مارک گورمن از بلومبرگ در خبرنامه «Power On» خود، جزئیات کلیدی جدیدی را در مورد عرضه مدل‌های بازطراحی شده مک بوک پرو، که برای عرضه بین اواخر ۲۰۲۶ تا اوایل ۲۰۲۷ (زمستان ۱۴۰۵) برنامه‌ریزی شده‌اند، فاش کرد. اپل در حال تدارک یک جهش بزرگ با نمایشگر OLED لمسی است، اما یک نکته کلیدی وجود دارد: این طراحی مجدد، که شامل نمایشگر OLED برای مک بوک پرو می‌شود، در انحصار مدل‌های گران‌قیمت M6 Pro و M6 Max خواهد بود و مدل پایه M6 از آن بی‌بهره می‌ماند.

خلاصه و نکات کلیدی

🔹بازطراحی بزرگ در راه است: اپل در حال برنامه‌ریزی برای بازطراحی اساسی مک بوک پرو (برای اواخر ۲۰۲۶ / اوایل ۲۰۲۷) با نمایشگر OLED لمسی و شاسی نازک‌تر است.

🔹انحصار برای مدل‌های رده‌بالا: این طراحی مجدد «انقلابی» فقط برای مدل‌های رده‌بالای مجهز به تراشه‌های M6 Pro و M6 Max خواهد بود.

🔹مدل پایه M6 جا می‌ماند: مدل پایه ۱۴ اینچی مک بوک پرو که به تراشه M6 مجهز است، با همان طراحی فعلی (۲۰۲۱) در اواخر سال ۲۰۲۶ (پاییز/زمستان ۱۴۰۵) عرضه خواهد شد.

🔹استراتژی شکاف قیمتی: این اقدام شکاف طراحی و قابلیت‌ها بین مدل‌های پایه «پرو» و مدل‌های واقعی «پرو» را بسیار بیشتر می‌کند.

بازطراحی بزرگ مک بوک پرو: نمایشگر OLED لمسی و شاسی نازک‌تر

انتظار می‌رود اپل به زودی برای اولین بار از سال ۲۰۲۱، مک بوک پرو را به طور اساسی بازطراحی کند. گفته می‌شود این بازطراحی شامل یک نمایشگر OLED با پشتیبانی از لمس خواهد بود که جهش بزرگی نسبت به miniLED محسوب می‌شود.

از دیگر ویژگی‌های این طراحی مجدد می‌توان به شاسی نازک‌تر، پشتیبانی احتمالی از 5G، و احتمالاً استفاده از برش داینامیک آیلند (Dynamic Island) به جای ناچ (Notch) فعلی اشاره کرد.

چرا مدل پایه M6 از این قافله عقب می‌ماند؟

شرکت اپل در حال حاضر سه مدل مک بوک پرو ارائه می‌دهد: یک مدل پایه ۱۴ اینچی با تراشه M5، یک مدل رده‌بالای ۱۴ اینچی با تراشه‌های M4 Pro و M4 Max، و یک مدل ۱۶ اینچی با تراشه‌های M4 Pro و M4 Max. مدل پایه M5 با قیمت ۴۰۰ دلار ارزان‌تر از مدل M4 Pro، گزینه‌ای باارزش برای مشتریانی است که به بهترین عملکرد ممکن نیاز ندارند.

می‌شد به طور منطقی حدس زد که مدل پایه ۱۴ اینچی مک بوک پرو همزمان با مدل‌های رده بالا بازطراحی نشود (درست همانطور که اپل تا سال ۲۰۱۹، تاچ بار را از مدل پایه ۱۳ اینچی مک بوک پرو حذف کرده بود، علیرغم اینکه تاچ بار در سال ۲۰۱۶ معرفی شد). حالا مارک گورمن از بلومبرگ دقیقاً همین موضوع را گزارش می‌دهد.

نقشه راه ۲۰۲۶ اپل طبق گفته گورمن

گورمن ابتدا به به‌روزرسانی‌های «تکاملی، نه انقلابی» سال ۲۰۲۶ اشاره می‌کند:

نیمه اول ۲۰۲۶ (بهار ۱۴۰۵): اپل مدل‌های جدید مک بوک پرو با پردازنده‌های M5 Pro و M5 Max (با طراحی فعلی) و همچنین مک بوک ایر M5 را عرضه می‌کند.اواسط ۲۰۲۶ (تابستان ۱۴۰۵): مک مینی M5 و M5 Pro و همچنین نسخه‌های M5 Max و M5 Ultra از مک استودیو عرضه خواهند شد.پایان ۲۰۲۶ (پاییز/زمستان ۱۴۰۵): انتظار می‌رود تراشه M6 معرفی شود و یک مک بوک پرو ۱۴ اینچی رده‌پایین (پایه) جدید (با طراحی قدیمی) معرفی گردد.

نمایشگر OLED فقط برای M6 Pro/Max

سپس، گورمن در ادامه مطلب خود، موضوع را شفاف‌سازی می‌کند:

«اما دو مک در نقشه راه، تغییرات اساسی را نشان می‌دهند. من قبلاً در مورد اولین مورد نوشتم: مک بوک پرو M6 Pro و M6 Max متحول شده با نمایشگر OLED، شاسی نازک‌تر و پشتیبانی از لمس. این مدل برای عرضه بین اواخر ۲۰۲۶ و اوایل ۲۰۲۷ (زمستان ۱۴۰۵) برنامه‌ریزی شده است.»

به طور خلاصه، احتمالاً نباید منتظر بازطراحی یا مک بوک پرو OLED در مدل پایه باشید. حداقل در حال حاضر، به نظر می‌رسد که اپل می‌خواهد حداقل یک سال دیگر از زبان طراحی موجود (طراحی ۲۰۲۱) در مدل پایه خود استفاده کند.

نظر شما چیست؟

پیام گزارش گورمن واضح است: اگر طراحی مجدد و نمایشگر OLED را می‌خواهید، باید از خرید مدل پایه M6 (که در اواخر ۲۰۲۶ می‌آید) صرف‌نظر کنید و مستقیماً به سراغ مدل‌های گران‌تر M6 Pro یا M6 Max (که کمی دیرتر در زمستان ۱۴۰۵ عرضه می‌شوند) بروید.

مک بوک ارزان اپل با تراشه آیفون در راه است: قیمت زیر ۱۰۰۰ دلار و عرضه در سال ۲۰۲۶

این استراتژی، شکاف بین مدل «پرو» پایه و مدل‌های «پرو» واقعی را بسیار عمیق‌تر از قبل خواهد کرد. نظر شما چیست؟

تبلت POCO Pad M1، که در اکتبر اولین گواهی خود را دریافت کرده بود، امروز در پایگاه داده Geekbench AI مشاهده شد. این بنچمارک نه تنها تراشه آن (Snapdragon 7s Gen 4) را تأیید می‌کند، بلکه یک نکته ناامیدکننده را نیز فاش می‌سازد: احتمال عرضه با اندروید ۱۵. در ادامه به نگاهی دقیق‌تر به مشخصات پوکو پد M1 می‌اندازیم.

خلاصه و نکات کلیدی

🔹مشاهده در گیک‌بنچ: پوکو پد M1 در پایگاه داده Geekbench AI با تراشه اسنپدراگون 7s نسل ۴ (Snapdragon 7s Gen 4) و ۸ گیگابایت رم مشاهده شد.

🔹اندروید ۱۵ ناامیدکننده: نمونه اولیه با اندروید ۱۵ تست شده، در حالی که اندروید ۱۶ از ژوئن ۲۰۲۵ منتشر شده است.

🔹ری‌برند ردمی پد ۲ پرو: یک افشاگر تأکید کرده که این تبلت، نسخه‌ای ری‌برند شده از Redmi Pad 2 Pro (عرضه شده در چین) است.

🔹باتری غول‌پیکر: در صورت صحت ری‌برند، مشخصات پوکو پد M1 شامل یک باتری پرظرفیت ۱۲,۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی با شارژ معکوس ۲۷ وات خواهد بود.

🔹عرضه احتمالی: انتظار می‌رود این تبلت به زودی همراه با سری Poco F8 معرفی شود.

پوکو Pad M1 در میان داده‌های بنچمارک Geekbench AI

پوکو پد M1 در گیک‌بنچ با اندروید ۱۵

تبلت پوکو پد M1 که در اکتبر اولین گواهی خود را گرفته بود، امروز در پایگاه داده Geekbench AI مشاهده شد. این اطلاعات فاش می‌سازد که دستگاه به تراشه اسنپدراگون ۷ نسل ۴ (Snapdragon 7s Gen 4) مجهز شده و با ۸ گیگابایت رم همراه است.

نمونه اولیه‌ای که بنچمارک روی آن اجرا شده، از اندروید ۱۵ استفاده می‌کرده است. این بدان معناست که محصول نهایی نیز متأسفانه ممکن است با همین نسخه سیستم‌عامل عرضه شود، حتی با وجود اینکه اندروید ۱۶ از ژوئن ۲۰۲۵ منتشر شده است.

آیا پوکو پد M1 همان ردمی پد ۲ پرو است؟

حال، اگر می‌خواهید بدانید که از بقیه مشخصات پوکو پد M1 چه انتظاری باید داشت، یک افشاگر در شبکه اجتماعی X (توییتر سابق) شایعه قبلی مبنی بر اینکه این تبلت صرفاً نسخه‌ای ری‌برند شده از Redmi Pad 2 Pro خواهد بود را بار دیگر تکرار کرده است.

مشخصات مورد انتظار (بر اساس ردمی پد ۲ پرو)

آن تبلت (ردمی پد ۲ پرو) در سپتامبر ۲۰۲۵ با همان تراشه (SD 7s G4) و مشخصات زیر عرضه شد:

نمایشگر: ۱۲.۱ اینچی LCD با رزولوشن ۱۶۰۰ × ۲۵۶۰ پیکسل و نرخ نوسازی (Refresh Rate) ۱۲۰ هرتز.حافظه: ۱۲۸ / ۲۵۶ گیگابایت.دوربین: ۸ مگاپیکسل در پشت و ۸ مگاپیکسل در جلو.باتری: ۱۲,۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت.شارژ: پشتیبانی از شارژ سیمی ۳۳ وات و شارژ معکوس سیمی ۲۷ وات (قابلیت استفاده به عنوان پاوربانک).

تاریخ عرضه احتمالی

هنوز مشخص نیست که چه زمانی باید منتظر عرضه پوکو پد M1 باشیم. اما به نظر می‌رسد گوشی‌های Poco F8 Pro و Poco F8 Ultra ممکن است طی چند هفته آینده به صورت رسمی معرفی شوند، بنابراین منطقی است که این تبلت نیز به آن‌ها بپیوندد.

تبلت پوکو پد با تراشه Snapdragon 7s Gen 2 و نمایشگر 12.1 اینچی 120Hz LCD رسماً معرفی شد

ظهور پوکو Pad M1 در گیک‌بنچ، وجود آن را قطعی می‌کند، اما استفاده از اندروید ۱۵ در آستانه سال ۲۰۲۶ یک نقطه ضعف ناامیدکننده است. با این حال، اگر مشخصات POCO Pad M1 واقعاً شامل باتری غول‌پیکر ۱۲,۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی (مشابه ردمی پد ۲ پرو) باشد، این دستگاه می‌تواند به یک گزینه بسیار جذاب در بازار تبلت‌های میان‌رده تبدیل شود، به شرطی که قیمت‌گذاری آن رقابتی باشد.

نظر شما چیست؟

بفرست برای دوستات

اگر علاقه‌مند به تجربه بازی‌های پازل محور موبایلی هستید، در این مطلب با بررسی بازی iOS و اندروید Extreme Balancer 3 همراه ویجیاتو باشید.

Extreme Balancer 3 یکی از آن عناوین ساده اما به‌شدت چالش‌برانگیز دنیای موبایل است که نشان می‌دهد یک ایده مینیمال، اگر درست پیاده شود، می‌تواند ساعت‌ها مخاطب را درگیر کند. این بازی توسط تیم مستقل Great Games توسعه یافته و برای سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS منتشر شده است. سبک آن در ظاهر ساده به نظر می‌رسد: هدایت یک توپ فلزی تا رسیدن به انتهای مسیر. اما طراحی هوشمندانه مراحل و فیزیک واقع‌گرایانه بازی، تجربه‌ای فراتر از یک سرگرمی معمولی موبایلی ایجاد می‌کند. Extreme Balancer 3 در ادامه نسخه‌های پیشین خود، ساختاری مشابه دارد اما با محیط‌های متنوع‌تر، جلوه‌های بصری بهتر و کنترل‌های دقیق‌تر، به تکامل رسیده است.

فضای کلی بازی تلفیقی از آرامش و اضطراب است. موسیقی آرام و طبیعت اطراف در تضاد کامل با هیجان و استرس ناشی از حرکت توپ روی سکوهای باریک قرار دارند. هر اشتباه کوچک می‌تواند باعث سقوط شود و بازیکن را به ابتدای مسیر بازگرداند، اما در عین حال همین خطر است که باعث می‌شود بازی هیچ‌گاه خسته‌کننده نباشد. حس غوطه‌وری در محیط‌های شناور روی آب، صدای امواج و تغییر نور خورشید در پس‌زمینه، اتمسفر خاصی به بازی بخشیده است که میان تمرکز و آرامش تعادلی مثال‌زدنی برقرار می‌کند.

در بخش گیم‌پلی، همه چیز حول کنترل دقیق و مدیریت سرعت می‌چرخد. بازیکن تنها با دکمه‌های جهت و کنترل چرخش دوربین، توپ را روی سطوح معلق هدایت می‌کند. هر مرحله ترکیبی از مسیرهای باریک، پل‌های متحرک، سکوهای لغزنده و موانع چرخان است که نیاز به دقت بالا و زمان‌بندی درست دارند. کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند همه زحمات بازیکن را نابود کند و همین مسئله، هر مرحله را به یک چالش واقعی تبدیل می‌کند. بازی از همان ابتدا بازیکن را وادار می‌کند تا صبر و تمرکز را یاد بگیرد، چراکه هیچ راه میان‌بری وجود ندارد.

پیشرفت در مراحل به شکل تدریجی طراحی شده است. بازی در ابتدا ساده آغاز می‌شود اما به مرور مسیرها طولانی‌تر، موانع پیچیده‌تر و کنترل توپ دشوارتر می‌شوند. برخی مراحل شامل آسانسورهای معلق یا پل‌های متحرکی هستند که باید در زمان مناسب روی آن‌ها حرکت کرد. طراحی مراحل با وجود سادگی ظاهری، هوشمندانه و منصفانه است. هیچ مانعی غیرمنطقی وجود ندارد و وقتی شکست می‌خورید، بیشتر از آنکه بازی را مقصر بدانید، به دنبال اشتباه خود می‌گردید. همین ویژگی، حس یادگیری و پیشرفت واقعی را در طول بازی تقویت می‌کند.

بازی Extreme Balancer 3 یک عنوان کاملا آفلاین موبایلی است

سیستم فیزیک در Extreme Balancer 3 یکی از نقاط قوت اصلی آن است. وزن توپ، اصطکاک سطح، نیروی اینرسی و نحوه تعامل با اجسام دیگر، همگی با دقت طراحی شده‌اند تا حرکت طبیعی و قابل پیش‌بینی به نظر برسد. این ویژگی به‌ویژه در گوشی‌های لمسی اهمیت زیادی دارد، زیرا کنترل فیزیکی دقیق در غیاب دکمه‌های واقعی دشوار است. سازندگان با بهینه‌سازی عملکرد بازی روی طیف گسترده‌ای از دستگاه‌ها توانسته‌اند تعادلی میان سادگی کنترل و چالش واقعی برقرار کنند. همچنین وجود نقاط ذخیره در میان مراحل طولانی باعث می‌شود که بازیکن در صورت شکست، ناچار نباشد کل مسیر را دوباره طی کند و این تصمیم طراحی، تجربه را روان‌تر کرده است.

از نظر گرافیکی، بازی با وجود حجم کم، جلوه‌ای چشم‌نواز دارد. محیط‌های سه‌بعدی با رنگ‌های طبیعی، بازتاب نور روی سطح آب و حرکت نرم اشیا، حسی از حضور واقعی در فضا ایجاد می‌کنند. طراحی مینیمال اما تمیز محیط، تمرکز را روی گیم‌پلی نگه می‌دارد و از شلوغی بصری جلوگیری می‌کند. موسیقی متن آرام، صدای امواج و برخورد فلز با چوب، همگی هماهنگ عمل می‌کنند تا تجربه‌ای همزمان آرامش‌بخش و پرتنش بسازند. این ترکیب صوتی و تصویری باعث می‌شود بازی برای مدت طولانی خسته‌کننده نشود و حس «فلو» یا غرق‌شدگی در لحظه را القا کند.

Extreme Balancer 3 نمونه‌ای موفق از بازی‌های مهارتی و فیزیک‌محور در پلتفرم موبایل است. عنوانی که با تکیه بر طراحی دقیق مراحل، کنترل ساده اما حساس، و فیزیکی واقع‌گرایانه، تجربه‌ای عمیق‌تر از آنچه در نگاه اول انتظار می‌رود ارائه می‌دهد. این بازی نه تنها مهارت و صبر بازیکن را به چالش می‌کشد، بلکه با فضای آرام و طراحی دلنشین خود فرصتی برای تمرکز و رهایی ذهن فراهم می‌آورد.

ناشر بازی:
Enteriosoft

دسته بندی:
پازل

سیستم عامل:
اندروید ، iOS

حجم:
۱۲۰ مگابایت

بر اساس یک مطالعه جدید که توسط مدرسه اقتصاد لندن (LSE) و شرکت جبرا (Jabra) انجام شده، ممکن است کیبورد به زودی به یک ابزار منسوخ تبدیل شود. این گزارش پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۸، هوش مصنوعی مبتنی بر صدا به رابط کاربری غالب در ارتباطات محیط کار تبدیل خواهد شد و نسل جدید کارمندان، برای انجام وظایف خود ابتدا صحبت می‌کنند و سپس ویرایش می‌کنند.

خلاصه پیش‌بینی آینده محیط کار

🔵 تحول بزرگ تا ۲۰۲۸: پیش‌بینی می‌شود هوش مصنوعی صوتی به ابزار اصلی ارتباطات در محیط کار تبدیل شود.🔵 نسل آلفا و کیبورد: برای نسل آلفا (متولدین پس از ۲۰۱۰)، کیبورد ممکن است هرگز بخشی از جریان کاری روزانه نباشد.🔵 مزایای کار با صدا: این روش طبیعی‌تر، سریع‌تر و خلاقانه‌تر است و به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.🔵 چالش‌های پیش رو: منتقدان به مشکلاتی مانند عدم امکان جستجو، کاهش پاسخگویی و دشواری در بایگانی پیام‌های صوتی اشاره می‌کنند.

آینده‌ای که در آن ابتدا صحبت می‌کنیم، سپس تایپ

این گزارش تصویری از آینده ترسیم می‌کند که در آن، نسل آلفا برای انجام کارهای خود دیگر به کیبورد متکی نخواهد بود. پاول سپتون، مدیر ارتباطات برند جهانی در جبرا، به مجله Fortune گفته است:

در محیط کار مبتنی بر هوش مصنوعی در آینده نزدیک، اولین پیش‌نویس کارها «گفته می‌شود»، نه تایپ. تایپ کردن تنها به یک مرحله ویرایشی تبدیل خواهد شد، نه یک فرآیند خلاقانه.

این تحول، به گفته گزارش، آینه‌ای از نحوه تفکر طبیعی انسان است: سریع، تکرارشونده و محاوره‌ای. این روش همچنین در را به روی خلاقیت‌های آنی و بدون برنامه‌ریزی باز می‌کند. ورودی صوتی برای والدین شاغل و افرادی که چند کار را همزمان انجام می‌دهند، یک مزیت بهره‌وری آشکار است، زیرا تعاملات بدون نیاز به دست را ممکن می‌سازد.

آیا همه با این آینده صوتی موافقند؟ چالش‌های دنیای بدون کیبورد

با این حال، همه کارشناسان با این پیش‌بینی هیجان‌زده موافق نیستند و هشدار می‌دهند که این آینده «صدا-محور» ممکن است مشکلات جدیدی را به همراه داشته باشد. فابریس کاوارتا، استاد مدیریت در دانشکده بازرگانی ESSEC، می‌گوید اگرچه صحبت کردن ممکن است به روش ورودی غالب تبدیل شود، اما هرگز جایگزین ارتباطات نوشتاری نخواهد شد. او به معایب پیام‌های صوتی اشاره می‌کند:

امکان مرور سریع (Skimming) را ندارند.قابلیت جستجوی کلمات کلیدی در آن‌ها وجود ندارد.وضوح کمتری نسبت به متن نوشته شده دارند.بایگانی و پردازش آن‌ها دشوارتر و کندتر است.

برتراند آدرین از دانشکده هتلداری EHL نیز می‌افزاید که تا زمانی که یادداشت‌های صوتی به متن تبدیل نشوند، پاسخگویی آسیب می‌بیند. صدا فاقد «ماندگاری» است و می‌تواند در محیط‌های کاری که به تصمیمات قابل ردیابی و سوابق ارتباطی شفاف متکی هستند، به یک معضل تبدیل شود. ویرایش گفتار خام به متن منسجم نیز فرآیندی بدون دردسر نیست و به پاک‌سازی نیاز دارد، به خصوص برای اصلاح لحن غیررسمی یا گفتار افراد غیر بومی.

پیام صوتی به جای نوشتن

پیام صوتی به جای نوشتن

جمع‌بندی: آینده گفته می‌شود، اما همچنان نوشته خواهد شد

بنابراین، اگرچه کیبورد رومیزی ممکن است در مسیر افول باشد، اما بدون مبارزه ناپدید نخواهد شد. آینده ممکن است «گفته شود»، اما در نهایت همچنان «نوشته خواهد شد»؛ متنی که توسط هوش مصنوعی از آنچه می‌گوییم رونویسی شده است.

نظر شما در این باره چیست؟ آیا فکر می‌کنید فرمان‌های صوتی می‌توانند جای کیبورد را در کارهای روزمره شما بگیرند؟ آیا آماده‌اید کیبورد خود را با یک میکروفون جایگزین کنید؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

بفرست برای دوستات

به نظر می‌رسد شیائومی آماده می‌شود تا دوران زوم دیجیتال را که پیش از این تحت سلطه رقبایی مانند سامسونگ، اوپو و ویوو بود، به تاریخ بسپارد. جزئیات جدید فاش شده از دوربین زوم اپتیکال ۲۰۰ مگاپیکسلی لایکا در گوشی شیائومی ۱۷ اولترا، این تصویر را بیش از پیش تکمیل می‌کند.

خلاصه شایعات دوربین شیائومی ۱۷ اولترا

🔵 سنسور قدرتمند: شایعات به یک دوربین زوم اپتیکال با سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی و اپتیک لایکا اشاره دارند.🔵 زوم اپتیکال متغیر: گفته می‌شود این لنز دارای فاصله کانونی متغیر بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلی‌متر است.🔵 گشودگی دیافراگم: دیافراگم این لنز در ۷۰ میلی‌متر f/2.3 و در ۱۰۰ میلی‌متر f/3.0 خواهد بود.🔵 معمای طراحی: هنوز مشخص نیست این یک لنز پریسکوپی داخلی است یا یک لنز خارجی قابل اتصال.🔵 زمان عرضه: انتظار می‌رود این گوشی زودتر از همیشه، یعنی جایی در آخرین روزهای سال ۲۰۲۶ یا شاید اوایل زمستان در چین رونمایی شود.

شیائومی در مسیر رقابت با بزرگان عکاسی موبایل

جزئیات بیشتری در مورد دوربین زوم اپتیکال شایعه شده در شیائومی ۱۷ اولترا در حال ظهور است. اکثر این اطلاعات بر اساس گزارش‌های افشاگر معتبر چینی، Digital Chat Station، است که سابقه درخشانی در فاش کردن جزئیات دقیق گوشی‌های هوشمند ماه‌ها قبل از عرضه دارد. صحت این اطلاعات احتمالاً در ماه‌های دسامبر یا ژانویه مشخص خواهد شد، زیرا انتظار می‌رود جانشین شیائومی ۱۵ اولترا به دلیل شروع فرآیند دریافت گواهی‌نامه‌ها، زودتر از همیشه در چین عرضه شود.

یک لنز داخلی یا یک اکسسوری خارجی؟

با این حال، هنوز مشخص نیست که شیائومی در نهایت از یک ماژول سه‌گانه یا چهارگانه دوربین در شیائومی ۱۷ اولترا استفاده خواهد کرد. یک کد فاش شده معتبر در چند هفته پیش به وضوح به چهار سنسور در پشت دستگاه اشاره داشت که این موضوع با شایعات مربوط به یک دوربین زوم با فاصله کانونی متغیر (بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلی‌متر) همخوانی کامل ندارد.

برخی افشاگران معتقدند که این دوربین ممکن است یک لنز زوم خارجی باشد که به یکی از مدل‌های شیائومی ۱۷ اولترا متصل می‌شود؛ راهکاری شبیه به تله‌کانورترهای اوپو فایند X9 پرو و ویوو X300 پرو، اما بسیار قدرتمندتر.

جزئیات فنی جدید از لنز زوم ۲۰۰ مگاپیکسلی

افشاگر مذکور اکنون جزئیات جدیدی را در مورد این راهکار زوم اپتیکال ۲۰۰ مگاپیکسلی با اپتیک لایکا فاش کرده است:

مقادیر گشودگی دیافراگم (Aperture) در دو انتهای محدوده فاصله کانونی.

بر این اساس، می‌توان انتظار دیافراگم f/2.3 در فاصله کانونی معادل ۷۰ میلی‌متر و f/3.0 در ۱۰۰ میلی‌متر را داشت. این یک مشخصه معمول در لنزهای زوم ارزان‌تر است که با افزایش فاصله کانونی، نور کمتری را از خود عبور می‌دهند. متن همچنین نشان می‌دهد که این ممکن است یک لنز پریسکوپی داخلی باشد که درون بدنه شیائومی ۱۷ اولترا تعبیه شده، شبیه به آنچه در سونی اکسپریا ۱ مارک ۷ دیده‌ایم.

نکته مهم: این اطلاعات به یک دستگاه آزمایشی فعلی اشاره دارد و ممکن است تا زمان عرضه نهایی تغییراتی در آن ایجاد شود.

جمع‌بندی

در نهایت، تمام شواهد به یک جهش بزرگ در توانایی‌های عکاسی سری پرچمدار آینده شیائومی اشاره دارد. اگر این شایعات به حقیقت بپیوندند، شیائومی ۱۷ اولترا می‌تواند با ارائه یک راهکار زوم اپتیکال واقعی و قدرتمند، نه تنها با رقبای اندرویدی خود رقابت کند، بلکه استانداردهای جدیدی را در دنیای عکاسی با موبایل تعریف نماید.

نظر شما درباره این رویکرد بلندپروازانه شیائومی چیست؟ آیا یک زوم اپتیکال قدرتمند برای شما اولویت دارد یا ویژگی‌های دیگر دوربین مانند اندازه سنسور اصلی اهمیت بیشتری برایتان دارد؟ دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.

بفرست برای دوستات

دانشمندان بزرگ‌ترین تار عنکبوت جهان را در غاری کاملا تاریک در مرز آلبانی و یونان کشف کرده‌اند. این تار خارق‌العاده و ترسناک مساحتی به اندازه ۱۱۴۰ فوت مربع را در بر می‌گیرد و بیش از ۱۱۰ هزار عنکبوت از دو گونه مختلف را در خود جای داده است. در پژوهشی که اخیرا در مجله Subterranean Biology منتشر شده است، محققان اشاره کرده‌اند که این عنکبوت‌های خاص معمولا موجوداتی اجتماعی نیستند. بنابراین، این کشف ممکن است نخستین نمونه از تشکیل یک کلونی توسط دو گونه متفاوت از عنکبوت‌ها باشد.

کشف بی‌سابقه کلونی عنکبوت‌ها در غار گوگردی

این تار عظیم روی دیوار گذرگاهی باریک و کم‌ارتفاع نزدیک ورودی غار گوگردی، غاری که بر اثر اسید سولفوریک در دل سنگ‌ها شکل گرفته، امتداد یافته است. این کلونی از هزاران تار قیفی‌شکل جداگانه تشکیل شده است که در کنار هم بافته شده‌اند و تاری بزرگ را در ناحیه‌ای تاریک از غار پدیده آورده‌اند. ایشتوان اوراک، نویسنده اصلی این پژوهش و استاد زیست‌شناسی در دانشگاه مجارستانی ساپینتیا در ترانسیلوانیای رومانی در گفتگو با وب‌سایت Live Science گفت: “دنیای طبیعت هنوز شگفتی‌های بی‌شماری برای ما دارد. اگر بخواهم تمام احساساتم را با کلمات بیان کنم، از واژه‌های تحسین، احترام و قدردانی استفاده خواهم کرد. باید این تار بزرگ را از نزدیک ببینید تا واقعا بدانید چه حسی دارد.”

تار عنکبوت

دو گونه عنکبوت در کلونی کشف‌شده در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. اولین گونه، Tegenaria domestica نام دارد که معمولا با نام عنکبوت بافنده قیفی انباری یا عنکبوت خانگی شناخته می‌شود. نام دومین گونه نیز Prinerigone vagans است. محققان تخمین زده‌اند که تعداد عنکبوت‌های این دو گونه به ترتیب برابر با ۶۹ و ۴۲ هزار هستند که در این تار زندگی می‌کنند. جیسون دانلوپ، سرپرست بخش عنکبوتیان و هزارپایان در موزه تاریخ طبیعی برلین، گفت: “نکته جالب توجه این است که گروهی از عنکبوت‌ها در کنار یکدیگر در یک غار زندگی می‌کنند.” به گفته او، بیشتر عنکبوت‌ها زندگی انفرادی دارند اما تعداد کمی از گونه‌ها به‌صورت گروهی زندگی می‌کنند؛ هرچند این عنکبوت‌ها معمولا در فضای باز تارهای مشترکی تشکیل می‌دهند که کل یک درخت یا بوته را می‌پوشانند.”

با وجود اینکه هردو گونه T. domestica و P. vagans در نزدیکی محل زندگی انسان یافت می‌شوند، اما همزیستی آن‌ها رفتاری بی‌سابقه است. دانلوپ می‌گوید: “همزیستی دو گونه متفاوت از عنکبوت‌ها در این کلونی واقعا غیرمنتظره است، تا جایی که من می‌دانم، این پدیده کاملا منحصربه‌فرد است. کشف این تار عنکبوت همچنین اطلاعات جدیدی درباره رژیم غذایی دو گونه ذکر شده از این حشره را در اختیار دانشمندان می‌گذارد.

اطلاعات جدید درباره رژیم غذایی عنکبوت‌ها

کشف بزرگ‌ترین تار عنکبوت جهان دانش محققان درباره گونه‌های نام‌برده را به چالش می‌کشد. دانشمندان معمولا انتظار دارند که عنبکوت‌های انباری به سراغ شکار گونه P. vagans بروند. در عوض، مشخص شد عنکبوت‌های گونه T. domestica از پشه‌های ریز و غیرگزنده تغذیه کنند. محققان باور دارند که تاریکی مطلق غار ممکن است بینایی عنبکوت‌ها را مختل کند و از چنین شکاری جلوگیری نماید. مقدار زیاد غذای در دسترس نیز ممکن است در تغییر رژیم غذایی آن‌ها نقش داشته باشد.

تار عنبکوت

دانلوپ می‌گوید: “آنچه نویسندگان این پژوهش در اینجا مطرح می‌کنند این است که این هم‌زیستی عجیب تنها به این دلیل امکان‌پذیر است که تعداد زیادی مگس کوچک در غار وجود دارد. این بدان معناست که در تراکم زیاد ده‌ها هزار عنکبوت، غذای کافی برای همه وجود دارد.” اوراک نیز به وب‌سایت Live Science گفت: “اغلب، ما فکر می‌کنیم که یک گونه را کاملا می‌شناسیم و همه‌چیز را درباره آن می‌دانیم، اما هنوز هم ممکن است اکتشافات غیرمنتظره‌ای رخ دهند. برخی از گونه‌ها تطبیق‌پذیری ژنتیکی قابل توجهی از خود نشان می‌دهند که معمولا تنها در شرایط دشوار آشکار می‌شود.”

به گفته او چنین شرایطی می‌تواند رفتارهایی را ایجاد کند که در شرایط عادی دیده نمی‌شوند. اوراک همچنین بر اهمیت حفظ این کلونی تاکید کرد، هرچند موقعیت مکانی آن که در دو کشور است، چالش‌های بالقوه‌ای را ایجاد می‌کند. با این حال، پژوهشگران در حال آماده‌سازی تحقیقی دیگر هستند که اطلاعات بیشتری درباره موجودات خزنده و ترسناک این غار گوگردی به آن‌ها ارائه می‌دهد.

شایعات جدیدی پیرامون زمان عرضه جهانی (و بازار هند) گوشی‌های هوشمند ردمی نوت ۱۵ و ردمی نوت ۱۵ پرو منتشر شده است. در حالی که شواهد جدید به یک پنجره زمانی مشخص برای عرضه اشاره دارند، برخی دیگر از شایعات حاکی از آن هستند که شیائومی قصد دارد تغییرات بزرگ‌تری نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد، بین مدل‌های چینی و جهانی این سری ایجاد کند.

خلاصه شایعات جدید درباره ردمی نوت ۱۵

🔵 زمان عرضه احتمالی: شواهد جدید به عرضه جهانی سری ردمی نوت ۱۵ در حدود ژانویه ۲۰۲۶ (دی-بهمن ۱۴۰۴) اشاره دارند.🔵 تغییرات در نسخه جهانی: شماره مدل‌های جدید فاش شده ممکن است به معنای تفاوت‌های سخت‌افزاری بین نسخه چین و نسخه جهانی باشد.🔵 عرضه قطعی: با توجه به عرضه این سری در چین، عرضه جهانی آن قطعی است و تنها زمان آن مورد بحث است.🔵 عدم قطعیت: تمام این اطلاعات بر اساس شایعات است و باید با احتیاط به آن‌ها نگریست.گزارش غیررسمی پیرامون عرضه سری Redmi Note 15 شیائومی

گزارش غیررسمی پیرامون عرضه سری Redmi Note 15 شیائومی

عرضه جهانی قطعی است، اما با چه مشخصاتی؟

اینکه سری ردمی نوت ۱۵ جایگزین سری ردمی نوت ۱۴ در بازار جهانی خواهد شد، موضوع غافلگیرکننده‌ای نیست. شیائومی نه تنها این سری را به صورت سالانه به‌روزرسانی می‌کند، بلکه مدل‌های ردمی نوت ۱۵، ردمی نوت ۱۵ پرو و ردمی نوت ۱۵ پرو پلاس را پیش از این در چین عرضه کرده است. بنابراین، سوال اصلی «چه زمانی» است، نه «آیا» این اتفاق می‌افتد.

پیش از این، شماره مدل‌هایی مانند 25080RABDG به عنوان نسخه جهانی ردمی نوت ۱۵ پرو شناسایی شده بودند که نشان می‌داد مدل‌های جهانی، نسخه‌هایی مشابه با همتایان چینی خود خواهند بود. اما اکنون شواهد جدیدی این تصور را به چالش کشیده است.

شواهد جدید: پنجره زمانی عرضه و شماره مدل‌های متفاوت

یک افشاگر معتبر با نام Paras Guglani ادعا می‌کند به شواهدی دست یافته که شماره مدل‌های جدیدی را برای دو دستگاه از سری ردمی نوت ۱۵ نشان می‌دهد:

🟢 ردمی نوت ۱۵:

⚫️ 26011RN82I (هند)⚫️ 26011RN82L (اوراسیا)⚫️ 26011RN82G (جهانی)

🟢 ردمی نوت ۱۵ پرو:

⚫️ 26012RN62I (هند)⚫️ 26012RN62L (اوراسیا)⚫️ 26012RN62G (جهانی)

پیشوند “2601” در این شماره مدل‌ها بسیار مهم است، زیرا معمولاً به سال و ماه عرضه اشاره دارد (ماه اول سال ۲۰۲۶). افشاگر دیگری به نام Abhishek Yadav نیز تأیید کرده که سری ردمی نوت ۱۵ در همین بازه زمانی در خارج از چین عرضه خواهد شد.

این شماره مدل‌های جدید چه معنایی دارند؟

استفاده از کد 26011RN برای نسخه‌های جهانی می‌تواند یکی از سه معنی زیر را داشته باشد:

شیائومی روش کدگذاری شماره مدل‌های خود را تغییر داده است.نسخه‌های جهانی ردمی نوت ۱۵ ممکن است بر پایه دستگاه‌هایی با سخت‌افزار متفاوت نسبت به نسخه‌های چینی ساخته شوند.این احتمال نیز وجود دارد که اطلاعات فاش شده توسط این افشاگران دقیق نباشد.

جمع‌بندی

در حال حاضر، به نظر می‌رسد باید برای عرضه جهانی سری ردمی نوت ۱۵ تا اوایل سال ۲۰۲۶ منتظر بمانیم. نکته هیجان‌انگیز، احتمال وجود تفاوت‌های سخت‌افزاری در نسخه جهانی است که می‌تواند به معنای بهینه‌سازی این گوشی‌ها برای بازارهای خارج از چین باشد. با این حال، تا زمان اعلام رسمی شیائومی، تمام این اطلاعات در حد شایعه باقی می‌مانند.

نظر شما چیست؟ آیا ترجیح می‌دهید نسخه جهانی ردمی نوت ۱۵ دقیقاً مشابه نسخه چین باشد یا از تغییرات احتمالی در آن استقبال می‌کنید؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

بفرست برای دوستات

سنجاب‌ها در عمل، حیوانات فوق‌العاده منظمی هستند دکتر نوا پرلوت، استاد دانشگاه نیو انگلند و سرپرست برنامه‌ی پژوهشی بلندمدت درباره‌ی سنجاب‌های خاکستری، می‌گوید: «سنجاب‌ها در این کار بسیار ماهر هستند. اگر یک سنجاب متوسط باشید، زنده نمی‌مانید. فقط سنجاب‌هایی که بالاتر از میانگین هستند، زنده می‌مانند و تولیدمثل می‌کنند.»

در هر پاییز، سنجاب‌ها چندین هفته را صرف رقابت با زمستان می‌کنند تا صدها دانه و بذر را در قلمرو خود پنهان نمایند. زمانی که غذا کمیاب می‌شود، این ذخیره‌ها به معنای واقعی کلمه کلید بقای آن‌ها در ماه‌های سرد است. اما پرسش مهم این است که: چگونه این جانوران استثنایی قادرند صدها دانه‌ای را که در مکان‌های مختلف پنهان کرده‌اند، دوباره پیدا کنند؟

به گفته‌ی پرلوت، سنجاب‌ها از یک روش یگانه برای پیدا کردن انبارهای غذایی‌شان استفاده نمی‌کنند، بلکه مجموعه‌ای از مهارت‌ها را به کار می‌گیرند که شامل بویایی، بینایی، و حتی مشاهده‌ی حرکات و نشانه‌های بویایی سنجاب‌های دیگر است. او می‌گوید: «آن‌ها از تمام ابزارهای موجود استفاده می‌کنند.»

در آزمایشی میدانی، پژوهشگران تلاش کردند تا سنجاب‌ها را فریب دهند. آن‌ها انبارهای جعلی ساختند که دقیقاً شبیه انبارهای واقعی به نظر می‌رسیدند و حتی تکه‌های چمن بین آن‌ها را جابه‌جا کردند تا بوهای واقعی را منتقل کنند. نتیجه چه بود؟ سنجاب‌ها به‌ندرت در دام افتادند. تقریباً همیشه، آن‌ها انبارهای واقعی خود را یافتند و به سراغ جعلی‌ها نرفتند.

پژوهش‌های دهه‌ی ۱۹۸۰ تا آزمایش سال ۱۹۹۹، و حتی بررسی‌های شهری سال ۲۰۲۳، همگی به یک نتیجه می‌رسند: سنجاب‌ها بسیار بهتر از آنچه تصور می‌شود غذاهای ذخیره‌شده‌ی خود را بازیابی می‌کنند.

در یک مطالعه‌ی شهری در سال ۱۹۸۰ برآورد شد که سنجاب‌های خاکستری تقریباً ۸۵ درصد از دانه‌های ذخیره‌شده‌ی خود را دوباره می‌یابند. در پژوهش جدیدتری در سال ۲۰۲۳، مشخص شد سنجاب‌های قرمز ساکن پارک‌های شهری، حتی با وجود رقابت شدید از سوی دیگر سنجاب‌ها، توانستند بیشتر دانه‌های پنهان‌شده‌ی خود را سریعاً پیدا کنند.

یکی از باورهای نادرست رایج این است که همه‌ی انبارهای سنجاب‌ها زیر زمین دفن می‌شوند. پرلوت می‌گوید:‌ «ما معمولاً تصور می‌کنیم این ذخیره‌ها در زمین دفن شده‌اند، اما تصور کنید سنجابی خاکستری هستید که در منطقه‌ای با برف یا یخ زیاد زندگی می‌کند. در این شرایط نمی‌توانید هر بار برای خوردن یک دانه‌ی بلوط، از میان ۰.۶ متر یخ حفاری کنید.»

در مناطق سردسیر، سنجاب‌ها غذا را در حفره‌ها و شاخه‌های درختان ذخیره می‌کنند، و این خود نشانه‌ای از پیچیدگی نقشه‌ی ذهنی آن‌هاست. پرلوت می‌افزاید:‌ «آن‌ها باید به یاد بیاورند که در داخل چندین درخت مختلف، غذا را کجا پنهان کرده‌اند.»

سنجاب‌های درخت‌زی مانند سنجاب خاکستری شرقی که در شرق و میانه‌ی ایالات متحده متداول است، در رده‌ی ذخیره‌کنندگان پراکنده (scatter-hoarders) قرار دارند، یعنی دانه‌های خود را در صدها نقطه‌ی گوناگون پنهان می‌کنند. در مقابل، سنجاب‌های قرمز ترجیح می‌دهند از روش ذخیره‌ی متمرکز (larder-hoarding) استفاده کنند، یعنی همه‌ی غذا را در یک «انبار دفاع‌شده» نگهداری می‌نمایند.

از آن‌جا که محدوده‌ی زیست هر سنجاب به‌طور میانگین بین ۲.۴ تا ۳.۲ هکتار (تقریباً برابر با وسعت چهار زمین فوتبال) است و ممکن است چندین آشیانه را شامل شود، آن‌ها باید مساحت وسیعی را در ذهن خود دنبال کنند.

علاوه بر این، سنجاب‌ها فقط به مکان ذخیره‌ی شخصی خود توجه ندارند، بلکه مراقب ذخیره‌های دیگران نیز هستند. پرلوت می‌گوید:
«سنجاب‌ها قلمروطلب نیستند؛ آن‌ها رفتار یکدیگر را زیر نظر دارند، غذای همدیگر را می‌دزدند و سپس آن را در جای دیگری پنهان می‌کنند.» بنابراین حافظه‌ی آن‌ها فقط بر پایه‌ی «غذای خودم را کجا گذاشتم؟» نیست، بلکه شامل «غذای آن سنجاب دیگر را کجا دیدم؟» نیز می‌شود.

پرلوت توضیح می‌دهد که حافظه‌ی سنجاب‌ها معمولاً تا حدود دو هفته عالی است و در برخی موارد تا دو ماه نیز دوام دارد. افزون بر این، آن‌ها از نظر زمان‌بندی بازیابی غذا نیز هوشمندانه عمل می‌کنند. برای نمونه، دانه‌های درخت بلوط سفید سریع‌تر جوانه می‌زنند، در حالی که بلوط قرمز دیرتر جوانه می‌زند؛ بنابراین سنجاب‌ها ابتدا دانه‌های نوع سفید را می‌خورند و نوع قرمز را برای بعد ذخیره می‌کنند.

زمانی که گرسنگی به سراغشان می‌آید، بسیاری از سنجاب‌ها به یک راهکار همیشگی متوسل می‌شوند: دزدی. پژوهشگران این رفتار را با عنوان مؤدبانه‌تر «غارت» (pilfering) توصیف می‌کنند.

پرلوت می‌گوید سنجاب‌ها نقشه‌ای ذهنی و رنگی از قلمرو خود در ذهن دارند: یک رنگ برای مکان‌هایی که دانه‌های خود را پنهان کرده‌اند و رنگی دیگر برای نقاطی که دیگر سنجاب‌ها غذا ذخیره کرده‌اند. از بالای شاخه‌ی درخت، آن‌ها می‌توانند زمین را وارسی کنند و نه‌تنها محل انبار شخصی خود را، بلکه بهترین نقاط برای سرقت غذا را نیز به یاد آورند.

او معتقد است زمانی که زمان خوردن فرا می‌رسد، سنجاب‌ها اغلب ابتدا گزینه‌ی سرقت را امتحان می‌کنند:‌ «به نظر من آن‌ها معمولاً ابتدا سعی می‌کنند دزدی کنند، و اگر موفق نشدند، مستقیماً به سراغ ذخیره‌ی خودشان می‌روند.»

با این حال، هرچند سنجاب‌ها عمداً غذایی را به اشتراک نمی‌گذارند، اما به ندرت هم‌نوع خود را به‌خاطر دزدیدن یک دانه‌ی بلوط تنبیه می‌کنند. در عوض، گاهی از «فریب نمایشی» استفاده می‌کنند؛ یعنی وانمود می‌نمایند در حال دفن دانه هستند، در حالی که آن را هنوز در دهان خود پنهان کرده‌اند؛ ترفندی برای گمراه کردن تماشاگران احتمالی.

باور کنید یا نه، همین نظام دزدی و فریب متقابل معمولاً برای حفظ آرامش بین سنجاب‌ها کافی است. در واقع، آن‌قدر مؤثر عمل می‌کند که به آن‌ها امکان می‌دهد بیشتر وقتشان را به استراحت، تماشای اطراف و تعامل اجتماعی بگذرانند.

پرلوت می‌گوید: «سنجاب‌های خاکستری مقدار قابل‌توجهی از زمان خود را صرف استراحت می‌کنند، نه جست‌وجوی غذا. آن‌ها بیشتر در حال تماشای اطراف یا معاشرت با دیگران هستند. این خود نشان می‌دهد که آن‌ها تا چه حد در ذخیره‌سازی و سرقت کارآمدند که می‌توانند چنین سبک زندگی آرامی داشته باشند.»

دانشمندان ترفندی هوشمندانه برای برنده‌ شدن در چندین دور از بازی سنگ، کاغذ، قیچی فاش کرده‌اند: بهترین راهبرد، «تصادفی و غیر قابل‌ پیش‌بینی‌ بودن کامل» است. در واقع، نباید به آنچه در دور قبلی اتفاق افتاده است توجه کنید.

بااین‌حال، اجرای این راهبرد چندان آسان نیست. برای درک چگونگی تصمیم‌گیری مغز انسان در یک موقعیت رقابتی، از گروهی از افراد خواسته شد تا در مجموع ۱۵۰۰۰ دور بازی سنگ، کاغذ، قیچی انجام دهند، در حالی که فعالیت مغزی آن‌ها به‌طور هم‌زمان ثبت می‌شد.

نتایج این پژوهش که در نشریه Social Cognitive and Affective Neuroscience منتشر شده است، نشان داد شرکت‌کنندگانی که تحت‌تأثیر نتایج دورهای قبلی قرار می‌گرفتند، در مجموع بیشتر از دیگران شکست می‌خوردند.‌ همچنین مشخص شد که انسان‌ها در ایجاد الگوهای واقعاً تصادفی عملکرد ضعیفی دارند و از روی فعالیت مغزی آنان می‌توان سوگیری‌ها و الگوهای رفتاری مشخصی را هنگام تصمیم‌گیری در رقابت شناسایی کرد.

حوزه «علوم اعصاب اجتماعی» تاکنون عمدتاً بر مطالعه مغز افراد به‌صورت انفرادی تمرکز داشته است. بااین‌حال، برای درک واقعی نحوه تصمیم‌گیری مغزها در تعاملات انسانی، لازم است از روشی به نام اسکن هم‌زمان چندمغزی یا Hyperscanning استفاده شود.

در این روش، پژوهشگران فعالیت مغزی دو یا چند نفر را هنگام تعامل با یکدیگر به‌صورت هم‌زمان ثبت می‌کنند، که این امر تصویری واقعی‌تر از رفتار اجتماعی در شرایط طبیعی ارائه می‌دهد.

تا کنون بیشتر پژوهش‌های مبتنی بر این روش بر بررسی «همکاری» متمرکز بوده‌اند. در موقعیت‌های همکاری، مفید است که رفتار فرد تا حد ممکن قابل‌ پیش‌بینی باشد تا بتواند اقدامات و مقاصد طرف مقابل را بهتر درک کند.‌ اما محققان به فرایند تصمیم‌گیری در رقابت علاقه‌مند بودند، جایی که غیر قابل‌ پیش‌بینی‌ بودن می‌تواند مزیت رقابتی ایجاد کند، مانند زمانی که فرد در حال انجام بازی سنگ، کاغذ، قیچی است.

پرسش اصلی این بود که مغز انسان چگونه تصمیم می‌گیرد و آیا عملکردهای قبلی خود و طرف مقابل را نیز در نظر می‌گیرد یا خیر؟‌ برای بررسی این موضوع، فعالیت مغزی بازیکنان را به‌صورت هم‌زمان هنگام انجام ۴۸۰ دور بازی سنگ، کاغذ، قیچی بر روی رایانه ثبت شد. از مجموع ۱۵۰۰۰ دور بازی انجام‌ شده توسط تمام شرکت‌کنندگان، مشخص گردید که بازیکنان در تصمیم‌گیری برای حرکت بعدی خود چندان تصادفی عمل نمی‌کنند.

با وجود این‌که بهترین راهبرد، تصادفی‌ بودن است، اکثر افراد تمایل قابل‌توجهی به تکرار یک گزینه خاص داشتند. بیش از نیمی از بازیکنان گزینه «سنگ» را بیش از سایر گزینه‌ها انتخاب کردند، پس از آن «کاغذ» در رتبه دوم و «قیچی» کمترین انتخاب را داشت.

علاوه بر این، اغلب شرکت‌کنندگان تمایل داشتند که گزینه‌های خود را تکرار نکنند، یعنی در دور بعدی معمولاً گزینه متفاوتی را انتخاب می‌کردند، حتی بیش از آنچه احتمال تصادفی انتظار می‌رفت.

محققان توانستند بر اساس داده‌های مغزی، تصمیم بازیکنان را در انتخاب میان «سنگ»، «کاغذ» یا «قیچی» حتی پیش از آن‌که واکنش خود را نشان دهند، پیش‌بینی نمایند. این بدان معناست که می‌توان روند تصمیم‌گیری را در مغز در زمان واقعی ردیابی کرد.

دانشمندان ترفندی هوشمندانه برای پیروزی در بازی سنگ، کاغذ، قیچی پیدا کردند - دیجینوی

جالب‌تر آن‌که در داده‌های مغزی نه‌تنها اطلاعات مربوط به تصمیم در حال شکل‌گیری، بلکه شواهدی از رخدادهای بازی قبلی نیز مشاهده شد. مغز در لحظه تصمیم‌گیری، اطلاعاتی درباره انتخاب قبلی خود بازیکن و همچنین حرکت رقیب در اختیار داشت. این موضوع نشان می‌دهد که هنگام تصمیم‌گیری، انسان به‌طور طبیعی از اطلاعات گذشته برای تعیین حرکت بعدی استفاده می‌کند؛ مثلاً با این منطق که: «او در دور قبل سنگ بازی کرد، پس من چه حرکتی انجام دهم؟».

ما به‌طور غریزی نمی‌توانیم از پیش‌بینی آینده بر اساس گذشته دست برداریم. اما نکته مهم این است که هنگام تلاش برای غیرقابل‌پیش‌بینی‌بودن، اتکا به نتایج گذشته مفید نیست. تنها مغز بازیکنانی که در بازی شکست خورده بودند، اطلاعاتی از دور قبلی را حفظ کرده بود، در حالی که مغز برندگان چنین وابستگی‌ای نشان نمی‌داد. این بدان معناست که تکیه بیش‌ازحد بر نتایج گذشته، واقعاً به ضرر راهبرد فرد تمام می‌شود.

کدام‌یک از ما تاکنون آرزو نکرده‌ایم که بدانیم رقیب در دور بعد چه حرکتی انجام خواهد داد؟ از بازی‌های ساده گرفته تا رقابت‌های سیاسی در سطح جهانی، داشتن راهبردی مناسب می‌تواند مزیتی تعیین‌کننده باشد.

پژوهش جدید نشان می‌دهد که مغز انسان همچون یک رایانه عمل نمی‌کند: ما ناگزیر به پیش‌بینی آینده بر اساس گذشته هستیم، و در تصمیم‌گیری‌ها نیز ناخودآگاه از نتایج پیشین تأثیر می‌پذیریم، حتی اگر این امر در موقعیت‌های رقابتی زیان‌آور باشد.

البته بازی سنگ، کاغذ، قیچی یکی از ساده‌ترین بازی‌هایی است که می‌توان برای این نوع پژوهش‌ها به کار برد، اما نقطه شروع مناسبی برای درک اولیه رفتار رقابتی در مغز بود. گام‌های بعدی، انتقال این روش به موقعیت‌های پیچیده‌تر رقابتی بوده، جایی که پیگیری تصمیم‌های گذشته از اهمیت استراتژیک برخوردار است.

مغز ما در غیر قابل‌ پیش‌بینی‌ بودن عملکرد ضعیفی دارد. این ویژگی در بسیاری از تعاملات اجتماعی سودمند است و می‌تواند به همکاری مؤثرتر منجر شود؛ اما در موقعیت‌های رقابتی، همین ویژگی ممکن است مانع موفقیت ما شود.

نتیجه مهم این است که افرادی که از تحلیل بیش‌ازحد گذشته دست می‌کشند، احتمال بیشتری دارند که در آینده پیروز شوند.

به تازگی تصویری از جعبه پوکو F8 پرو فاش شده است که همکاری شیائومی با برند BOSE برای بهینه‌سازی صدای این دستگاه را تائید می‌کند. روی جعبه به وضوح لوگوی “Sound By BOSE” درج شده که بر توانمندی‌های صدای فراگیر گوشی پوکو تاکید دارد، اما آداپتور شارژر از داخل بسته‌بندی حذف شده؛ اقدامی که در راستای روند امروزی دنیای فناوری برای کاهش محتویات جعبه به منظور حفاظت از محیط زیست انجام شده است.

پوکو F8 پرو همان ردمی K90 است

انتظار می‌رود پوکو F8 پرو به عنوان نسخه جهانی ردمی K90 راهی بازار شود، زیرا ردمی می‌خواهد این دستگاه را تنها در بازار چین بفروشد. مانند گذشته، گوشی‌های هوشمند سری F پوکو از طراحی بهتری برخوردار هستند که با ویژگی‌های نرم‌افزاری یکپارچه در سیستم HyperOS ترکیب شده و تجربه کاربری بهینه‌ای را به مشتریان جهانی ارائه می‌دهد. همچنین گفته می‌شود Poco F8 Pro به لطف بهره‌مندی از تراشه اسنپدراگون ۸ الیت، بهترین عملکرد را ارائه دهد. این دستگاه احتمالا با یک نمایشگر ۶.۵۹ اینچی OLED به همراه سنسور اثر انگشت اولتراسونیک برای بازگشایی سریع‌تر لاک‌اسکرین عرضه خواهد شد.

پوکو F8 پرو

دوربین و ویژگی‌های عالی صفحه‌نمایش

سیستم دوربین پرچمدار آینده پوکو به سنسورهای اصلی ۵۰ مگاپیکسلی مجهز خواهد بود که برای ثبت عکس‌های حرفه‌ای استاندارد در شرایط نوری مختلف مناسب است. افزون‌بر این، انتظار می‌رود صفحه‌نمایش OLED پوکو F8 پرو از نرخ نوسازی بالا به همراه فناوری +HDR10 پشتیبانی کند که امکان مشاهده محتوا و تعامل روان کاربر با گوشی را فراهم می‌کند. پیش‌بینی می‌شود این دستگاه به لطف بهره‌مندی از فناوری تنظیم صدای BOSE، تجربه فوق‌العاده‌ای از تماشای محتوا و شنیدن صدای آن، به خصوص در زمان گیمینگ، ویدیو دیدن یا پخش موسیقی به ارمغان بیاورد.

عرضه در آینده‌ای نزدیک

اگرچه هنوز شیائومی تاریخ عرضه پوکو F8 پرو را تائید نکرده، اما تصاویر منتشر شده از جعبه آن نشان می‌دهند که عرضه آن نزدیک است. همکاری این شرکت با برند BOSE برای بهینه‌سازی سیستم صوتی دستگاه مذکور، آن را در میان گوشی‌های پریمیوم شیائومی قرار می‌دهد که تمرکز ویژه‌ای روی کیفیت صدا دارند.