اپل ممکن است به‌زودی گامی جسورانه در مسیر گوشی‌های بدون دکمه بردارد. بر اساس اطلاعات جدیدی از افشاگر چینی Setsuna Digital در شبکه ویبو، این شرکت در حال کار روی یک بازطراحی بزرگ در محصولات آینده خود است. این بازطراحی می‌تواند تا سال ۲۰۲۷ تمام دکمه‌های مکانیکی موجود در دستگاه‌های اپل را با کنترل‌های لمسی هپتیکی حالت جامد (solid-state haptic) جایگزین کند. اگر این گزارش درست باشد، آیفون ۲۰ نخستین نسل از گوشی‌های اپل خواهد بود که به‌طور کامل از دکمه‌های سنتی «کلیکی» خداحافظی کرده و به سیستمی یکپارچه و لمسی مجهز می‌شود که حس فشردن واقعی دکمه را با بازخورد لرزشی شبیه‌سازی می‌کند؛ گویی دکمه‌ای را فشار می‌دهید که در واقع هیچ حرکتی ندارد، اما همچنان حس فشرده شدن را منتقل می‌کند.

طبق گزارش‌ها، اپل هم‌اکنون مرحله «آزمایش یا تأیید عملکرد» فناوری دکمه‌های حالت جامد خود را به پایان رسانده است. این موضوع نشان می‌دهد که فناوری مذکور در نمونه‌های اولیه به‌طور قابل اطمینان کار می‌کند. همچنین گفته می‌شود اپل خود را برای تولید انبوه این دکمه‌ها پیش از عرضه آیفون ۲۰ در سال ۲۰۲۷ آماده می‌کند تا مهندسان فرصت کافی برای تنظیم دقیق حس لمسی و افزایش دوام این سیستم پیش از ورود به بازار داشته باشند.

در آن زمان انتظار می‌رود که تمامی کنترل‌های فیزیکی آیفون، از جمله کلید پاور، دکمه‌های تنظیم صدا، دکمه اکشن و حتی کلید اختصاصی دوربین، از مکانیزم مکانیکی فعلی به کلیک‌های لمسی شبیه‌سازی‌شده تغییر یابند. این دکمه‌های جدید به جای حرکت فیزیکی، از لرزش‌های موضعی برای بازآفرینی حس فشردن دکمه استفاده خواهند کرد؛ مشابه آنچه موتور Taptic Engine اپل در دکمه هوم آیفون ۷ یا ترک‌پد لپ‌تاپ‌های مک‌بوک انجام می‌دهد.

اما این تغییر صرفاً یک به‌روزرسانی ظاهری نیست. اپل با این تصمیم، به دنبال ساخت دستگاه‌هایی مقاوم‌تر و ضدآب‌تر است. هرچه قطعات متحرک کمتر باشند، احتمال خرابی نیز کاهش می‌یابد. به این ترتیب، دکمه‌های لمسی می‌توانند آیفون‌ها را بادوام‌تر و از نظر طراحی نیز مینیمال‌تر و آینده‌نگرانه‌تر کنند.

با این حال، این گذار به‌صورت ناگهانی رخ نخواهد داد. به گفته Setsuna Digital، تغییر تدریجی از نسل آیفون ۱۸ در سال ۲۰۲۶ آغاز می‌شود؛ نسلی که قرار است پلی میان طراحی فعلی و سیستم کاملاً لمسی باشد. بر اساس گزارش، دکمه کنترل دوربین نخستین بخشی خواهد بود که این تحول را تجربه می‌کند، با طراحی ساده‌تر مبتنی بر فشار و حذف لایه لمسی خازنی فعلی.

در سال‌های بعد، گفته می‌شود اپل قصد دارد فناوری خود را پیشرفته‌تر کند و از اجزای سرامیکی پیزوالکتریک استفاده نماید؛ موادی بسیار کوچک که هنگام فشرده شدن، لرزش‌های دقیقی تولید می‌کنند. این تغییر باعث می‌شود حس «کلیک» برای کاربر کاملاً واقعی و طبیعی به نظر برسد، بدون آن‌که هیچ حرکتی در دکمه صورت گیرد.

دامنه این نوآوری فراتر از آیفون خواهد بود. بر اساس گزارش‌ها، اپل در حال بررسی راه‌هایی برای استفاده از همین فناوری در دیگر محصولات خود از جمله آیپد‌ها و اپل واچ‌های آینده است. هدف نهایی این شرکت، ایجاد یک تجربه کاربری یکپارچه در سراسر اکوسیستم سخت‌افزاری خود است؛ تجربه‌ای که شاید شامل ژست‌های فشاری، میان‌برهای حساس به فشار یا دکمه‌هایی با قابلیت تشخیص حرکت سوایپ نیز بشود.

با این حال، اپل همچنان رویکردی محتاطانه و گام‌به‌گام در پیش گرفته است. چنین تغییر بنیادی در نحوه تعامل کاربران با دستگاه، نیازمند آزمایش‌های گسترده است تا اطمینان حاصل شود دکمه‌های جدید نه‌تنها حس طبیعی دارند بلکه دقت و اطمینان همیشگی محصولات اپل را نیز حفظ می‌کنند.

غول کوپرتینویی پیش‌تر نیز با این ایده بازی کرده بود. دکمه هوم لمسی در آیفون ۷ و ترک‌پد مجهز به فناوری Force Touch در مک‌بوک‌ها نخستین تلاش‌های اپل برای جایگزینی مکانیزم‌های فیزیکی با بازخورد لمسی بودند که نتایج بسیار موفقی داشتند. اکنون گسترش این فلسفه طراحی به تمامی دکمه‌های دستگاه، گامی منطقی برای آینده محسوب می‌شود.

با این وجود، صدای آشنای کلیک دکمه‌های فیزیکی فعلاً قرار نیست از بین برود. تا زمانی که اپل تجربه‌ای کاملاً طبیعی و دقیق ارائه نکند، طراحی فعلی آیفون حفظ خواهد شد. اما اگر این افشاگری‌ها صحت داشته باشند، تا سال ۲۰۲۷ و با ورود آیفون ۲۰، کاربران اپل ممکن است دکمه‌هایی را فشار دهند که در واقع حرکت نمی‌کنند و با این حال، از حس آن لذت ببرند.

به گزارش IT Home، مدیر محصول ردمی، سون کیون (Sun Cun)، در بیانیه‌ای رسمی تأیید کرد: «RGB قطعاً روند آینده نمایشگرها است.» این اظهار نظر در پاسخ به افشاگر مشهور DigitalChatStation انجام شد که اعلام کرده بود توسعه نمایشگرهای RGB OLED در تولیدکنندگان بزرگ پنل مانند CSOT، BOE و Visionox در جریان است و Tianma نیز به زودی به این جمع خواهد پیوست.

فناوری RGB OLED و آینده نمایشگرها

در نمایشگرهای RGB OLED، ساب‌پیکسل‌ها در رنگ‌های قرمز، سبز و آبی قرار دارند که تصاویر شفاف‌تر، رنگ‌های دقیق‌تر و مصرف انرژی پایین‌تر نسبت به دیگر نمایشگرهای OLED ارائه می‌کنند. طبق گزارش DigitalChatStation، چندین شرکت در حال نمونه‌سازی نمایشگرهای ۱.5K RGB OLED هستند که قادر به پشتیبانی از بک‌پلین‌های LIPO و نرخ تازه‌سازی بالا بوده و محصولات هدف برای این فناوری، گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۲۵ خواهند بود.

نقش شیائومی در پیشرفت نمایشگرهای RGB

گوشی‌های آینده شیائومی ۱۷ پرو و شیائومی ۱۷ پرو مکس در خط مقدم این تحول قرار دارند. این دستگاه‌ها از پنل‌های نمایشگر TCL CSOT بهره می‌برند، از جمله مدل پرو مکس که دارای پنل RGB با فناوری Super Pixel Alignment است. این فناوری نه تنها تصاویری شفاف‌تر در رزولوشن 2K ارائه می‌دهد، بلکه مصرف انرژی را تا ۲۶ درصد کاهش داده که در گوشی‌های پرچمدار اهمیت ویژه‌ای دارد.

در همین زمینه، لی جون، مدیرعامل شیائومی، درباره دستاورد دیگری در شیائومی ۱۷ پرو مکس که از فناوری نمایشگر Super Pixel استفاده می‌کند، گفت: «وضوح بی‌نظیر صفحه نمایش و صرفه‌جویی در مصرف انرژی».

تاثیر این فناوری بر گوشی‌های آینده شیائومی

با تأیید سون کیون، شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد پرچمداران آینده برندهای ردمی و شیائومی به زودی از نمایشگرهای RGB OLED در چندین سری و محصول استفاده خواهند کرد، از جمله سری شیائومی پد، سری شیائومی ۱۷ و مدل‌های قریب‌الوقوع ردمی K Ultra. این تغییر قطعاً نشان‌دهنده جهش مهمی در مسیر ارائه نمایشگرهای دقیق‌تر، کم‌مصرف‌تر و بادوام‌تر است.

رویارویی بین کیم کارداشیان و یکی از مقامات ارشد دولت دونالد ترامپ بسیار جنجالی شده است. کارداشیان و شان دافی، وزیر حمل‌ونقل ایالات متحده و سرپرست فعلی ناسا، درگیر جدالی عجیب بر سر ساختگی بودن فرود انسان بر روی کره ماه در سال ۱۹۶۹ شده‌اند.

شان دافی در شبکه اجتماعی X به انتقاد از کارداشیان پرداخت و نوشت: «بله، ما قبلاً به ماه رفته‌ایم… ۶ بار!» او همچنین افزود که ناسا تحت رهبری دونالد ترامپ بار دیگر به ماه بازخواهد گشت و تأکید کرد: «ما مسابقه فضایی قبلی را بردیم و این یکی را هم خواهیم برد.»

در قسمت جدیدی از برنامه The Kardashians، کارداشیان تلاش کرد سارا پالسون را متقاعد کند که مأموریت آپولو و فرود بر ماه هرگز اتفاق نیفتاده است. او در گفت‌وگویی با پالسون گفت: «می‌خواهم میلیون‌ها مصاحبه از باز آلدرین برایت بفرستم.»

کارداشیان در ادامه به مصاحبه‌ای از باز آلدرین، فضانورد مأموریت آپولو اشاره می‌کند که در آن، از او درباره ترسناک‌ترین لحظه مأموریت پرسیده می‌شود و او پاسخ می‌دهد: «هیچ لحظه ترسناکی وجود نداشت چون مأموریت اتفاق نیفتاد. ممکن بود ترسناک باشد، ولی نبود، چون اصلاً انجام نشد.» کارداشیان همین نقل‌قول را به عنوان شاهدی بر ادعای خود مطرح می‌کند.

او سپس در گفت‌وگو با یکی از تهیه‌کنندگان برنامه اظهار داشت که واقعاً باور دارد فرود بر ماه ساختگی بوده است، و به پرچم آمریکا اشاره کرد که در تصاویر در حال اهتزاز به نظر می‌رسد. کارداشیان می‌گوید این پرچم نمی‌تواند در محیطی بدون باد، مانند سطح ماه، تکان بخورد. او در این باور تنها نیست، چون طبق نظرسنجی‌ها حدود ۱۰ درصد از مردم ایالات متحده بر این باورند که فرود انسان بر ماه در سال ۱۹۶۹ جعلی بوده و ناسا صحنه‌سازی کرده است.

واقعیت علمی اما کاملاً متفاوت است. پرچم آمریکا در مأموریت Apollo 11 با میله‌ای افقی در قسمت بالایی خود نگه داشته می‌شد، اما فضانوردان نتوانستند این میله را تا انتها باز کنند. همین امر باعث شد پارچه پرچم چین‌خورده بماند و در عکس‌ها طوری دیده شود که انگار در حال تکان خوردن در باد است. با این حال، کارداشیان همچنان بر عقاید خود پافشاری کرد و گفت: «من همیشه درگیر تئوری‌های توطئه هستم.»

پس از واکنش شان دافی در شبکه X، کارداشیان نیز پاسخ داد و نوشت: «صبر کن… جریان 3I Atlas چیست؟!» منظور او دنباله‌داری به نام 3I Atlas است که سومین جرم میان‌ستاره‌ای مشاهده‌شده در منظومه شمسی محسوب می‌شود. برخی از طرفداران نظریه توطئه ادعا کرده‌اند که این جرم در واقع یک سفینه فضایی بیگانه است، اما چنین چیزی حقیقت ندارد.

خواب پیوسته یک عادت امروزی است، نه یک ویژگی ثابت تکاملی که به توضیح این موضوع کمک می‌کند چرا بسیاری از ما هنوز ساعت ۳ صبح بیدار می‌شویم و با خود فکر می‌کنیم که شاید مشکلی پیش آمده است. شاید دانستن این نکته مفید باشد که این تجربه‌ای کاملا انسانی است. در بیشتر طول تاریخ بشر، چرت پیوسته هشت‌ساعته امری عادی نبوده است. در عوض، مردم معمولا در دو نوبت در طول شب می‌خوابیدند که اغلب به آن‌ها “خواب اول” و “خواب دوم” گفته می‌شود.

هر یک از این خواب‌ها چند ساعت طول می‌کشد و بین آن‌ها یک فاصله بیداری به مدت حدود یک ساعت یا بیشتر در نیمه‌شب وجود داشت. اسناد تاریخی از اروپا، آفریقا، آسیا و سایر نقاط جهان نشان می‌دهند که چگونه پس از فرا رسیدن شب، خانواده‌ها زود به رختخواب می‌رفتند، سپس حدود نیمه‌شب برای مدتی بیدار می‌شدند و سپس دوباره تا سپیده‌دم می‌خوابیدند. تقسیم شب به دو بخش احتمالا درک انسان از زمان را تغییر داده است. این فاصله کوچک در میانه شب، به شب‌ها ساختاری مشخص می‌داد و موجب می‌شد شب‌های طولانی زمستان کمتر یکنواخت و قابل تحمل‌تر به نظر برسند.

فاصله نیمه‌شب زمانی مرده نبود، بلکه زمان مورد توجه بود که بر تجربه انسان از شب‌های طولانی تاثیر می‌گذاشت. بعضی از مردم برای انجام کارهایی مانند روشن کردن آتش یا سر زدن به حیوانات از خواب بیدار می‌شدند. برخی دیگر در رختخواب می‌ماندند تا دعا کنند یا به خواب‌هایی که تازه دیده بودند فکر کنند. نامه‌ها و دفتر خاطرات مربوط به دوران پیش از صنعتی شدن به افرادی اشاره دارند که از این ساعات آرام برای خواندن، نوشتن یا حتی معاشرت با خانواده یا همسایگان استفاده می‌کردند. بسیاری از زوج‌ها از این بیداری نیمه‌شب برای صحبت با یکدیگر استفاده می‌کردند. در ادبیات مربوط به هومر، شاعر یونان بوستان و ویرژیل، شاعر رومی به ساعتی که خواب اول پایان در آن پایان می‌یابد، اشاره شده که نشان می‌دهد الگوی دو نوبته خواب در گذشته چقدر رایج بوده است.

چگونه نوبت دوم خواب از زندگی مردم حذف شد؟

حذف شدن نوبت دوم خواب شبانه طی دو قرن گذشته به دلیل تغییرات عمیق اجتماعی رخ داده است. یکی از دلایل اصلی آن، پیدایش نور مصنوعی بود. در دهه‌های ۱۷۰۰ و ۱۸۰۰، ابتدا چراغ‌های نفتی، سپس چراغ‌های گازی و در نهایت چراغ‌های برقی شب را به زمانی قابل استفاده برای بیداری تبدیل کردند. مردم به جای اینکه کمی پس از غروب آفتاب به رختخواب بروند، شروع به بیدار ماندن تا دیروقت زیر نور چراغ کردند. از نظر بیولوژیکی، نور شدید در شب، ساعت داخلی بدن ما (ریتم شبانه‌روزی) را نیز تغییر می‌دهد و موجب می‌شود بدنمان پس از چند ساعت خواب، تمایل کمتری به بیدار شدن داشته باشد. زمان‌بندی نور نیز اهمیت دارد.

نور معمولی اتاق پیش از خواب، ترشح ملاتونین را سرکوب و به تاخیر می‌اندازند که موجب به تاخیر افتادن شروع خواب می‌شود. انقلاب صنعتی نه تنها نحوه کار مردم، بلکه شیوه خوابیدن آن‌ها را نیز متحول کرد. برنامه‌های کارخانه‌ها، کارگران به استراحت در یک بازه پیوسته ترغیب می‌کردند. تا اوایل قرن بیستم، هشت ساعت خواب بی‌وقفه جایگزین ریتم دیرینه خواب دو نوبته شده بود. در پژوهش‌های خواب چند هفته‌ای که شب‌های طولانی زمستان را در تاریکی شبیه سازی می‌کنند و ساعت یا نور عصرگاهی را حذف می‌کنند، افراد در تحقیقات آزمایشگاهی اغلب دو نوبت خواب با یک فاصله کوتاه برای بیداری را انتخاب می‌کنند. پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷ روی یک جامعه کشاورزی در ماداگاسکار که برق نداشتند، نشان داد مردم هنوز هم عمدتا در دو نوبت می‌خوابند و حوالی نیمه‌شب از خواب بیدار می‌شوند.

زمستان‌های طولانی و تاریک

نور ساعت بدنمان را تنظیم می‌کند و بر سرعت احساس ما از گذر زمان تاثیر می‌گذارد. وقتی این نشانه‌ها محو می‌شوند، مثلا در زمستان یا زیر نور مصنوعی، ما دچار بی‌هدفی می‌شویم. در زمستان، نور صبحگاهی دیرتر و ضعیف‌تر، تنظیم ریتم شبانه‌روزی را دشوارتر می‌کند. نور صبحگاهی به ویژه برای تنظیم ریتم‌های شبانه‌روزی مهم است زیرا نور آبی بیشتری دارد که موثرترین طول موج برای تحریک تولید کورتیزول بدن و سرکوب ملاتونین محسوب می‌شود.

در آزمایشگاه‌هایی که افراد از زمان اطلاعی ندارد و همچنین در پژوهش‌هایی که در غارها انجام شده است، شرکت‌کنندگان هفته‌ها بدون نور طبیعی یا ساعت زندگی کرده‌اند و حتی در تاریکی مطلق به سر برده‌اند. بسیاری از افراد در این پژوهش‌ها، گذشت روزها را اشتباه محاسبه کرده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد زمان بدون نشانه‌های نوری تا چه اندازه آسان می‌گذرد. اختلالات مشابهی در زمستان‌های قطبی نیز رخ می‌دهد، جایی که عدم وجود طلوع و غروب خورشید می‌تواند موجب شود زمان در حالت تعلیق قرار دارد.

افرادی که بومی عرض‌های جغرافیایی بالا هستند و ساکنان طولانی‌مدت با برنامه‌ای منظم اغلب بهتر از بازدیدکنندگان کوتاه‌مدت با چرخه‌های نوری قطبی سازگار می‌شوند؛ هرچند این موضوع بسته به جمعیت و شرایط متفاوت است. برای مثال، ساکنانی که جامعه‌شان از برنامه روزانه منظم و مشترکی پیروی می‌کند، معمولا سازگاری بهتری نشان می‌دهند. تحقیقی در سال ۱۹۹۳ روی جمعیت ایسلند و نوادگان آن‌ها که به کانادا مهاجرت کرده بودند نشان داد نرخ ابتلا به اختلال عاطفی فصلی در زمستان میان این افراد به‌طور غیرعادی پایین‌تر است.

این تحقیق نشان داد که ژنتیک ممکن است به این جمعیت کمک کند تا با زمستان طولانی قطب شمال کنار بیایند. پژوهش‌های آزمایشگاه شناخت زمانی محیطی در دانشگاه کیل که مدیر آن، نویسنده وب‌سایت Science Alert است، نشان می‌دهند که پیوند میان نور، خلق‌وخو و ادراک زمان تا چه اندازه قوی است. دانشمندان این دانشگاه در محیطی با واقعیت مجازی ۳۶۰ درجه، مناظری از بریتانیا و سوئد را از نظر موقعیت، شدت نور و زمان نور با یکدیگر مطابقت دادند. شرکت‌کنندگان شش ویدیو حدودا دقیقه‌ای را مشاهده کردند. آن‌ها فواصل دو دقیقه‌ای را در صحنه‌های شبانه یا کم‌نور طولانی‌تر در مقایسه با صحنه‌های روز یا روشن‌تر ارزیابی کردند. این تاثیر در شرکت‌کنندگان که خلق‌وخوی بدی داشتند، شدیدتر بود.

نگاهی نو به بی‌خوابی

متخصصان خواب اشاره می‌کنند که بیدار شدن‌های کوتاه‌مدت طبیعی هستند و اغلب در زمان تغییر مراحل خواب رخ می‌دهند، از جمله در نزدیکی مرحله خواب REM که با رویاهای واضح مرتبط است. نکته مهم، نحوه واکنش ما به این بیداری‌ها است. درک مغز از زمان انعطاف‌پذیر است. اضطراب، کسالت یا نور کم موجب می‌شوند زمان طولانی‌تر به نظر برسد، در حالی که تمرکز و آرامش می‌توانند گذر آن را سریع‌تر کنند. وقتی آن فاصله‌ای را که در گذشته برای برخاستن، انجام دادن کاری یا گفت‌وگو با شریک زندگی‌مان وجود داشت، از دست می‌دهیم، بیدار شدن در ساعت سه صبح می‌شود زمان به‌طرز عجیبی کند بگذرد.

در چنین شرایطی، توجه ما بر زمان متمرکز می‌شود و دقایقی که کند می‌گذرند، ممکن است طولانی‌تر به نظر برسند. درمان شناختی رفتاری برای بی‌خوابی (CBT-I) به افراد توصیه می‌کند که پس از حدود ۲۰ دقیقه بیدار شدن، رختخواب را ترک کنند، یک فعالیت آرام در نور کم مانند مطالعه انجام دهند و سپس وقتی خواب‌آلود شدند، به رختخواب برگردند. متخصصان خواب نیز پیشنهاد می‌کنند هنگام سختی برای خوابیدن، به ساعت دقت نکنید و از اندازه‌گیری زمان دست بکشید. پذیرش آرام بیداری، همراه با درک چگونگی درک زمان توسط ذهن ما، شاید مطمئن‌ترین راه برای استراحت دوباره باشد.

صنعت مخابرات در عصر 6G شاهد تحولی بزرگ خواهد شد و سامسونگ نقش پررنگی در شکل‌دهی به این تغییر از طریق ایجاد یک اکوسیستم فناورانه نسل آینده ایفا خواهد کرد. یکی از مدیران ارشد این شرکت اخیراً توضیح داده است که سامسونگ چگونه قصد دارد از طریق همکاری‌های جهانی، ارتباط میان فناوری مخابراتی و هوش مصنوعی را در عصر 6G برقرار کند.

هدف سامسونگ شکل دادن به آینده 6G از طریق همکاری‌های جهانی

جین‌گوک جئونگ، معاون اجرایی و رئیس مرکز تحقیقات ارتباطات پیشرفته (ACRC) در شرکت سامسونگ الکترونیکس، اعلام کرد که ادغام هوش مصنوعی با فناوری مخابرات دو مزیت اصلی به همراه خواهد داشت: نوآوری در تجربه کاربری و افزایش کارایی شبکه از طریق اتوماسیون. این اهداف زمانی تحقق می‌یابد که شبکه‌هایی با هسته هوش مصنوعی (AI-native) توسعه یافته و در تمام لایه‌های شبکه مخابراتی به کار گرفته شوند.

اصطلاح AI-native به معنای افزودن ساده‌ی هوش مصنوعی به برخی تجهیزات یا عملکردهای شبکه نیست؛ بلکه به معنای ادغام فناوری‌های هوش مصنوعی در تمام مراحل از طراحی تا بهره‌برداری است. به عنوان مثال، در لایه فیزیکی (L1)، هوش مصنوعی می‌تواند نویز سیگنال‌های رادیویی را کاهش دهد و عملکرد شبکه را بهبود بخشد. در لایه پیوند داده (L2) نیز هوش مصنوعی می‌تواند منابع شبکه را به گونه‌ای تخصیص دهد که مصرف انرژی کاهش یابد.

برای تحقق شبکه‌های AI-native، جئونگ بر اهمیت همکاری جهانی تأکید کرده است. سامسونگ تاکنون با اپراتورهای بزرگ مخابراتی، مؤسسات دانشگاهی و ائتلاف‌های صنعتی در سراسر جهان همکاری داشته است. این همکاری‌ها به شرکت اجازه می‌دهد تحقیقات خود را گسترش داده و فناوری‌های توسعه‌یافته را در محیط‌های واقعی شبکه آزمایش کند.

جئونگ اشاره کرده که فناوری AI-RAN اکنون از مرحله شبیه‌سازی آزمایشگاهی فراتر رفته و آماده آزمایش در شبکه‌های زنده است. سامسونگ در این زمینه نقش مهمی به عنوان نایب‌رئیس هیئت مدیره و رئیس گروه کاری شماره ۳ (AI-on-RAN) در ائتلاف جهانی AI-RAN Alliance ایفا کرده است. این کنسرسیوم جهانی با هدف ترکیب فناوری هوش مصنوعی و ارتباطات بی‌سیم ایجاد شده است.

سامسونگ همچنین قصد دارد با استفاده از نسل بعدی ارتباطات، تجربه‌های کاربری معناداری در زندگی روزمره ایجاد کند. جئونگ در این‌باره گفت: «در عصر 6G، ما تنها به بهبود عملکرد شبکه بسنده نخواهیم کرد. خدماتی مانند AR و XR گسترش بیشتری خواهند یافت و سرویس‌های کاملاً جدیدی پدید خواهند آمد. رویدادهایی مانند 6G Innovation Forum نیز تمرکز خود را بر همین خدمات نوظهور خواهند گذاشت.»

در مجموع، سامسونگ با نگاه آینده‌نگرانه و همکاری‌های بین‌المللی در پی آن است تا نقش پیشگامی در شکل‌گیری زیرساخت‌های ارتباطی نسل آینده ایفا کند.

در حالی‌که هنوز دو سال تا عرضه رسمی آیفون ۲۰ باقی مانده، شایعات درباره مشخصات دوربین این مدل آینده‌نگر اپل به‌سرعت در حال انتشار است. طبق گزارش‌ها، اپل قصد دارد از سنسور LOFIC که نخستین‌بار در سال ۲۰۲۴ معرفی شد، در آیفون ۲۰ استفاده کند؛ فناوری‌ای که پیش‌تر در گوشی‌هایی مانند شیائومی ۱۷ پرو و هواوی Pura 80 اولترا به‌کار گرفته شده و حالا قرار است به آیفون راه پیدا کند.

در مدت دو سال آینده، آیفون ۲۰ باید به واقعیت تبدیل شود و انتظار می‌رود که بررسی‌ها، گردهمایی‌ها و واکنش‌های گسترده‌ای برای بزرگداشت این اتفاق صورت گیرد. تنها گذر زمان مشخص خواهد کرد که آیا این مدل آیفون می‌تواند افتخار استیو جابز را برانگیزد یا خیر، اما تا آن زمان فضای زیادی برای گمانه‌زنی وجود دارد. باورکردنی نیست که از همین حالا شایعاتی درباره آن منتشر شده، اما دقیقاً همین اتفاق در حال رخ دادن است.

در خلاصه‌ترین شکل، آیفون ۲۰ که گفته می‌شود در سال ۲۰۲۷ عرضه خواهد شد، ممکن است با فناوری جدیدی در زمینه سنسور دوربین همراه باشد، چرا که این فناوری در سال ۲۰۲۴ معرفی شده و نمونه اولیه آن در سال ۲۰۱۹ ارائه شده بود (سنسوری از نوع LOFIC).

در تاریخ ۱۸ مارس ۲۰۲۴ (۲۸ اسفند ۱۴۰۲)، شرکت OmniVision سنسور OV50K40 را معرفی کرد؛ نخستین سنسور در صنعت که فناوری TheiaCel را در خود جای داده است (ترکیبی از فناوری HDR اختصاصی OmniVision با ساختار LOFIC). همچنین مدل‌های OV50R و OV50X با اندازه ۱ اینچ نیز از این فناوری بهره‌مند هستند.

انتقاد از اپل به‌دلیل عقب‌ماندن از رقبا در زمینه فناوری دوربین، ظرفیت باتری، روشنایی، نمایشگر، قابلیت‌های ضدبازتاب یا حتی هوش مصنوعی، گوشی‌های تاشو و البته قیمت‌های سرسام‌آور این دستگاه‌ها کار آسانی است. البته سوءتفاهم نشود، عکس‌ها و ویدیوهای آیفون می‌توانند فوق‌العاده باشند، حتی در مدل‌های غیر پرو (مانند آیفون ۱۴) نیز عکس‌ها و سلفی‌های بسیار خوبی ثبت می‌شوند. اما بسیار خنده‌دار است که اپل، شرکتی که معمولاً در میان سه شرکت بزرگ آمریکایی از نظر ارزش بازار قرار دارد، تنوعی در دوربین‌های گوشی‌اش ارائه نمی‌دهد.

مشکل اینجاست، اگر به‌دنبال دوربین‌های خاص هستید، گزینه‌های زیادی در میان دستگاه‌های iOS وجود ندارد. شما مدل پایه را دارید (با ترکیب دوربین اصلی و فوق‌عریض)، مدل‌های پرو (همان ترکیب، به‌علاوه تله‌فوتو اختصاصی)، برخی مدل‌های پلاس قدیمی (دوربین اصلی و فوق‌عریض)، مدل‌های SE و تازه‌واردهایی مانند آیفون ۱۶e و آیفون ایر. البته این مدل‌های آخر را نمی‌توان واقعاً «جادوگران عکاسی» نامید.

در همین حال، دنیای اندروید تقریباً کاملاً مجهز است و ترکیب‌های چهارگانه دوربین با دو لنز زوم اختصاصی، دوربین‌هایی با زوم ۱۰ برابری، یا سنسورهای عظیم ۱ اینچی ارائه می‌دهد. برخی از پرچم‌داران اندرویدی همچنین دارای مبدل‌های تله‌فوتو اختصاصی برای برد بسیار بالا، فاصله کانونی ۳۵ میلی‌متری واقعی (به‌جای ۲۳ میلی‌متری بسیار عریض)، سنسورهای ۲۰۰ مگاپیکسلی، لنزهای با دیافراگم متغیر، دوربین‌های چندطیفی و پیکسل‌های فیزیکی بزرگ‌تر هستند.

آیفون‌ها عملکرد بسیار خوبی دارند (حتی فوق‌العاده حرفه‌ای)، اما وقتی صحبت از ویژگی‌های دوربین خاص و عجیب می‌شود، آن «عامل شگفتی» را ندارند.

LOFIC چیست؟

وقت آن رسیده که به تعریف کلمه LOFIC بپردازیم. این واژه مخفف lateral overflow integration capacitors است، به این معنا که چنین سنسورهایی می‌توانند دامنه دینامیکی وسیع‌تری ارائه دهند. و چه کسی چنین چیزی را نمی‌خواهد؟

سنسور LOFIC به هر پیکسل یک پشتیبان برای نور اضافی می‌دهد. زمانی‌که یک پیکسل نوری بیش از ظرفیت خود دریافت می‌کند، این نور اضافی به‌جای از بین رفتن، توسط یک خازن داخلی کوچک جذب می‌شود. این فرآیند به دوربین اجازه می‌دهد تا هم‌زمان روشن‌ترین و تاریک‌ترین بخش‌های یک صحنه را ثبت کند. به لطف این سیستم، سنسور دارای دامنه دینامیکی بسیار وسیع‌تری است، به این معنا که می‌تواند جزئیات بیشتری را در سایه‌ها و هایلایت‌ها در یک تصویر واحد ثبت کند.

برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که سنسورهای LOFIC می‌توانند به دامنه دینامیکی ۲۰ استاپ برسند، که با دوربین‌های سینمایی حرفه‌ای برابری می‌کند. این فناوری به‌ویژه در شرایط نوری دشوار مانند عکاسی در آفتاب شدید در حالی‌که بخش‌هایی از صحنه در سایه عمیق قرار دارند یا در فضاهای داخلی با پنجره‌های روشن، بسیار مفید است. این فناوری از سوخت شدن هایلایت‌ها و تاریکی بیش از حد سایه‌ها جلوگیری می‌کند. به‌طور خلاصه، LOFIC مانند یک شبکه ایمنی برای هر پیکسل عمل کرده و اطمینان حاصل می‌کند که عکس‌های شما جزئیات را هم در نواحی روشن و هم در نواحی تاریک حفظ می‌کنند.

دستگاه‌هایی مانند شیائومی ۱۷ پرو، هواوی Pura 80 اولترا و آنر Magic 6 آلتیمیت هم‌اکنون از فناوری سنسور LOFIC بهره می‌برند.

اپل در مسیر تحول دوربین آیفون در نسل‌های آتی

دیافراگم‌های متغیر از دیگر ویژگی‌هایی است که ممکن است در آینده نزدیک به آیفون اضافه شده و این ارتقاء ممکن است در آیفون ۱۸ پرو و آیفون ۱۸ پرو مکس که احتمالاً در سپتامبر آینده (شهریور ۱۴۰۴) معرفی می‌شوند، ارائه گردند. تا این لحظه، گزارش‌ها نشان می‌دهد که اپل ممکن است دیافراگم متغیر را در دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی Fusion برای هر دو مدل آیفون ۱۸ پرو و پرو مکس معرفی کند؛ اقدامی که برای نخستین‌بار امکان تنظیم فیزیکی دهانه لنز را در آیفون فراهم می‌سازد.

این قابلیت به کاربران اجازه می‌دهد کنترل بیشتری بر نوردهی داشته باشند، عکس‌های بهتری در نور کم بگیرند و عمق میدان را به‌صورت دلخواه تنظیم کنند. (همانطور که می‌دانید مدل‌های پرو قبلی از دیافراگم ثابت استفاده می‌کردند). این افشا همچنین ادعا می‌کند که هر دو دوربین اصلی و تله‌فوتو دارای دیافراگم‌های بزرگ‌تری خواهند بود که عملکرد نوری کلی را بهبود می‌بخشد.

در پایان باید گفت بله، اپل در این زمینه‌ها عقب مانده و باید بابت آن مورد انتقاد قرار گیرد، اما خوشحال‌کننده است که بالاخره برخی ویژگی‌های خاص و پیشرفته دوربین در راه آیفون هستند، حتی اگر تحقق این وعده به دو سال آینده موکول شود. زمان زیادی است، اما امیدواریم در این ۲۴ ماه چیزی تغییر نکند.

خودروی سایبرتراک تسلا تاکنون از نظر فروش عملکرد موفقی نداشته است. فارغ از طراحی بحث‌برانگیز آن، این خودروی تمام‌الکتریکی بسیار گران‌قیمت بوده و تاکنون با مشکلات متعدد در زمینه کیفیت روبه‌رو بوده است. با این حال، به نظر می‌رسد شاید هنوز امیدی برای این خودرو از جنس فولاد ضدزنگ وجود داشته باشد، چرا که سایبرتراک ممکن است به‌زودی شغل تازه‌ای در نیروی پلیس پیدا کند.

شرکت Unplugged Performance که در زمینه تولید قطعات سفارشی برای خودروهای تسلا فعالیت دارد، از سیستم تعلیق و اسپویلر گرفته تا ترمز، صندلی و رینگ، به‌تازگی با بخش Up.Fit خود ناوگانی متشکل از ۱۰ دستگاه سایبرتراک برقی را برای پلیس شهری لاس‌وگاس (LVMPD) ساخته است. این خودروهای ویژه اخیراً تحویل نیروهای پلیس شده‌اند.

مدل Up.Fit Patrol Cybertruck تمام تجهیزات لازم برای مأموریت‌های پلیسی را دارد؛ از جمله چراغ‌ها و آژیر مخصوص، جداکننده کابین، اسلایدرهای بدنه مقاوم، سیستم تعلیق و ترمز ارتقایافته و مجموعه‌ای از تجهیزات الکترونیکی مورد نیاز افسران در حین گشت‌زنی. به گفته شرکت Unplugged Performance، این نسخه ویژه از سایبرتراک در مقایسه با مدل کارخانه‌ای، قابلیت اطمینان، هندلینگ و قدرت ترمزگیری بهتری ارائه می‌دهد.

بن شافر، مدیرعامل بخش Up.Fit، در بیانیه‌ای رسانه‌ای اعلام کرد: «این همکاری نشان‌دهنده تعهد مشترک ما به ارائه راه‌حل‌هایی است که به شکل قابل توجهی ایمنی افسران، برتری عملیاتی و رفاه جامعه را افزایش می‌دهد. نیروی پلیس آینده همین امروز اینجاست، ساخته‌شده توسط Up.Fit و با رهبری آینده‌نگرانه LVMPD. ما مفتخریم که در کنار پلیس لاس‌وگاس، ناوگان پیشرفته سایبرتراک را مهندسی می‌کنیم.»

علاوه بر ارتقای ایمنی و کارایی، این ۱۰ دستگاه سایبرتراک همچنین باعث کاهش ردپای کربنی پلیس لاس‌وگاس خواهند شد. پیشرانه تمام‌برقی این خودروها بسیار کارآمد بوده، نیاز کمتری به تعمیر و نگهداری دارد و هزینه مالکیت و بهره‌برداری از آن به‌مراتب پایین‌تر از خودروهای بنزینی است. طبق گزارش‌ها، هر یک از این سایبرتراک‌ها طی ۵ سال استفاده، حدود ۴۷,۵۴۰ دلار صرفه‌جویی مالی برای اداره پلیس ایجاد می‌کنند. همچنین با توجه به میانگین قیمت برق حدود ۰.۲۱ دلار به ازای هر کیلووات‌ساعت در لاس‌وگاس و بنزین حدود ۳.۷۸ دلار در هر لیتر، این خودروها می‌توانند سالانه بین ۸,۸۰۰ تا ۱۲,۰۰۰ دلار صرفه‌جویی در هزینه سوخت ایجاد کنند.

از دیگر مزایای این مدل، طول عمر بالاتر نسبت به خودروهای پلیس سنتی است. تسلا برای باتری و سیستم انتقال قدرت سایبرتراک، ضمانت‌نامه ۸ ساله یا ۲۴۰,۰۰۰ کیلومتر ارائه می‌دهد؛ در حالی که خودروهای بنزینی معمولاً پس از پیمودن حدود ۱۶۰,۰۰۰ کیلومتر (تقریباً طی ۵ سال) از رده خارج می‌شوند.

اما نکته جالب‌تر اینکه این ناوگان جدید به شهر لاس‌وگاس اهدا شده است. طبق گزارش‌ها، این ۱۰ خودروی آماده خدمت توسط بن و فلیشیا هوروویتز به صورت کامل به پلیس شهر اهدا شده‌اند؛ بنابراین هزینه خرید آن‌ها برای شهر دقیقاً صفر دلار بوده است. خودروها در کارخانه آستین تگزاس مونتاژ می‌شوند، اما ارتقاهای ویژه پلیسی آن‌ها در تأسیسات هاوثورن کالیفرنیا توسط Unplugged Performance انجام گرفته است، که نسبت به تگزاس فاصله بسیار کمتری تا لاس‌وگاس دارد.

در مراسم معرفی این خودروها، کلانتر کوین مک‌میهیل از اداره پلیس لاس‌وگاس گفت: «سایبرتراک Up.Fit Patrol خودرویی کاربردی، قدرتمند و طراحی‌شده برای افزایش ایمنی مأموریت‌های ماست. این خودروها در تمام نواحی تحت فرمان ما حضور خواهند داشت. سایبرتراک‌ها با عملکرد بالا و ساختاری مقاوم، آماده‌اند تا از خیابان فریمانت تا صحرای رد راک مأموریت‌های ما را پشتیبانی کنند.»

به این ترتیب، سایبرتراک تسلا که در بازار مصرف‌کنندگان چندان خوش‌اقبال نبوده، شاید با ورود به خدمت پلیس لاس‌وگاس بتواند وجهه‌ای تازه پیدا کند و نشان دهد که آینده ناوگان‌های پلیس می‌تواند نه فقط سریع‌تر و ایمن‌تر، بلکه پاک‌تر و اقتصادی‌تر نیز باشد.

بیشتر پادزهرهای امروزی برای مارگزیدگی به هیچ وجه بی‌نقص نیستند. پادزهرها که معمولا از پلاسمای خون حیوانات ساخته می‌شوند، اغلب گران، ناپایدار و دشوار برای استفاده در گونه‌های مختلف مار هستند. با این حال، رویکرد جدیدی که در امروز در مجله Nature به تفصیل شرح داده شده، ممکن است سرانجام گاهی بزرگ برای نجات جان‌های بی‌شماری، به ویژه در روستایی‌ترین و فقیرترین مناطق جهان بردارد. طبق یافته‌های اخیر یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی، یک ماده فوق‌العاده برای پادزهر در لاماها و آلپاکاها وجود دارد.

یک وضعیت اضطراری برای افراد آسیب‌دیده توسط مارهای کفچه

مارهای سمی حدود ۱۰ درصد از ۴۰۰۰ گونه شناخته شده تخمینی در جهان را تشکیل می‌دهند. از این تعداد، تنها حدود ۳۶۰ گونه از آن‌ها در خانواده Elapidae قرار می‌گیرند. البته با وجود تعداد نسبتا کم آن‌ها، مارهای Elapidae مانند مامباها، کبراها و رینکال‌ها از جمله کشنده‌ترین گونه‌های جهان هستند. سالانه بیش از ۳۰۰ هزار مورد گزش مار سمی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا گزارش می‌شود که اغلب منجر به بیش از ۷۰۰۰ مرگ و میر و تا ۱۴ هزار قطع عضو می‌شود. آن لیونگارز، مهندس زیست‌شناسی در دانشگاه فنی دانمارک و یکی از نویسندگان این پژوهش، به مجله Popular Science گفت: “مارهای کفچه از جمله کشنده‌ترین‌ها هستند زیرا زهرشان حاوی نورتوکسین‌های قوی است که به سرعت موجب فلج شدن و نارسایی تنفسی می‌شوند.”

سموم کوچک به سرعت در بدن پخش می‌شوند و عدم درمان به موقع و دسترسی به پادزهرهای موثر به میزان بالای مرگ و میر و ناتوانی مرتبط با این گزش‌ها کمک می‌کند. افزون‌بر این، کفچه مارها قادر به تولید مقادیر زیادی سم هستند و اغلب بسیار بزرگ هستند. برای مثال، یک مامبای سیاه بالغ (Dendroaspis polylepis) یکی از کشنده‌ترین الاپیده‌های کره زمین، به‌طور منظم تا ۱۰ فوت رشد می‌کند.

کمک گرفتن از آلپاکاها و لاماها

با این حال، به همان اندازه که کفچه مارها برای انسان خطرناک هستند، سایر پستانداران نیز دارای روش‌های محافظتی بالقوه خود هستند. آلپکاها و لاماها به‌طور طبیعی یک نوع آنتی‌بادی خاص به نام‌های آنتی‌بادی‌های زنجیره سنگین تولید می‌کنند. لیونگارز و همکارانش این سوال را مطرح کردند که آیا استفاده از این آنتی‌بادی‌ها برای مهندسی ویژه پروتئین‌هایی به نام نانوبادی‌ها می‌تواند مسیر جدیدی جهت درمان پادزهر فراهم کند. برای انجام این کار، آن‌ها ابتدا شترها را با زهرهای جمع‌آوری شده از ۱۸ گونه مار آفریقایی ایمن‌سازی کردند.

در مرحله بعد، آن‌ها نمونه‌هایی را برای ساخت محل داده‌های نمایش فازی استخراج کردند، فرآیندی که برای مطالعه تعاملات پروتئین با بررسی اینکه کدام پروتئین‌ها روی سطوح باکتریوفاژها دیده می‌شوند. باکتریوفاژ ویروسی است که درون سلول‌های باکتری تکثیر می‌شود. از آنجا پژوهشگران می‌توانند محل داده‌ها را برای شناسایی هرگونه نانوبادی خنثی‌کننده گسترده جستجو کنند. لیونگارز می‌گوید: “نانوبادی‌ها دارای برخی ویژگی‌های کلیدی هستند که برای ساخت پادزهر مفید هستند، از جمله اتصال با میل ترکیبی بالا مشابه آنتی‌بادی‌های معمولی و کوچک که آن‌ها را برای نفوذ سریع به باقت عمیق و کاهش آسیب بافت موضعی مناسب می‌کند.”

آن‌ها همچنین نسبتا ارزان و بسیار پایدار هستند و می‌توانند در شرایط نامساعد مانند دمای بالا نگه‌داری شوند. لیونگارز توضیح داده است نانوبادی‌ها همچنین ایمنی‌زایی پایینی از خود نشان می‌دهند که آن‌ها را ایمن‌تر و قابل استفاده حتی پیش از شروع علائم مارگزیدگی می‌کند. او افزوده است که درمان‌های امروزی معمولا پس از بروز علائم تجویز می‌شوند، زیر این درمان‌ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.

تامین مالی یک پیشرفت امیدوارکننده

در آزمایشات آزمایشگاهی روی جوندگان، پادزهر نانوبادی جدیدی از مرگ موش‌هایی که در معرض زهر ۱۷ گونه از ۱۸ گونه مار قرار گرفته بودند، جلوگیری کرد. این پادزهر حتی آسیب بافتی ناشی از برخی از سمی‌ترین زهرها را نیز کاهش داد. این روش درمانی همچنین در جلوگیری از فساد بافت و مرگ در موش‌ها در تمام گونه‌های مار، از پادزهر تجاری موجود، یعنی Inoserp PAN-AFRICA بهتر عمل کرد. با این حال، اطلاعیه همراه با این پژوهش نشان می‌دهد که نانوبادی‌ها در حال حاضر تنها در حدی محافظت‌کننده در برابر مامبای سبز و سیاه هستند.

با این حال، لیونگار و همکارانش امیدوار هستند که پادزهر جایگزین امیدوارکننده خود را در آزمایشات بالینی به پیش ببرند. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که محافظت گسترده‌تر در برابر گزش مارهای الاپیدها با استفاده از مواد کمتر به زودی محقق می‌شوند که با نظریه رایج مبنی‌بر اینکه بهترین پادزهرها به مقادیر زیاد و پرهزینه‌ای از آنتی‌بادی نیاز دارند، در تضاد است. با این وجود، طبق گزارشات، بزرگ‌ترین مانع فعلی پیچیدگی نورتوکسین‌های مار نیست بلکه متقاعد کردن افراد مناسب برای سرمایه‌گذاری در این پژوهش است.

آندریاس هوگارد لاستسن-کیل، متخصص آنتی‌بادی در دانشگاه فنی دانمارک و یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح داده: “انجام هردوی این کارها بسیار پرهزینه است. جذب سرمایه برای ساخت دارویی که توجیه اقتصادی آن چندان جذاب نباشد، دشوار است زیرا بیشتر قربانیان مارگزیدگی در مناطق روستایی فقیرنشین کشورهایی با دسترسی محدود به مراقبت‌های بهداشتی زندگی می‌کنند.”

در عصر تکنولوژی امروز که تمام کسب‌وکارهای اینترنتی به سرعت و پایداری بیشتری نیازمند هستند، انتخاب یک سرویس میزبانی مناسب اهمیت بسیاری دارد. بیشتر توسعه‌دهندگان نرم‌افزار و مدیران وب‌سایت‌ها به‌دنبال راهکاری برای تضمین عملکرد قدرتمند، ثبات و امنیت اطلاعات سرویس هستند. در بین تمام سرویس‌های میزبانی، سرور مجازی توانسته است گزینه ایده‌آلی برای وب‌سایت‌های کوچک و پروژه‌های بزرگ محسوب شود. در انتخاب کشور مناسب میزبانی به احتمال زیاد با این پرسش مواجه شده‌اید که سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد.

سرورهای مجازی پلی میان هاست‌های اشتراکی و سرورهای اختصاصی هستند که به صورت مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌شوند. کشور آلمان نیز به دلیل زیرساخت‌های فناوری اطلاعات قوی، جایگاه ویژه‌ای از نظر امنیت و پایداری ارائه می‌دهد. در ادامه به بررسی این سرور محبوب و ویژگی‌های کلیدی آن پرداخته‌ایم تا بتوانید با آگاهی کامل اقدام به خرید سرور مجازی خارجی کنید.

سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

بر اساس گزارشات و مطالعات انجام شده توسط وب‌سایت معتبر Hostinger.com، آلمان به‌عنوان یک کشور پیشرو در ارائه خدمات هاست و میزبانی محسوب می‌شود. زیرساخت‌های شبکه‌ای مدرن، استانداردهای امنیتی و پهنای باند گسترده، این کشور را تبدیل به بهترین گزینه برای راه‌اندازی سرورهای مجازی می‌کند.

در حالت کلی برای پاسخ به سوال سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؛ می‌توان گفت که نوعی سرور اختصاصی مجازی بوده که توسط دیتاسنترهای قدرتمندی در این کشور میزبانی می‌شود. در این سرورها منابعی مانند فضای ذخیره‌سازی مجزا، رم و منابع پردازشی فوق‌العاده‌ای ارائه شده و امکان پیکربندی اختصاصی و نصب سیستم‌های عامل دلخواه فراهم می‌شود. در ادامه به بررسی برخی از ویژگی‌های مهم این سرور مجازی خارجی پرداخته‌ایم.

۱. موقعیت جغرافیایی و سرعت اتصال بالا

ازآن‌جایی‌که کشور آلمان در قلب اروپا قرار گرفته است، امکان اتصال به شبکه جهانی را از طریق فیبر نوری دارد. این موقعیت باعث پاسخ‌دهی پرسرعت برای کاربران در کشورهای مختلف می‌شود و مدیر وب‌سایت‌های ایرانی نیز با اتصال به سرورهای آلمانی پایداری بیشتری را نسبت به بسیاری از کشورهای اروپایی به دست می‌آورند.

۲. سخت‌افزار قدرتمند و به‌روز

دیتاسنترهایی که در کشور آلمان قرار دارند، از پردازنده‌های نسل جدید AMD Ryzen یا Intel Xeon استفاده کرده و عملکرد سرور را در تمام زمان‌ها حتی مواقعی که بار زیاد باشد، به صورت ثابت و پایدار نگه می‌دارند.

۳. ارائه استانداردهای امنیتی اطلاعات و داده‌ها

برای اینکه پاسخ به سوال سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد را به صورت تخصصی‌تر بررسی کنیم، بهتر است بدانید که کشور آلمان قوانین سختگیرانه‌ای را در زمینه حفاظت از داده‌ها دارد و تمام دیتاسنترهای آن موظف‌اند اطلاعات را بدون مجوز منتقل نکرده و از داده‌ها به طور کاملی محافظت کنند.

۴. دارای پایداری بالا (آپتایم ۹۹.۹۹%)

یکی از مهمترین فاکتورهایی که در انتخاب سرور مورد توجه قرار می‌گیرد، پایداری سرویس است. سرورهای مجازی آلمان دارای سیستم‌های برق اضطراری، تجهیزات پیشرفته و پایدار بوده و توانسته‌اند بالاترین میزان آپتایم را ارائه دهند.

۵. پشتیبانی از فناوری‌های مدرن مجازی‌سازی

فناوری‌های مدرنی مانند KVM، VMware و OpenVZ برای مجازی‌سازی به‌کار می‌روند تا بتوانند عملکردی بدون تداخل و امکان اختصاص دقیق منابع را فراهم کنند.

۶. ارائه سیستم‌عامل‌های متنوع

سرورهای مجازی آلمان در نسخه‌های مختلف ویندوز و لینوکس ارائه می‌شوند تا کاربران بتوانند گزینه مورد نیاز خود را انتخاب کنند.

۷. ترافیک بالا و IP اختصاصی

با توجه به اینکه کاربران آی‌پی اختصاصی اروپایی دریافت می‌کنند، می‌توانند فعالیت‌های بین‌المللی را به راحتی انجام دهند. همچنین، بیشتر پلن‌های این سرور دارای ترافیک نامحدود است.

آموزش انتخاب و راه‌اندازی سرور مجازی آلمان

ازآن‌جایی‌که پرسش سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد را به صورت کاملی بررسی کردیم در ادامه مراحل انتخاب و راه‌اندازی این سرور به صورت خلاصه‌ای آورده شده است:

۱.     تعیین نیاز واقعی: قبل از اینکه به فکر خرید سرور مناسب باشید باید هدف خود را مشخص کنید، آیا به‌دنبال میزبانی برای کارهای شبکه‌ای هستید یا برای اجرای نرم‌افزارها نیاز به سرور دارید.

۲.     بررسی منابع مورد نیاز: با توجه به نیاز پروژه خود میزان رم، فضای ذخیره‌سازی و پردازنده را تعیین کنید.

۳.     انتخاب دیتاسنتر مناسب: دیتاسنتری که انتخاب می‌کنید بایستی از نظر سخت‌افزاری کاملا به‌روز باشد.

۴.     پیکربندی و امنیت: تنظیم سیستم‌های امنیتی پایه مانند تغییر پورت SSH یا نصب فایروال بسیار مهم است.

۵. پشتیبان‌گیری منظم: برای اینکه اطلاعات شما از بین نرود لازم است بکاپ‌گیری منظمی داشته باشید.

با انجام موارد بالا می‌توانید سرور خود را به‌صورت بهینه استفاده کرده و وب‌سایت یا اپلیکیشن خود را روی آن اجرا نمایید.

مزایا و کاربردهای سرور مجازی آلمان برای کاربران ایرانی

کاربران ایرانی به‌دلیل محدودیت‌هایی که در برخی از پروژه‌های بین‌المللی دارند، اغلب به‌دنبال پاسخ برای سوال، سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد، هستند. همچنین، با سوالاتی مانند این سرور چه مزایایی در اختیار کاربران ایرانی قرار می‌دهد و چرا گزینه محبوبی در بین مدیران وب‌سایت‌ها است، مواجه می‌شوند. در همین راستا، به مزیت‌های قابل توجهی که سرور مجازی آلمان برای کاربران ایرانی دارد، پرداخته‌ایم که عبارت‌اند از:

·        ارائه پینگ مناسب و سرعت بسیار بالا در اتصال از کشور ایران

·        اجازه دسترسی به خدمات بین‌المللی بدون نگرانی و محدودیت آی‌‌پی

·        سازگاری با ابزارهای توسعه‌یافته و پشتیبانی از نرم‌افزارهای بین‌المللی

·        اجرای مناسب ربات‌ها، اسکریپت‌ها و پایداری در اپلیکیشن‌های اتوماسیون

به همین دلیل، بیشتر کاربران حرفه‌ای و مدیران وب‌سایت‌ها برای اجرای پروژه‌های بین‌المللی سنگین، سئو، ترید و تست نرم‌افزارها از سرورهای مجازی آلمانی بهره‌مند می‌شوند.

چرا سرور مجازی آلمان انتخاب هوشمندانه‌ای است؟

درصورتی‌که بخواهید از بین کشورهای ارائه‌دهنده سرویس میزبانی بهترین گزینه را انتخاب کنید، بدون شک آلمان جزء برترین‌ها خواهد بود. دیتاسنترهای قدرتمند در این کشور قرار دارند که با ترکیب امنیت، زیرساخت و قوانین استاندارد و دقیق، انتخابی ایده‌آل برای میزبانی پروژه‌های حساس و وب‌سایت‌ها هستند.

در نهایت، برای پاسخ حرفه‌ای به سرور مجازی آلمان چیست و چه ویژگی‌هایی دارد، می‌توان به یک سرویسی با منابع اختصاصی اشاره کرد که در بستر مجازی ارائه شده و امکانات بی‌نظیری در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اگر قصد دارید پروژه‌های بین‌المللی حساسی را پیش ببرید و نیازمند دیتاسنتر قوی، پایداری، امنیت و عدم محدودیت از نظر آی‌پی هستید، بهتر است با انتخاب هوشمندانه سرور مجازی آلمان، گامی حرفه‌ای برای رشد کسب‌وکار آنلاین خود بردارید و از تمام مزایای آن بهره‌مند شوید.

یک تیربار لیزری که قادر است پهپادهای دشمن را نابود کند، به آلمان تحویل داده شده است. انتظار می‌رود این سلاح از سال ۲۰۲۹ وارد مرحله عملیاتی شود.

این سامانه که توسط راین‌رمتال (Rheinmetall) و ام‌بی‌دی‌ای (MBDA) توسعه یافته، می‌تواند به‌عنوان مکملی قدرتمند و به‌صرفه برای موشک‌های هدایت‌شونده متعارف به کار رود. اثربخشی و دقت این سلاح در بیش از ۱۰۰ آزمایش شلیک در شرایط عملیاتی واقعی اثبات شده است.

تحویل این سامانه جدید گامی مهم در توسعه یک سلاح لیزری پرانرژی برای استفاده دریایی محسوب می‌شود و نشان‌دهنده همکاری قوی میان دو شرکت فناوری آلمانی است. این سامانه دوره آزمایشی یک‌ساله در دریا را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

پیمانکاران دفاعی راین‌متال و ام‌بی‌دی‌ای، نمونه لیزری را برای نیروی دریایی به مرکز Laser Competence Center at the Technical Center for Weapons and Ammunition (WTD 91) در مپن (Meppen) تحویل داده‌اند تا آزمون‌های بیشتری انجام شود. راه‌اندازی این نمونه اولیه در مرکز Laser Competence گام مهمی به سوی آماده‌شدن سریع برای ورود به بازار و عملیات واقعی یک سامانه لیزری برای نیروی دریایی است.

راین‌متال تأکید کرده که نمونه مذکور طی یک سال بارها بر روی ناوچه SACHSEN در شرایط عملیاتی واقعی در دریا آزمایش شده و پایداری و عملکرد آن را به اثبات رسانده است. با پشتیبانی WTD 91 در مپن، سامانه لیزری اکنون برای آزمایش‌های دفاع زمینی در برابر پهپادها وارد مدار شده است.

شرکت‌ها اشاره کرده‌اند که این سامانه لیزری امکانات جدیدی برای مقابله با اهداف غیرهمکار فراهم می‌آورد. توانایی آن در خنثی‌سازی دقیق و مؤثر پهپادها و دیگر اهداف کوچک و سریع، یکی از چالش‌های مهم زمانه را نشانه رفته است.

طبق بیانیه خبری، یک سامانه لیزری عملیاتی می‌تواند توپ‌ها و موشک‌های هدایت‌شونده را تکمیل کند، به‌ویژه در دفاع در برابر پهپادها، همچنین برای هدف قرار دادن قایق‌های تندرو و در صورت لزوم موشک‌های هدایت‌شونده در مجاورت نزدیک.

شرکت‌ها ادعا کرده‌اند که این سلاح می‌تواند با قابلیت‌های بیشتر تجهیز شود و برای نابودی موشک‌های هدایت‌شونده مافوق صوت و راکت‌ها، و همچنین گلوله‌های خمپاره و مهمات توپخانه‌ای به کار رود. فناوری‌های منحصربه‌فرد «طراحی و ساخت‌شده در آلمان» بر پایه سال‌ها تخصص در اپتیک و فناوری حسگر، امکان تشخیص هدف و رهگیری دقیق را تضمین می‌کنند.

نمونه اولیه در حال حاضر با توان حدود ۲۰ کیلووات کار می‌کند که برای خنثی‌سازی پهپادهای کوچک و اهداف سطحی سبک مناسب است. با این حال معماری سامانه طوری طراحی شده که قابل مقیاس‌بندی باشد و نسخه‌های آینده قرار است بیش از ۱۰۰ کیلووات قدرت داشته باشند تا بتوانند تهدیدهای بزرگ‌تر را هدف قرار دهند. طبق گزارش Defense News، ام‌بی‌دی‌ای مسئول تشخیص و رهگیری هدف، کنسول کنترل و اتصال نمونه اولیه لیزر به سامانه فرماندهی و کنترل است. در عین حال، وظایف راین‌متال شامل سامانه هدف‌گیری، هدایت پرتو، کانتینر نمونه اولیه، ادغام مکانیکی و الکتریکی نمونه روی عرشه ناوچه SACHSEN و در نهایت منبع لیزر پرانرژی به‌همراه تجهیزات جانبی آن است.