این حادثه توانایی مانور کشتی را کاهش داد و آن را برای نبرد مستقیم ناتوان ساخت.

پس از این اتفاق، Edsall بیشتر به مأموریت‌های اسکورت کاروان‌ها اختصاص یافت. با این حال، کاپیتان جاشوا نیکس (Joshua Nix) در نهایت با یک کاروان نظامی ژاپنی وارد درگیری شد. طبق گزارش تاریخی رسمی که توسط دریادار بازنشسته ساموئل کاکس (Samuel Cox)، رئیس مرکز تاریخ و میراث نیروی دریایی آمریکا، تهیه شده، مسئولان ژاپنی، کشتی Edsall را به «موش رقصان ژاپنی» تشبیه کرده‌اند؛ حیوان خانگی محبوبی که در آن زمان شناخته می‌شد.

این کشتی با تغییر سرعت، تغییر جهت‌های ناگهانی و استفاده از دود برای پوشش، مانورهای پیچیده‌ای انجام داد. نیکس حتی با وجود محدودیت تسلیحات، به سمت کشتی‌های ژاپنی آتش گشود و با ۹ اژدر موجود چندین حمله انجام داد. او توانست بیش از یک ساعت از دست ناوهای مجهزتر ژاپنی فرار کند. اما در نهایت، ۲۶ بمب‌افکن ژاپنی وارد عمل شدند و یکی از بمب‌ها ضربه نهایی را وارد کرد و ناوشکن USS Edsall را غرق نمود.

کارولین کندی (Caroline Kennedy)، سفیر آمریکا در استرالیا، در بیانیه‌ای گفت: «کاپیتان جاشوا نیکس و خدمه‌اش شجاعانه جنگیدند.»

در زمان حمله، کشتی آمریکایی احتمالاً در حال حرکت به سمت نفت‌کش USS Pecos بود تا به آن کمک کند؛ کشتی‌ای که صدها نفر از بازماندگان کشتی‌های آسیب‌دیده را حمل می‌کرد. طبق گفته لیزا فرانچتی (Lisa Franchetti)، فرمانده عملیات نیروی دریایی آمریکا، در آن زمان ۱۸۵ نیروی دریایی و ۳۱ خلبان نیروی هوایی ارتش آمریکا روی Edsall حضور داشتند. محل دقیق کشتی و بیشتر خدمه تا سال‌ها ناشناخته باقی مانده بود، به‌جز تعداد اندکی که بعدها در اردوگاه‌های ژاپنی کشته شدند.

اکنون با کشف جدید، راز سال‌ها ناشناخته به حقیقت تبدیل شد. نیروی دریایی سلطنتی استرالیا در جریان یک مأموریت غیرمرتبط، به‌طور اتفاقی موفق به شناسایی کشتی غرق‌شده شد. مارک هموند (Mark Hammond)، فرمانده نیروی دریایی سلطنتی استرالیا، اعلام کرد که این کشف با استفاده از «سیستم‌های پیشرفته رباتیک و خودکار که معمولاً برای نقشه‌برداری هیدروگرافی به کار می‌روند» انجام شده است.

پس از شناسایی اولیه در اواخر سال ۲۰۲۳ (۱۴۰۲)، کارشناسان نزدیک به یک سال با بهره‌گیری از سونار و ربات‌های زیرآبی محل کشتی را بررسی کردند. تیم تحقیقاتی در نهایت تأیید کرد که کشتی کشف‌شده همان USS Edsall است و نه USS Pillsbury که در نزدیکی همان منطقه غرق شده بود. این خبر به‌طور رسمی در روز یادبود سربازان (Veterans Day) سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳) اعلام شد.

این ناوشکن ۳۱۴ فوتی تقریباً سالم باقی مانده و به‌صورت عمودی در کف دریا، در حدود ۲۰۰ مایلی شرق جزیره کریسمس (جنوب جاوه، اندونزی) قرار دارد. هموند در بیانیه‌ای گفت: «USS Edsall و خدمه آن در جنگ جهانی دوم، به‌ویژه در نبردهای اولیه اقیانوس آرام، شجاعانه خدمت کردند. این کشتی در کنار ناوهای استرالیایی از سواحل ما دفاع کرد و در غرق کردن زیردریایی ژاپنی ۱۱۲۴ در نزدیکی داروین نقش داشت. همکاری مشترک در نبردهایی مانند نبرد دریای مرجان و دفاع از سرزمین‌های متحدان در اقیانوس آرام، پیوندی میان ملوانان آمریکایی و استرالیایی ایجاد کرد که تا امروز ادامه دارد.»

ساموئل کاکس (Samuel Cox) نیز در گفت‌وگو با واشنگتن پست توضیح داد: «پیش از آنکه نیکس دستور ترک کشتی را بدهد، آن را به سمت جنگنده‌های ژاپنی هدایت کرد. این حرکت مانند یک ژست اعتراضی در دریا بود.»

این روایت نشان می‌دهد که کشف ناوشکن Edsall نه‌تنها یک یافته تاریخی است، بلکه یادآور شجاعت و مقاومت نیروهایی است که در سخت‌ترین شرایط جنگ جهانی دوم ایستادگی کردند.

آوی لوب (Avi Loeb)، استاد دانشگاه هاروارد، معتقد است احتمال اعلام رسمی وجود هوش فرازمینی در آینده‌ای نزدیک آن‌قدر جدی است که حاضر شده روی آن شرط‌بندی کند. او در قالب برنامه «شرط‌های بلندمدت» (Long Bets) بنیاد لانگ‌نو، یک چالش ۱۰۰۰ دلاری را پذیرفته است. این شرط میان لوب و مایکل شرمر (Michael Shermer)، ناشر مجله اسکپتیک (Skeptic)، بسته شده و موضوع آن تأیید یا عدم تأیید وجود موجودات هوشمند فرازمینی تا پایان سال ۲۰۳۰ (۱۰ دی ۱۴۰۹) توسط نهادهای علمی معتبر است.

شرط‌بندی میان این دو دانشمند با شرایطی روشن تعریف شده است: تا تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۳۰ (۱۰ دی ۱۴۰۹)، دست‌کم دو نهاد علمی معتبر از میان ناسا (NASA)، بنیاد ملی علوم ایالات متحده (National Science Foundation) و انجمن اخترشناسی آمریکا (American Astronomical Society) باید تأیید کنند که کشف هوش فرازمینی در قالب پدیده‌های ناشناخته هوایی (UAPs)، اشیای پرنده ناشناس (UFOs) یا دیگر اجرام میان‌ستاره‌ای انجام شده است.

آوی لوب (Avi Loeb) این شرط را یک حدس ساده نمی‌داند، بلکه آن را پیش‌بینی علمی مبتنی بر کشفیات اخیر و پیشرفت سریع فناوری عنوان می‌کند. او توضیح می‌دهد: «جست‌وجوی آثار فناوری و وجود بیگانگان در سال ۲۰۲۵ به‌طور جدی با کشف جرم میان‌ستاره‌ای غیرعادی 3I/ATLAS، آغاز به کار رصدخانه روبین (Rubin Observatory) و ساخت سه رصدخانه پروژه گالیله (Galileo Project Observatories) آغاز شد.» به زبان ساده، ابزارهای علمی برای شناسایی فناوری‌های احتمالی بیگانگان اکنون بسیار دقیق‌تر و قدرتمندتر شده‌اند.

لوب همچنین به تعداد شگفت‌انگیز سیارات شبیه زمین در کهکشان اشاره می‌کند. او یادآور می‌شود که میلیاردها منظومه ستاره‌ای بسیار قدیمی‌تر از منظومه خورشیدی وجود دارند و فضاپیماهای وویجر (Voyager) ساخته دست بشر روزی در سراسر کهکشان راه شیری پراکنده خواهند شد. از نگاه او، بعید است که انسان تنها گونه‌ی تولیدکننده فناوری در جهان باشد.

در مقابل، مایکل شرمر (Michael Shermer) قانع نشده است. او با اشاره به دهه‌ها پیش‌بینی بی‌نتیجه طرفداران یوفو، استدلال می‌کند که ادعاهای جسورانه همواره بدون شواهد کافی بوده‌اند. شرمر می‌گوید: «افراد بارها در رسانه‌ها پیش‌بینی کرده‌اند که تا پایان فلان سال مدرکی از تماس با بیگانگان خواهیم داشت. اما ۳۳ سال گذشته و هنوز منتظر همان مدرک هستم.»

این شرط‌بندی در واقع ادامه‌ای بر سنت شرط‌بندی‌های علمی مشهور است؛ همان‌طور که پیش‌تر استیون هاوکینگ (Stephen Hawking) و کیپ تورن (Kip Thorne) درباره سیاه‌چاله‌ها شرط بسته بودند.

از دیدگاه شرمر، این شرط یک آزمون واقعیت است؛ او می‌گوید اگر کسی واقعاً باور دارد افشا و کشف وجود بیگانگان نزدیک است، باید حاضر باشد روی آن شرط ببندد. این شرط‌بندی نیز مانند نمونه‌های پیشین در تاریخ علم، از بحث‌های هاوکینگ و تورن گرفته تا پیش‌بینی‌های بلندمدت درباره خطرات زیستی و آگاهی، در همان مسیر قرار می‌گیرد. در این مورد، مبلغ مالی مورد شرط به بنیاد پروژه گالیله اختصاص خواهد یافت.

پیامدهای این شرط‌بندی بسیار گسترده است. اگر لوب برنده شود، بشریت برای نخستین بار تأیید خواهد کرد که تنها نیستیم. اگر شرمر برنده شود، معنایش این خواهد بود که مسیر جست‌وجو باید با دقت و داده‌های بیشتر ادامه یابد.

لوب حتی فراتر از شرط‌بندی به آینده‌ای هنری فکر کرده است. او از مجسمه‌ساز گرگ وایات (Greg Wyatt) پایه‌ای دریافت کرده که قصد دارد روی آن مجسمه‌ای برنزی با عنوان «بیگانه» بسازد؛ اثری که موجودی با هوش تقویت‌شده، چابکی بالا و هوش برتر را به تصویر می‌کشد. اینکه چنین موجودی واقعاً وجود دارد یا نه، هنوز ناشناخته است.

در نهایت، تا تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۳۰ (۱۰ دی ۱۴۰۹)، یکی از این دو اندیشمند ثابت خواهد کرد که حق با اوست. نتیجه این شرط می‌تواند نگاه بشر به جهان و جایگاه خود در آن را برای همیشه دگرگون کند.

امینم (Eminem) در ماه خرداد امسال شکایتی بزرگ علیه شرکت متا (Meta) و مدیرعامل آن، مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg)، مطرح کرد. موضوع این شکایت نقض گسترده حقوق نشر آثار موسیقی اوست که می‌تواند یکی از مهم‌ترین پرونده‌های حقوقی میان صنعت موسیقی و فناوری باشد.

به نقل از وب‌سایت مترو و گزارش‌های منتشرشده در یونیلاد، شرکت نشر موسیقی امینم با نام Eight Mile Style در تاریخ ۳۰ مه ۲۰۲۵ (۹ خرداد ۱۴۰۴) شکایتی رسمی در دادگاه میشیگان ثبت کرد. در این شکایت، متا متهم شده است که بدون دریافت مجوز قانونی، ۲۴۳ قطعه موسیقی امینم را در پلتفرم‌های خود از جمله فیسبوک، اینستاگرام و واتس‌اپ ذخیره، بازتولید و منتشر کرده است. این آثار در ویدیوها و محتوای تولیدشده توسط کاربران مورد استفاده قرار گرفته‌اند، بدون آنکه حق نشر یا مجوزی از صاحب اثر دریافت شود.

امینم (Eminem) که نام اصلی او مارشال ماترز (Marshall Mathers) است، در این شکایت تأکید کرده که متا با انتشار ابزارهایی که به کاربران امکان استفاده از موسیقی بدون مجوز می‌دهد، عملاً زمینه نقض گسترده حقوق نشر را فراهم کرده است. او و شرکت Eight Mile Style به همین دلیل خواستار دریافت ۱۰۹ میلیون دلار غرامت بابت خسارت‌های وارده شدند. این مبلغ بر اساس ارزش تجاری آثار و میزان استفاده غیرقانونی آن‌ها محاسبه شده است.

این پرونده نه‌تنها برای امینم اهمیت شخصی دارد، بلکه می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر آینده صنعت موسیقی و همکاری هنرمندان با پلتفرم‌های دیجیتال داشته باشد. کارشناسان حقوقی معتقدند نتیجه این دعوی ممکن است به‌عنوان یک نمونه حقوقی مهم در زمینه حفاظت از آثار موسیقی در فضای مجازی ثبت شود و مسیر تعامل میان هنرمندان و شرکت‌های فناوری را تغییر دهد.

از سوی دیگر، این شکایت بار دیگر بحث‌های قدیمی درباره مسئولیت پلتفرم‌های بزرگ در قبال محتوای کاربران را زنده کرده است. بسیاری از هنرمندان پیش‌تر نیز از استفاده غیرمجاز آثارشان در شبکه‌های اجتماعی انتقاد کرده بودند، اما شکایت امینم به‌دلیل گستردگی و مبلغ بالای غرامت، توجه ویژه‌ای را به خود جلب کرده است.

برند لوکس سوارووسکی (Swarovski) در آوریل ۲۰۲۵ (فروردین ۱۴۰۴) کمپین جدید خود با عنوان «Metamorphosis» را معرفی کرد. این کمپین با حضور خواننده مشهور آریانا گرانده (Ariana Grande) به‌عنوان سفیر جهانی برند، نگاه تازه‌ای به تبلیغات فشن ارائه داد. مخاطبان با دیدن حیوانات در نقش مدل‌های اصلی کمپین شگفت‌زده شدند، اما شرکت اعلام کرد که این تصاویر و ویدیوها به‌طور کامل با هوش مصنوعی ساخته شده‌اند.

به نقل از وب‌سایت رسمی سوارووسکی و گزارش‌های منتشرشده در Remix Magazine و Goldbook Magazine، برند سوارووسکی (Swarovski) با کمپین «Metamorphosis» مسیر تازه‌ای در تبلیغات لوکس را به نمایش گذاشت. حضور آریانا گرانده (Ariana Grande) به‌عنوان سفیر جهانی برند، جلوه‌ای پررنگ به این پروژه بخشید، اما آنچه بیش از همه نگاه‌ها را جلب کرد، استفاده از حیوانات نمادین و موجودات افسانه‌ای دیجیتال به‌جای مدل‌های انسانی بود. همین انتخاب غیرمنتظره باعث شد مخاطبان با شگفتی و کنجکاوی به این کمپین واکنش نشان دهند و آن را نمونه‌ای از تغییرات آینده‌نگر در صنعت مد بدانند.

در ادامه ویدیوی مربوط به این کمپین را می‌توانید مشاهده نمایید:

کمپین «Metamorphosis» با الهام از فضای پاپ آرت دهه ۶۰ میلادی ساخته شد و جهانی پر از رنگ، انرژی و جلوه‌های هنری را به نمایش گذاشت. کریستال‌های سوارووسکی در این تصاویر نه‌تنها به‌عنوان زیورآلات، بلکه به‌عنوان نماد قدرت و زیبایی معرفی شدند. در این پروژه، حیواناتی مثل طاووس با تزئینات کریستالی و سایر حیوانات با پوشش جواهرآلات این برند جایگزین مدل‌های انسانی شدند. تصاویر توسط مرت آلاس (Mert Alas) و مارکوس پیگوت (Marcus Piggott)، دو عکاس شناخته‌شده صنعت مد، ثبت شد و کارگردانی هنری آن را جیووانا انگلبرت (Giovanna Engelbert)، مدیر خلاق سوارووسکی، بر عهده داشت.

انتشار این تصاویر موجی از شگفتی در میان مخاطبان ایجاد کرد. بسیاری تصور کردند حیوانات واقعی در تبلیغات حضور دارند، اما سوارووسکی در بیانیه رسمی خود توضیح داد که تمام ویدیوها و تصاویر با استفاده از فناوری هوش مصنوعی ساخته شده‌اند و هیچ حیوان واقعی در این پروژه به کار گرفته نشده است. این توضیح نشان داد برند قصد دارد با ابزارهای دیجیتال تجربه‌ای تازه و متفاوت خلق کند، تجربه‌ای که هم آینده‌نگری را در دستور کار قرارداده و هم با ترندهای جدید دنیای مد و فشن هماهنگ است.

کارشناسان مد و فشن معتقدند این کمپین می‌تواند نشانه‌ای از آینده مدلینگ باشد؛ آینده‌ای که در آن تبلیغات لوکس به سمت استفاده از موجودات غیرانسانی، حیوانات نمادین و مدل‌های دیجیتال حرکت می‌کند. حضور آریانا گرانده (Ariana Grande) در کنار این نمادهای غیرانسانی، ترکیبی جذاب از چهره انسانی و تجربه‌های دیجیتال را به نمایش گذاشت و نشان داد صنعت مد در حال فاصله گرفتن از الگوهای سنتی و ورود به دوره‌ای تازه است.